+ śp. ks. Henryk Herbich

Urodził się 14.10.1910 r. w Kaliszu. Rodzicami byli Józef i Maria z domu Kos. Po skończeniu gimnazjum wstąpił do seminarium duchownego we Włocławku i w 1936 r. otrzymał święcenia kapłańskie. Ponieważ pragnął zostać misjonarzem, zgłosił się do Towarzystwa Chrystusowego w Potulicach 21.08.1937 r. i już 01.09.1937 r. rozpoczął nowicjat. Po ukończeniu nowicjatu złożył pierwsze śluby i został prefektem kleryków studiów filozoficznych w Gnieźnie.
Wybuch II wojny światowej i zajęcie seminarium w Potulicach przez Niemców sprawiło, że ks. Herbich w październiku 1939 r. pojechał do rodziców mieszkających w Kaliszu. W grudniu wyruszył do Poznania, by nawiązać kontakt z władzami Towarzystwa Chrystusowego. Został aresztowany – w nocy 28.02. na 01.03.1941 roku – i wywieziony do obozu w Radogoszczy, potem do Oświęcimia. W dniu 05.06.1942 r. ks. Herbicha przeniesiono do obozu koncentracyjnego w Dachau. Pracował na tzw. plantacjach wraz z ks. bp. Kozalem. Za pośrednictwem ks. St. Grabowskiego TChr., na dwa miesiące przed upływem ślubów czasowych, pragnął uzyskać pozwolenie przełożonego o. Ignacego Posadzego na złożenie profesji dozgonnej w dniu 29 września. Niestety, dzień wcześniej zachorował i wkrótce, po prywatnie złożonej profesji wieczystej, zmarł w szpitalu z wycieńczenia 30.09.1942 r., a 04.10.1942 r. ciało zostało spalone w piecu krematoryjnym w Dachau.