Po krótkiej, ale ciężkiej chorobie Pan Życia i Śmierci odwołał z tego świata do Siebie ks. Józefa Pytla. Zaledwie tydzień wcześniej w Ziębicach odbywały się uroczystości pogrzebowe śp. ks. Zbigniewa Delimata TChr. Wielu współbraci po tym pogrzebie odwiedzało chorego ks. Józefa, zapewne nie przypuszczali, że już za tydzień obędzie się w Ziębicach następny pogrzeb.
Ks. Józef Pytel urodził się 28 stycznia 1928 r. w Starachowicach. Syn Bronisława i Józefy z domu Capierzyńska. Ochrzczony został 12 lutego w rodzinnej parafii Św. Trójcy w Starachowicach Wschodnich. Tam też przyjął sakrament bierzmowania. Po ukończeniu szkoły podstawowej w 1942 r. podjął pracę pomocnika sklepowego w miejscowej spółce handlowej, pracując do 1945 r. W listopadzie 1946 r. skierował pismo do Małego Seminarium Duchownego Towarzystwa Chrystusowego w Poznaniu, prosząc o przyjęcie i wyrażając chęć pracy w służbie Bożej jako misjonarz. Po ukończeniu dwóch klas gimnazjalnych, w sierpniu 1948 r. złożył pismo do władz zakonnych prosząc o przyjęcie do nowicjatu. Prośbę umotywował chęcią pracy dla Boga i Polskiej rzeszy wychodźczej o której marzył już od swego dzieciństwa. Kanoniczny nowicjat rozpoczął we wrześniu 1948 r. w Puszczykowie, a zakończył pierwszą profesją zakonną 29 września 1949 r. w Ziębicach. Po ukończeniu szkoły średniej w Ziębicach, we wrześniu rozpoczął dwuletnie studia filozoficzne, a następnie czteroletnie teologiczne w Poznaniu. Profesję dozgonną złożył 29 września 1952 r. w Poznaniu. Święcenia subdiakonatu przyjął w Poznaniu 8 maja 1955 r. z rąk bp. Herberta Bednorza i 29 maja święcenia diakonatu z rąk bp. Lucjana Bernackiego. Święcenia kapłańskie przyjął w Poznaniu 15 kwietnia 1956 r. z rąk abp. Walentego Dymka.
Po święceniach kapłańskich przez pól roku pracował jako pomocnik duszpasterski w Luboniu, rezydując w Puszczykowie. Od listopada 1956 do stycznia 1957 r. był pomocnikiem duszpasterskim w Pyrzycach. W styczniu 1957 r. został mianowany wikariuszem przy kościele Chrystusa Króla w Dolicach, pracował tam do lipca 1958 r., kiedy to został skierowany jako wikariusz współpracownik do parafii św. Józefa w Szczecinie-Pomorzanach. Już w grudniu tegoż roku został odwołany ze Szczecina-Pomorzan i skierowany jako wikariusz współpracownik do parafii św. Ottona w Pyrzycach, od września 1959 r. rezydując w Bielicach. W 1963 r. został przez przełożonych skierowany do polonijnej pracy duszpasterskiej w Brazylii. W grudniu 1963 r. otrzymał dekret zwalniający z pracy w Pyrzycach z rezydencją w Bielicach i kontynuował starania do wyjazdu zagranicznego.
Po otrzymaniu paszportu oraz potrzebnych wiz, ks. Józef Pytel wyjechał w kwietniu 1964 r. najpierw do Niemiec, później do Francji. 13 lipca z Neapolu odpłynął do Brazylii. W Brazylii pracował kolejno na następujących parafiach: Carlos Gomes, Jaguariaiva, Abatia, Arapoti oraz w Bateias. W lipcu 1979 r. przyjechał na urlop do kraju i wziął udział w pieszej pielgrzymce na Jasną Górę. W tym czasie podjął też starania o powrót do pracy w Brazylii do służby diecezjalnej. W podsumowaniu swojej dotychczasowej pracy w Brazylii w liście do przełożonego napisał, iż zbudował i wyremontował ponad 20 obiektów, jak kościoły, kaplice, salony parafialne, domy dla sióstr i domy dla biednych. W kwietniu 1980 r. wyjechał do służby parafialnej w diecezji Itapipoca. W rok później przyjechał do Polski na swoje 25-lecie kapłaństwa, a następnie ze względu na stan zdrowia, do duszpasterskiej pracy w Brazylii już nie powrócił.
We wrześniu 1981 r. został mianowany rezydentem i pomocnikiem duszpasterskim w parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Szczecinie. W rok później odbył kolejną pieszą pielgrzymkę na Jasna Górę. 31 sierpnia 1985 r. został zwolniony z obowiązków duszpasterskich w Szczecinie i przeniesiony do domu Towarzystwa Chrystusowego w Ziębicach w charakterze rezydenta. W kwietniu 1992 r. został skierowany do parafii Bielice, aby zastępczo podjąć tam obowiązki duszpasterskie. W rok później pomagał proboszczowi w parafii Człuchów. W styczniu 1994 r. do Przełożonego Generalnego zwrócił się proboszcz parafii św. Jadwigi Królowej z Choszczna z prośbą o wyrażenie zgody na pomoc duszpasterską dla ks. Józefa Pytla. Po uzyskaniu takowej, ks. Józef pracował tam do 1996 r., a następnie w sierpniu powrócił do Ziębic. Oprócz pomocy w duszpasterstwie parafialnym w Ziębicach, ks. Józef podjął czasowo obowiązki kapelana miejscowego szpitala. W marcu 1997 r. na prośbę proboszcza z Człuchowa, ks. Józef uzyskał zgodę Przełożonego Generalnego i podjął tam w parafii św. Judy Tadeusza obowiązki pomocnika duszpasterskiego, pracował tam do końca sierpnia 1997 r. a następnie powrócił do Ziębic. Pod koniec września 2003 r. pogorszył się stan zdrowia ks. Józefa, a w październiku choroba nasiliła się. 20 października przyjął Sakrament Namaszczenia Chorych, a następnego dnia, 21 października zmarł.
Uroczystości pogrzebowe z udziałem współbraci, rodziny i parafian odbyły się w Ziębicach 24 października. Mszy świętej pogrzebowej przewodniczył ekonom generalny ks. Karol Kozłowski, a homilię pogrzebową wygłosił sekretarz generalny ks. Edward Strycharz. Kondukt pogrzebowy poprowadził ks. K. Kozłowski, który nad otwartą jeszcze mogiłą przekazał obecnym słowa podziękowań. Ks. Józef Pytel spoczął w kwaterze chrystusowców na cmentarzu ziębickim.
Ks. Bernard Kołodziej TChr