+ śp. ks. Adam Thor

Po wieloletniej pracy duszpasterskiej, ks. Adam został we wrześniu 2004 r. przeniesiony na zasłużony odpoczynek do Domu zakonnego w Puszczykowie, niestety odpoczynek ten trwał niecały rok, kiedy to Pan Życia i Śmierci powołał go do Siebie na odpoczynek wieczny.
Ks. Adam Thor urodził się 30 maja 1930 r. w miejscowości Wiszniów, gmina Mircze, powiat Hrubieszów. Syn Michała i Cecylii z domu Dziubiński. Ród Thorów pochodził ze Skandynawii, skąd przesiedlił się do Reineall w Lotaryngii (Francja). W 1785 r. na mocy umowy pomiędzy cesarzem a Andrzejem Zamojskim, 100 rodzin z Lotaryngii, na mocy specjalnej umowy zostało osiedlonych w dobrach Ordynacji Zamojskiej. Wśród tych rodzin najliczniejsza była rodzina Thorów, która została osiedlona w Sitańcu. Młody Adam został ochrzczony w rodzimej parafii w Wiszniowie 9 czerwca 1930 r. W siódmym roku życia rozpoczął uczęszczanie do szkoły podstawowej w Wiszniowie, którą kontynuował, aż do wybuchu II wojny światowej. W czasie okupacji pozostawał w domu rodzinnym. W 1943 r. ze względu na grasujące bandy, rodzice opuścili swoje domostwo i udali się do swoich krewnych w Tyszowcach. Również z Tyszowiec rodzina Thorów musiała wyjechać i podczas ewakuacji w kierunku Zamościa została ogarnięta przez wojsko niemieckie, a następnie wywieziona na roboty do Niemiec. Tam, aż do wyzwolenia, cała rodzina pracowała na roli u gospodarza w miejscowości Wulfsen, powiat Harburg. Sakrament bierzmowania przyjął 14 czerwca 1946 r. w Bergen-Belsen z rąk biskupa polowego, ordynariusza Polaków w Niemczech, Józefa Gawliny. W 1947 r. rodzina postanowiła powrócić do kraju i zamieszkała u krewnych w Tyszowcach, gdyż dom rodzinny został spalony. Po powrocie, czując powołanie do służby Bożej, zgłosił się do Towarzystwa Chrystusowego w Poznaniu, gdzie został przyjęty na kandydata na brata zakonnego i rozpoczął półroczny aspirandat. Nie posiadając odpowiedniego wieku uzyskał 8 marca 1948 r. dyspensę od samego Założyciela kard. Augusta Hlonda na rozpoczęcie kanonicznego nowicjatu. Adam pragnął jednak zostać księdzem, a nie bratem zakonnym, i dlatego złożył podanie do przełożonego z prośbą o przyjęcie go do Niższego Seminarium Duchownego Towarzystwa Chrystusowego. Prośba ta z racji nieukończonej szkoły podstawowej nie została przyjęta. Wtedy to młody Adam opuścił 8 listopada 1948 r. Zgromadzenie, celem uzupełnienia swojego wykształcenia. Swoją naukę kontynuował w Hrubieszowie, a będąc w XI klasie Liceum Ogólnokształcącego dla Pracujących, został powołany do odbycia zasadniczej służby wojskowej. Mimo starań nie uzyskał odroczenia i od 17 października 1951 r. do 30 września 1953 r. musiał odsłużyć zasadniczą służbę wojskową. Po służbie wojskowej nadal kontynuował naukę w tym samym liceum hrubieszowskim, gdzie 30 marca 1954 r. uzyskał egzamin dojrzałości przed państwową komisją egzaminacyjną powołaną przez Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lublinie. Teraz spełniły się marzenia jego życia, aby móc zostać kapłanem. 6 sierpnia 1954 r. złożył podanie do przełożonego zakonnego prosząc o przyjęcie na kandydata do kapłaństwa. Prośbę swoją uzasadniał, że dołoży wszystkich starań i największego wysiłku, aby wytrwać w powołaniu, a nadzieję na wytrwanie w powołaniu pokładał w Bogu i Matce Najświętszej. Do Towarzystwa Chrystusowego został powtórnie przyjęty 15 sierpnia 1954 r. Po krótkim aspirandacie, 8 września 1954 r. rozpoczął kanoniczny nowicjat w Bydgoszczy, który ukończył w rok później składając 8 września 1955 r. swoją pierwszą profesję zakonną. Po profesji zakonnej rozpoczął dwuletnie studia filozoficzne w Wyższym Seminarium Duchownym Towarzystwa Chrystusowego w Ziębicach, które ukończył egzaminem tzw. philosophicum w kwietniu 1957 r. Następnie kontynuował czteroletnie studia teologiczne w Wyższym Seminarium Towarzystwa Chrystusowego w Poznaniu. W tym czasie ponawiał swoją zakonną profesję czasową a 8 września 1959 r. złożył w Poznaniu profesję dozgonną. W latach studiów został również wprowadzany w posługi duszpasterskie oraz otrzymywał święcenia: 27 października 1958 r. przez obrzęd tonsury udzielony przez biskupa Franciszka Jedwabskiego został włączony do stanu duchownego. Wszystkie następne posługi i święcenia otrzymał z rąk arcybiskupa metropolity poznańskiego Antoniego Baraniaka: ostiariat i akolitat 28 października 1958 r.; egzorcystat i akolitat 24 października 1959 r.; subdiakonat 17 czerwca 1961 r.; diakonat 1 listopada 1961 r. oraz święcenia kapłańskie 9 czerwca 1962 r.
Po święceniach kapłańskich został skierowany do pracy duszpasterskiej na Pomorze Zachodnie i 9 lipca 1962 r. otrzymał dekret mianujący go wikariuszem współpracownikiem parafii p.w. św. Ottona w Pyrzycach z siedzibą w Bielicach. Pracował tam przez dwa lata i z dniem 12 sierpnia został przeniesiony na podobne stanowisko do parafii p.w. św. Andrzeja Boboli w Golczewie. Po roku pracy w Golczewie został przez przełożonych skierowany do Dobrzan, gdzie 4 lutego 1965 r. w parafii p.w. św. Michała Archanioła został wikariuszem współpracownikiem. 15 lipca tegoż samego roku otrzymał dekret przełożonego generalnego ks. Ignacego Posadzego mianujący go przełożonym placówki zakonnej w Dobrzanach, urząd ten pełnił do lipca 1966 r. W lipcu został bowiem skierowany do pracy duszpasterskiej wśród rodaków w Brazylii. Do wyjazdu jednak nie doszło i został mianowany wikariuszem współpracownikiem w parafii p.w. Matki Boskiej Bolesnej w Chociwlu. Tam też został przez Przełożonego Generalnego 30 października 1968 r. mianowany ekonomem placówki Towarzystwa Chrystusowego. W Chociwlu pracował do sierpnia 1970 r., a wtedy został przeniesiony na stanowisko wikariusza współpracownika parafii p.w. Narodzenia św. Jana Chrzciciela w Sarbii, tam również 5 grudnia 1970 r. został mianowany ekonomem placówki duszpasterskiej Towarzystwa w Sarbii.
Po podziale Administratury Apostolskiej w Gorzowie i utworzeniu nowych diecezji w Szczecinie i Kołobrzegu, parafia Sarbia została w diecezji kołobrzeskiej, natomiast jej część zachodnia pozostała w diecezji szczecińskiej, tworząc nową parafię w Gosławiu. Ks. Adam Thor 10 listopada 1973 r. na prośbę przełożonego otrzymał dekret od biskupa szczecińskiego Jerzego Stroby mianujący go administratorem parafii p.w. Chrystusa Króla w Gosławiu z pełnymi prawami proboszcza. Organizując tę nową parafę, nowy proboszcz z całą gorliwością zadbał o stan kościoła parafialnego oraz filialnego. Zapraszał księży do wygłaszania rekolekcji i misji parafialnych w kościele parafialnym oraz w innych wioskach należących do parafii. Obowiązki proboszcza pełnił do lipca 1982 r. 6 sierpnia 1982 r., kiedy to otrzymał dekret mianujący go administratorem parafii p.w. św. Andrzeja Boboli w Piaseczniku. Będąc tam proboszczem również dbał o dobro duchowe swoich parafian oraz o wystrój kościoła. Pracował w Piaseczniku do czerwca 1989 r., kiedy to został przeniesiony do parafii p.w. św. Stanisława biskupa i męczennika w Kozielicach, gdzie został mianowany 24 czerwca 1989 r. proboszczem. Mimo słabszego zdrowia, co było skutkiem wcześniejszego wypadku, pracował gorliwie na niwie pańskiej, zasługując na uznanie swoich parafian. Ze względu na pogarszający się stan zdrowia został na prośbę przełożonych 1 sierpnia 1996 r. zwolniony z pracy w parafii i diecezji. Tam zakończył się okres bezpośredniej, parafialnej pracy duszpasterskiej ks. Adama. Pracował w małych, wioskowych miejscowościach, wykazując wielkie zrozumienie tych ludzi i dlatego cieszył się również ich wielką życzliwością.
Po duszpasterskiej pracy parafialnej ks. Adam został skierowany do Pniew, gdzie podjął pracę kapelana Sióstr Urszulanek. Pracował tam przez osiem lat, do 30 września 2004 r. W Pniewach obchodził 40 rocznicę swoich święceń kapłańskich, otrzymał również specjalny list gratulacyjny od przełożonego generalnego ks. Tadeusza Winnickiego, przekazujący m. in. uczucia wdzięczności za dotychczasową gorliwą pracę duszpasterska w Winnicy Pańskiej, a przede wszystkim za pełną poświecenia i trudu działalność dla dobra wspólnoty zakonnej. 1 października 2004 r. został przez przełożonych odwołany z kapelani w Pniewach i skierowany w charakterze rezydenta do Domu zakonnego w Puszczykowie. Tam też w cichości zmarł 5 września 2005 r. przeżywszy 75 lat życia, 50 lat życia zakonnego i 43 lata życia kapłańskiego.
Uroczystości pogrzebowe odbyty się w Puszczykowie we czwartek 8 września 2005 r. Mszy świętej pogrzebowej z udziałem wielu współbraci, sióstr zakonnych, rodziny zmarłego, delegacji parafialnych oraz miejscowych parafian przewodniczył wikariusz generalny Towarzystwa Chrystusowego ks. Zbigniew Rakiej, a homilię pogrzebową wygłosił kolega kursowy ks. Adama, ks. Tadeusz Jóźwiak. Na koniec Mszy św. Wikariusz Generalny jeszcze raz podniósł zasługi zmarłego kapłana dla dobra parafii na których pracował oraz dla wspólnoty zakonnej. Wikariusz Generalny poprowadził również kondukt pogrzebowy i nad otwartą jeszcze mogiłą podziękował wszystkim, którzy wzięli udział w tej ostatniej posłudze zmarłemu kapłanowi. Ks. Adam Thor spoczął w kwaterze chrystusowców na cmentarzu puszczykowskim.

Ks. Bernard Kołodziej TChr