Wszystko dla Boga i Polonii...

+ śp. brat Jan Sołtysiak



Urodził się 23.10.1932 r. w miejscowości Czechel pow. Jarocin woj. poznańskie. Rodzicami byli Ignacy i Stanisława z domu Jamrozik.
Do Towarzystwa Chrystusowego wstąpił 08.01.1949 r. w Poznaniu, nowicjat rozpoczął 28.01.1949 r. w Morasku. Profesje składał: pierwszą 29.09.1950 r. w Morasku, drugą 29.09.1951 r. w Poznaniu, trzecią 04.09.1952 r. w Puszczykowie i czwartą 29.09.1953 r. oraz dozgonną 1.9.1953 r. w Poznaniu.
Do pracy początkowo kierowany był do Ziębic (do 02.01.1952), potem do Bydgoszczy, następnie do Poznania. Z dniem 01.12.1960 r. został przeniesiony do Stargardu Szczecińskiego, gdzie pracował jako katecheta do 01.09.1961 roku. Kolejne lata przepracował jako katecheta w Sarbii (01.09.1961-31.08.1964), w Dobrzanach (31.08.1964-06.02.1965), w Ziębicach (06.02.1965-01.05.1968), w Brojcach (01.05.1968-24.06.1968) i ponownie w Ziębicach (24.06.1968-15.08.1969). Wrócił do Poznania i od 15.08.1969 r. pełnił funkcję furtiana w Domu Arcybiskupim. Jako katecheta pojechał 01.07.1971 r. do Szczecina. Następnie pracował jako pomocnik w Księgarni Towarzystwa w Poznaniu (01.09.1972), skąd pojechał do Ziębic (01.01.1973) i 25.08.1977 r. jeszcze raz podjął obowiązki katechety w Szczecinie. Stamtąd został przeniesiony do Domu Głównego w Poznaniu, by pracować na furcie a później jako pomocnik stolarza.
W dniu 18.10.1967 r. otrzymał nominację na członka Sekcji do Spraw Formacji Braci, której celem było przygotowanie problematyki formacji braci na najbliższą kapitułę TChr.
Br. Jan Sołtysiak zmarł 16.01.1995 r. w szpitalu po operacji, która zdawała się nie być trudną, jednak zdrowia ani życia nie przywróciła. Został pochowany w Poznaniu na Miłostowie.

***

Brat Jan Sołtysiak urodził się 23 października 1932 r. w miejscowości Czechel k. Jarocina. Rodzicami jego byli Ignacy i Stanisława z domu Jamrozik.
Do Towarzystwa Chrystusowego dla Polonii Zagranicznej wstąpił 8 stycznia 1949 r. Administrator parafii Kucharki, w której zamieszkiwał Jan ze swoją rodziną w liście do Ojca Ignacego Posadzego z dnia 9 grudnia 1948 r. napisał: "Jan Sołtysiak w całej pełni zasługuje na przyjęcie do Zgromadzenia. Pochodzi z rodziny pobożnej, wysoko stojącej moralnie, przywiązanej do Kościoła. Sam posiada charakter bardzo dobry, jest posłuszny, uczynny, chętny do pomocy. (...) Z całego serca popieram jego prośbę o przyjęcie do Towarzystwa."
Kanoniczny roczny nowicjat Jan rozpoczął 28 września 1949 r. w Morasku. 17 września 1950 r. skierował do Przełożonego Generalnego Towarzystwa Chrystusowego prośbę: "Ja, niżej podpisany nowicjusz, poznałem Ustawy i ducha Towarzystwa Chrystusowego i proszę Wielebnego Przełożonego Naczelnego o dopuszczenie mnie w tymże Towarzystwie do złożenia pierwszej profesji zakonnej".
Swoją pierwszą profesję zakonną brat Jan złożył 29 września 1950 r. w domu Towarzystwa w Morasku. Ponawiał ją później w Poznaniu (29 września 1951) i w Puszczykowie (4 września 1952). Kolejny raz ponowił swoją profesję zakonną czasową 29 września 1953 r. z zaznaczeniem, że jest ona "ważna na okres dojścia do pełnoletności". Profesję wieczystą brat Jan złożył na ręce Ojca Ignacego dwa miesiące później, l listopada 1953 r.
Jeszcze jako profes czasowy br. Jan został skierowany przez przełożonych najpierw do Ziębic (do 2 stycznia 1952) a później do domu Towarzystwa w Bydgoszczy i do Domu Poznańskiego.
Od l grudnia 1960 r. brat Jan pełnił obowiązki katechety w Stargardzie Szczecińskim (do l września 1961), w Sarbii (do 31 sierpnia 1964), w Dobrzanach (do 6 lutego 1965), Ziębicach (do 24 czerwca 1968). 18 października 1967 r. brat Jan został zamianowany członkiem Sekcji do Spraw Formacji Braci. Pracami sekcji kierował wówczas ks. T. Perlik, a celem było przygotowanie na najbliższą kapitułę problematyki formacji braci w naszej Wspólnocie. 15 sierpnia 1968 r. brat Jan podjął się wypełniania obowiązków furtiana w Domu Arcybiskupim w Poznaniu, a trzy lata później (l lipca 1971) wrócił do salki katechetycznej.
Po roku podjął obowiązki pracownika Księgarni Seminarium Zagranicznego, l października 1973 r. wrócił do Ziębic. Po czterech latach (28 sierpnia 1977) ponownie objął obowiązki katechety w Szczecinie, 1 sierpnia 1985 r. przeniósł się do Poznania, by pełnić obowiązki furtiana, a w ostatnim okresie pomocnika stolarza.
W styczniu 1994 r. poddał się - jak się początkowo wydawało - stosunkowo łatwej operacji. Od tego czasu przebywał w szpitalu, tutaj też odszedł od nas po wieczną nagrodę w dniu 16 stycznia 1995 r.
Wiadomość o śmierci brata Jana w poniedziałkowy poranek obiegła wszystkie domy i placówki Towarzystwa.
„Formacja całego tycia uzdalnia nas do przyjęcia daru Ducha Świętego i uświadamia nam. ze jesteśmy dziećmi Bożymi obdarowanymi charyzmatem zakonnym. Całe więc życie chrystusowca jest przygotowaniem do serdecznego spotkania z Trójjedynym Bogiem w wieczności" (Ustawy TChr a.123.)

ks. Wojciech Necel TChr