Jubileuszowe obchody w Poznaniu i Puszczykowie
Na dzień 8 września 1932 r. datowany jest dekret naszego Założyciela, Prymasa Polski kard. Augusta Hlonda powołujący nowe zgromadzenie zakonne – Towarzystwo Chrystusowe dla Wychodźców. Dokładnie 90 lat później, 8 września 2022 r., na wspólnym wyśpiewaniu Bogu Magnificat… i Te Deum… zgromadzili się chrystusowcy w domach w Puszczykowie i Poznaniu.
Najpierw o poranku w puszczykowskim domu chrystusowca-seniora dziękczynną Eucharystię pod przewodnictwem ks. Krzysztofa Olejnika SChr, przełożonego generalnego, sprawowali nasi najstarsi Współbracia, pamiętający osoby Ojców naszego zgromadzenia, szczególnie Ojca Współzałożyciela Ignacego Posadzego. Wieczorem wspólnotowemu dziękczynieniu w Domu Głównym w Poznaniu przewodniczył abp Stanisław Gądecki pasterz Kościoła poznańskiego i przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski, który też wygłosił okolicznościową homilię.
Nawiązał w niej do odczytanej perykopy ewangelijnej wyjętej z ostatnich wersetów dziewiątego rozdziału Ewangelii św. Mateusza, gdzie ewangelista dokonuje swoistej syntezy, małego résumé działalności Chrystusa i wprowadza w drugą Jego mowę – mowę misyjną: Chrystus dokonywał wielu dzieł, przede wszystkim zatroszczył się o swój lud: nauczał go, karmił, uzdrawiał i w końcu poświęcił w ofierze swoje życie. Jednocześnie przypomniał, że nieustannie potrzeba współpracowników tego dzieła i modlitwy w tej intencji – „Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało. Proście Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo” (Mt 9,37-38) i że każdy jest wezwany do podjęcia tego zadania. Dalej przypomniał sylwetkę Prymasa Polski kard. Augusta Hlonda: to, jak układały się koleje jego życia, kogo spotykał na życiowych drogach i kto wywierał wpływ na jego działalność, zwłaszcza na stworzenie nowej rodzinny zakonnej Towarzystwa Chrystusowego dla Wychodźców. Nie zabrakło odwołań do jego pism, listów i przemówień. W końcu przedstawiając niektóre fakty z historii naszego zgromadzenia, przywołał modlitwę, którą każdy chrystusowiec zanosi w intencji Polonii i tych, którzy dla niej podejmują różnorodne działania duszpasterskie.
Do tej jubileuszowej celebracji w Poznaniu przygotowywaliśmy się przez ostatnie trzy dni dzięki refleksjom i krótkim konferencjom ks. Ryszarda Szymanika SChr, nowo ustanowionego przełożonego Domu Głównego. On też mocno wzruszony powitał i pozdrowił wszystkich przybyłych gości na uroczystości jubileuszowe w święto Narodzenia NMP. A przybyło wielu znamienitych osobistości… Poza metropolitą poznańskim w koncelebrze znalazł się biskup polowy Wiesław Lechowicz, który wcześniej przez 10 lat objeżdżał polonijne skupiska na całym świecie jako Delegat KEP ds. Duszpasterstwa Emigracji Polskiej. Na wspólne dziękczynienie przybyło licznie duchowieństwo diecezjalne i zakonne, w tym przedstawiciele poznańskich instytucji archidiecezjalnych i proboszczowie katedr w Poznaniu i Gnieźnie oraz chrystusowcy z wielu domów zakonnych i placówek duszpasterskich w kraju, a także zagranicy. W naszą modlitwę włączyły się siostry misjonarki, wspólnej pracy i Matki Bożej Miłosierdzia oraz bracia Serca Jezusowego, franciszkanie, jezuici, salezjanie, dominikanie i redemptoryści. Nie zabrakło nadto naszych Przyjaciół i Darczyńców, byłych i obecnych pracowników naszych agend, przedstawicieli rodzin naszych Współbraci i naszych Parafian, prawników doradzających nam w różnych sprawach i kwestiach oraz przedstawicieli wielu instytucji z nami współpracujących. Na osobne wymienienie zasługują minister Jan Dziedziczak, pełnomocnik Rządu RP ds. Polonii i Polaków Zagranicą oraz przedstawiciele organizacji polonijnych i zaprzyjaźnionych stowarzyszeń religijnych.
Pod koniec liturgii ks. Krzysztof Olejnik SChr, nasz przełożony generalny, podziękował wszystkim za udział we wspólnym dziękczynieniu oraz za różnorodne wspieranie nas i naszej posługi. Podkreślił zwłaszcza obecność przedstawicieli najstarszych Współbraci z domu seniora, a ponadto w swoim wystąpieniu odwoływał się także do naszego patrymonium, szczególnie do słów zachęty, które Kardynał Założyciel skierował do tych, którzy podejmowali budowanie nowej wspólnoty, a które były wezwaniem do zawierzenia i ufności Bogu: „A więc rozpoczynamy in nomine Domini. Zaufajmy Bogu! On na pewno […] pomoże”. Warto te słowa zabrać ze sobą na kolejne lata posługiwania i ochoczo nie tylko śpiewać, ale też wcielać w życie słowa hymnu naszego zgromadzenia, który zakończył uroczystą Eucharystię.
Natomiast podczas wspólnej agapy w zakonnym refektarzu, która była przedłużeniem modlitwy w kaplicy Domu Głównego i seminarium głos zabrał minister Dziedziczak, który dziękował za naszą ofiarną posługę w różnych zakątkach świata oraz przekazał odznaczenie państwowe nadane przez Prezesa Rady Ministrów Mateusza Morawieckiego – „Medal 100-lecia Odzyskania Niepodległości”. Przemówił również bp Wiesław Lechowicz, który dziękował za naszą pracę na rzecz Polonii świata i za współpracę oraz zapewniając o swojej modlitwie, prosił, byśmy dalej gorliwie spełniali nasze posłannictwo. Po tych okolicznościowych przemówieniach ks. Generał przystąpił do krojenia urodzinowego tortu i rozdzielania go z pomocą kleryków wszystkim przybyłym na jubileuszową uroczystość.
foto: Danka Witkowska, © wyd. Hlondianum