Zjazd rodziców naszych kleryków

W dniach 27-29 stycznia 2023 r. nasza wspólnota seminaryjna przeżywała radość związaną z przyjazdem rodziców kleryków. Dla niektórych spośród nich, był to pierwszy przyjazd do naszego seminarium w Poznaniu, a dla niektórych kleryków, długo wyczekiwana okazja, aby spotkać się ze swoimi bliskimi od czasu letnich wakacji, dla większości zaś po prostu przeżycie wspólnych chwil tak, jak w czasie Świąt Bożego Narodzenia

Przybywających późnym popołudniem w piątek 27 stycznia powitał ks. dr Jan Hadalski SChr, rektor seminarium. Podziękował za przybycie z najróżniejszych zakątków kraju oraz wskazał, że rodzicielski trud wychowania, znajduje swoją kontynuację w formacji ludzkiej, zakonnej i kapłańskiej, jaka odbywa się w murach naszego seminarium. Następnie zaczęliśmy się wzajemnie poznawać: każdy rodzic oraz kleryk miał okazję podzielić się kilkoma słowami na temat swój i swojej rodziny. Po tym zapoznaniu się wysłuchaliśmy konferencji wygłoszonej przez ks. Andrzeja Glanca SChr, naszego ojca duchownego, który wychodząc od początków swojej drogi powołania, zarysował potrzebę właściwych relacji rodziców z synami, którzy odpowiedzieli na Boże wezwanie, oddając się na służbę Panu Bogu i Kościołowi, biorąc zarazem na siebie troskę o zbawienie dusz ludzi, do których w przyszłości skieruje ich Kościół. Wieczorem rodzice wzięli udział w adoracji Najświętszego Sakramentu, a dzień zakończyli wspólnym spotkaniem przy herbacie i cieście.

Sobota 28 stycznia rozpoczęła się od Mszy Świętej pod przewodnictwem Księdza Rektora, który w wygłoszonej homilii podkreślił za Ewangelią o uciszeniu burzy na jeziorze, nieustanną potrzebę umacniania wiary w każdym człowieku, szczególnie w obliczu różnych współczesnych wyzwań. Po śniadaniu i wspólnej kawie sobotnie przedpołudnie upłynęło na zwiedzaniu Ostrowa Tumskiego i odkrywaniu wielu jego tajemnic. Dla wielu wizyta w Kościele Najświętszej Maryi Panny „In Summo”, od którego zaczęliśmy poznawanie najbliższego sąsiedztwa naszego seminarium, była czymś naprawdę nowym i odkrywczym: wszak było to pierwsze spotkanie z tą świątynią oraz z wynikami badań archeologicznych prowadzonych w niej i wokół niej. Dzięki przewodnikowi, p. Marcinowi, który nas oprowadzał po Bazylice Archikatedralnej Świętych Apostołów Piotra i Pawła, poznaliśmy skarbiec odległych i bliskich ciekawostek historycznych, związanych z początkami polskiej państwowości i rozwojem Kościoła na ziemi poznańskiej i w ogóle w Polsce. Następnie zwiedziliśmy sąsiadujące z naszym domem zakonnym i mieszczące się w dawnej Akademii Lubrańskiego Muzeum Archidiecezjalne, gdzie znajdują się bezcenne zbiory i eksponaty, na których również wypisana jest chlubna historia Kościoła w naszej. Albowiem każdy obraz, rzeźba czy inny przedmiot o charakterze sakralnym ma swoje własne i nierzadko zdumiewające tajemnice, które otwierał przed nami p. Bartek, pracownik muzeum. Po obiedzie i związanej z nim popołudniowej sjeście zebraliśmy się w auli na wspólnym seansie, podczas którego obejrzeliśmy film pt. Jak Bóg da w reżyserii Edoardo Falcone. Natomiast po nieszporach i kolacji rodzice wzięli udział w wieczornej rekreacji, w której nasi ojcowie i mamy stworzyli dwie rywalizujące ze sobą drużyny, starając się odgadnąć różnego rodzaju ciekawostki z życia kleryków, seminarium lub rozwikłać inne zagadki stawiane im przez losowo wybranych Współbraci.

Niedzielny poranek rozpoczęliśmy od jutrzni, a po wspólnym śniadaniu spotkaliśmy się przy kawie z ks. Krzysztofem Olejnikiem, przełożonym generalnym Towarzystwa Chrystusowego, który w skierowanym słowie do naszych rodziców, podziękował im w imieniu zgromadzenia i Kościoła, za dar ich synów oraz wychowanie ich do chrześcijańskiego powołania, jakim jest naśladowanie samego Chrystusa. Następnie Ksiądz Generał przewodniczył wspólnej, uroczystej Eucharystii, podczas której również dziękowano za ponad piętnastoletnie posługiwanie ks. Andrzeja Orczykowskiego SChr na urzędzie sekretarza generalnego zgromadzenia. Wspólny obiad w klasztornym refektarzu zakończył to kilkudniowe spotkanie. Albowiem po nim nastąpiło pożegnanie z rodzicami, którzy udali się w trasę powrotną do swoich domów i obowiązków.

Wspólne modlitwy w kaplicy, posiłki, czas spędzony przy kawie oraz żywe rozmowy i dyskusje wypełniły nasze spotkanie. Całość modlitw i praktyk pobożnych w kaplicy, dopasowano tak, aby rodzice, podobnie jak i my, mogli w pełni włączyć się w życie modlitewne seminarium i domu głównego – w adorację Najświętszego Sakramentu, nieszpory, jutrznię i Mszę Świętą.

Warto wspomnieć, że zjazdy naszych rodziców są już pewną tradycją w zgromadzeniu. Nasi rodzice byli zapraszani do Domu Nowicjackiego w Mórkowie, aby poznać czym jest życie we wspólnocie zakonnej i nawiązać znajomość z innymi rodzicami. Przed epidemią koronawirusa rokrocznie w okresie letnim odbywał się w naszym częstochowskim domu zjazd rodziców kapłanów i braci chrystusowców (ostatni w 2019 r., rok wcześniej, w roku jubileuszu 1050-lecia pierwszego biskupstwa na ziemiach polskich zjazd odbył się w Poznaniu i uczestniczyli w nim rodzice kapłanów, braci oraz kleryków). Wszystkie te zjazdy pozwalają tworzyć prawdziwie rodzinną wspólnotę oraz realizację tego, co pozostawił nam niejako w testamencie Kardynał Założyciel, żebyśmy byli jedno i między nami nie było dali. Chyba też takie jest właśnie założenie naszego zgromadzenia, gdzie rodzina zakonna w której się formujemy i z którą się utożsamiamy, to nie tylko osoby związane ze sobą mocą profesji zakonnej, ale także ich rodziny, dzięki czemu nasza wspólnota wykracza daleko poza klasztorne mury.

tekst i foto: kl. Patryk Jaroszek SChr
(za serwisem internetowym naszego zakonnego seminarium)

Fotogaleria na stronie seminarium