duszpasterstwo powołań

Raz po raz można usłyszeć głos (a czasem i zobaczyć twarz) naszych Współbraci w środkach masowego przekazu. Najczęściej pojawiają się w ramach prezentacji w różnych kontekstach wspólnot polonijnych na całym świecie.

Po bardzo trudnym duszpastersko roku, lockdownach, ograniczeniach i obostrzeniach w końcu można było zorganizować spotkanie, by podsumować rok duszpasterski 2020/2021.

Na sobotę 3 lipca 2021 r., zatem niemalże w przeddzień wspomnienia 140 rocznicy urodzin naszego Założyciela, Czcigodnego Sługi Bożego kard. Augusta Hlonda, został wyznaczony pierwszy termin rozmów z kandydatami do naszego zgromadzenia. Przybyli tego dnia młodzieńcy odbyli rozmowy z rektorem seminarium, magistrem nowicjatu, lekarzem i psychologiem.

We wtorek 25 maja 2021 r. w katedrze poznańskiej zostali wyświęceni na prezbiterów diakoni: Chris Czapla i Sebastian Stawierej. Święcenia diakonatu otrzymał kleryk Paweł Hałgas.

Współbracia wyświęceni w 1991 roku, z racji jubileuszu 30-lecia kapłaństwa, spotkali się w gościnnej parafii pw. Chrystusa Króla w Gosławiu, gdzie proboszczem jest ks. Ryszard Czajka SChr, jeden z perłowych Jubilatów.

Nasi trzej Współbracia, ks. Maciej Koczaj SChr, ks. Witalij Melnyk SChr i ks. Mateusz Socha SChr, w tym roku przeżywają pięciolecie swojego kapłaństwa.

Od kilku lat kolejną rocznicę śmierci naszego Współzałożyciela, Sługi Bożego ojca Ignacego Posadzego, poprzedza wspólna nowennowa modlitwa w intencji jego beatyfikacji.

Przed rokiem przy okazji Tygodnia Modlitw o Powołania Kapłańskie i Zakonne zwróciliśmy się z prośbą o modlitwę w intencji tych Współbraci, którzy przyjmą sakrament święceń. W bieżącym roku ten modlitewny apel ponawiamy, prosząc o otoczenie modlitwą diakonów Chrisa i Sebastiana, którzy 25 maja 2021 r. w katedrze poznańskiej zostaną wyświęceni na prezbiterów oraz kleryka Pawła, który otrzyma święcenia diakonatu.

Nasz referat powołaniowy w przeróżny sposób zachęca młodych do otwarcia serca na wołanie Pana, który zaprasza do wyłącznej służby w Jego Kościele i do duchowej posługi wobec polskich emigrantów.

„Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało. Proście Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo” (Mt 9,37-38; Łk 10,2) – o nieustannej aktualności tych słów Pana Jezusa nie trzeba przekonywać…

„Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało. Proście Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo” (Mt 9,37n; Łk 10,2) – te słowa Zbawiciela wciąż brzmią w naszych uszach i pobudzają do gorliwej, wytrwałej i ufnej modlitwy w intencji powołań do służby Bożej, w intencji powołań do naszej wspólnoty zakonnej.

Dzień świętych Archaniołów Michała, Gabriela i Rafała to ważny dzień dla wszystkich chrystusowców, bo to dzień, gdy przez ślubowanie rad ewangelicznych: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa oddają się całkowicie Bogu; ofiarują Mu swoje życie i zdolności; to, co posiadają i to, kim są, aby On mógł objawiać wielką Miłość całemu światu i zbawczy plan wobec niego przez wierną służbę każdego chrystusowca w duchu i charyzmacie Towarzystwa dla polskiej rzeszy wychodźczej.

W niedzielne popołudnie 27 września 2020 r. we wspólnocie nowicjatu zakończyły się rekolekcje prowadzone przez ks. Andrzeja Orczykowskiego SChr, sekretarza generalnego zgromadzenia: dla czterech nowicjuszy było to sześć dni bezpośredniego przygotowania do złożenia pierwszej profesji zakonnej, która odbędzie się w najbliższy wtorek 29 września, dla aspirantów – Łukasza Tworka, Sviatoslava Chernegi i Avhustyna Kozeratzkyiego – ostatnie trzy dni rekolekcji były czasem przygotowania, by lepiej przeżyć okres kanonicznego nowicjatu, który rozpoczęli tej niedzieli.

W okolicach daty przyjazdu pierwszych kandydatów do tworzącego się nowego zgromadzenia zakonnego od lat przybywają kolejni młodzieńcy, by kontynuować dzieło zapoczątkowane 88 lat temu w Potulicach.

Stało się już pewną tradycją, że w ostatnich dniach wakacji do naszego domu głównego zjeżdżali się ministranci i lektorzy z całej Polski, głównie z naszych parafii, by uczestniczyć w Kongresie Liturgicznej Służby Ołtarza.

Maj, jak dobrze wiemy i jak przypomniał w ostatnim liście do wszystkich wiernych papież Franciszek, to miesiąc, w którym lud Boży szczególnie żarliwie wyraża swoją miłość i nabożeństwo do Dziewicy Maryi. Wierni polskiej tradycji religijnej gromadzimy się w naszych wspólnotach na modlitwie maryjnej: śpiewamy Litanię Loretańską bądź Apel Jasnogórski.

Góra Tabor to radość spotkania z Chrystusem, który przemienia nasze życie. Jest to również doświadczenie wspólnoty młodego Kościoła. Niestety w tym roku z powodów bezpieczeństwa musieliśmy Górę Tabor odwołać.