„Wesoły nam dzień dziś nastał, którego z nas każdy żądał…” – jak w roku ubiegłym przywołujemy pierwsze słowa znanej wielkanocnej pieśni, która rozpoczynała Mszę Świętą w kaplicy domu głównego i seminarium Towarzystwa Chrystusowego w szóstą niedzielę Wielkanocy 17 maja 2020 r., podczas której br. Sławomir Szymański i kl. Chris Czapla złożyli swoje dozgonne śluby zakonne.

W położonym w diecezji Münster, kilkanaście kilometrów od granicy z Holandią, małym miasteczku Kevelaer mieści się drugie obok Altötting najważniejsze niemieckie sanktuarium Maryjne. Znajduje się w nim wizerunek Matki Bożej Pocieszycielki Strapionych, do którego od 1642 roku przybywa wielu pielgrzymów powierzając Maryi wszystkie sprawy swego życia i powołania. Właśnie w tym Sanktuarium swoje wielkopostne rekolekcje odbyli w dniach od 2 do 6 marca 2020 roku księża z Prowincji św. Józefa posługujący w Niemczech, Holandii, we Włoszech i na Węgrzech.

Początek drugiego semestru roku akademickiego 2019/2020 zbiegł się niemalże z rozpoczęciem świętego czasu przygotowania paschalnego. Tradycją w naszym zakonnym seminarium stało się w tym czasie przyjmowanie posług akolitatu i lektoratu.

Niemalże w przededniu naszego tytularnego święta do domu głównego w Poznaniu przybyli wikariusze i prefekci z placówek duszpasterskich chrystusowców w całym kraju na swoje formacyjne spotkanie.

W Gaudeamus igitur, pieśni śpiewanej na zakończenie różnorodnych uroczystości akademickich, która również wybrzmiała w naszej seminaryjnej auli w czasie inauguracji roku akademickiego, znajdujemy życzenia powodzenia dla profesorów i studentów. O to powodzenie w przekazywaniu czy zdobywaniu wiedzy modliliśmy się w poniedziałek 14 października 2019 r. w czasie Eucharystii w kaplicy domu głównego i seminarium Towarzystwa Chrystusowego w Poznaniu, która poprzedziła okolicznościową akademię w auli.

Podczas uroczystych nieszporów w liturgiczne wspomnienie św. Wincentego à Paulo, ks. Bogusław Burgat SChr, wikariusz generalny Towarzystwa Chrystusowego, wręczając czterem aspirantom egzemplarze naszych zakonnych Ustaw, dokonał wprowadzenia ich w kanoniczny nowicjat – czas próby i dokładniejszego rozeznawania Bożego powołania do naszej wspólnoty.

W naszych zakonnych ustawach w części poświęconej formacji czytamy: przed złożeniem profesji dozgonnej klerycy odbędą pod kierownictwem ojca duchownego lub innego wychowawcy miesięczną probację. Jest ona pomocą do pogłębionego rozpoznania swego powołania do życia w Towarzystwie (art. 100.2 UiDTChr). Od kilku lat Współbracia przygotowujący się do tego ważnego wydarzenia, jakim jest wieczysta profesja zakonna, korzystają z gościnności Ojców Bernardynów z Kalwarii Zebrzydowskiej i tam odbywają te duchowe ćwiczenia.

Jak przekazuje wieloletnia tradycja z początkiem Wielkiego Postu w naszym seminarium odbywają się rekolekcyjne ćwiczenia, których zwieńczeniem jest wprowadzenie alumnów roku IV i III w posługi akolitatu i lektoratu.

Stało się tradycją, że ostatni dzień skupienia w prowincji pw. Matki Bożej Częstochowskiej w danym roku kalendarzowym przeżywamy w ongiś największej naszej parafii – w Bruay La Buissière.

Takim tytułem można by określić lipcowe dni wspólnoty, które od kilku lat wpisują się w nasz zakonny kalendarz, bowiem przypadają w okolicy kolejnych rocznic urodzin Czcigodnego Sługi Bożego kard. Augusta Hlonda. Tegoroczne przypadały w ich "wigilię" rocznicy a zgromadziły ponad 40 chrystusowców z bliska i daleka, z Polski i spoza jej granic.

Na dwa tygodnie przed tytularnym świętem zgromadzenia w domu zakonnym we Władysławowie zgromadzili się chrystusowcy z placówek duszpasterskich z Pomorza Zachodniego i Białorusi oraz z domów zakonnych z Łomianek, Poznania i Władysławowa na ostatniej w tym roku sesji sześciodniowych rekolekcji.

Widzieliśmy Pana! (J 20,25) – słowa Apostołów, którzy spotkali się ze Zmartwychwstałym, skierowane do jednego, nieobecnego wówczas, Tomasza, pięknie opisują kontekst naszego zakonnego święta, jakim jest wieczysta profesja zakonna kolejnego batalionu Bożej Podchorążówki, jak zwykł określać kolejne roczniki chrystusowców Współzałożyciel, o. Ignacy Posadzy, która tradycyjnie rokrocznie odbywa się w Niedzielę w Oktawie Wielkanocy, w Niedzielę Miłosierdzia Bożego.

„Oto teraz czas upragniony, oto teraz dzień zbawienia” (2 Kor 6,2) – te słowa św. Pawła rokrocznie słyszymy w Środę Popielcową: niech one stają się busolą na kolejny czas przygotowania do Świąt Paschalnych. Życzmy sobie wzajemnie, by był on owocny i przyniósł przemianę naszego serca i by nadchodzące Święta były rzeczywiście zmartwychwstaniem z grobu grzechu do życia w wolności i godności dziecka Bożego…