Oto krótki przegląd wydarzeń z naszych parafialnych wspólnot bądź domów zakonnych, które miały miejsce w pierwszej połowie lutego 2024 r., a więc w ostatnich dwóch tygodniach karnawału…

W niedzielę 4 lutego 2024 r. Polska Parafia pw. Miłosierdzia Bożego diecezji Den Bosch, świętowała piątą rocznicę erygowania. Główne uroczystości tego skromnego jubileuszu odbyły się w Eindhoven.

„Odnówmy dziś z entuzjazmem naszą konsekrację! Weźmy w ramiona Pana Jezusa. Nawet jeśli doświadczamy zmęczenia i znużenia, bądźmy jak Symeon i Anna, którzy cierpliwie oczekują na Pana i nie pozwalają się pozbawić radości spotkania z Nim” – tymi słowami zachęty kończył abp Stanisław Gądecki, metropolita poznański swoją homilię podczas Eucharystii w święto Ofiarowania Pańskiego w poznańskiej katedrze, na której zgromadziły się osoby konsekrowane z całej archidiecezji. Zaiste obchodzony od 1997 roku Dzień Życia Konsekrowanego pozwala na podjęcie refleksji nad tym szczególnym powołaniem w Kościele. Włączając się w modlitwę konsekrowanych z diecezji, miasta, prowincji kościelnej, a nawet całego regionu jako chrystusowcy podejmujemy te rozmyślania, aby dobrze pojąć i realizować powołanie, do którego zostaliśmy wezwani przez naszego Pana, Mistrza i Zbawiciela.

Od wielu już lat okoliczność rocznicy śmierci Ojca Ignacego gromadzi na wspólnej modlitwie nowennowej jego ziemską i zakonne rodziny. Te dziewięć dni jest naznaczone szczególnym zagłębianiem się w jego życie i nauczanie oraz wołaniem o dar jego beatyfikacji. Kulminacja pod przewodnictwem ks. Krzysztofa Olejnika SChr, przełożonego generalnego Towarzystwa Chrystusowego nastąpiła ósmego i dziewiątego dnia: ósmego – w Domu Generalnym Zgromadzenia Sióstr Misjonarek Chrystusa Króla, dziewiątego – w naszym Domu Głównym i seminarium.

W Poznaniu choć nowy 2024 rok powitał nas dosyć łagodną pogodą, to jednak w pierwszej połowie stycznia doświadczyliśmy tej groźniejszej albo właściwej odsłony zimy z chłodem, mrozem i śniegiem. Nie mogło jednak zabraknąć tradycyjnych elementów, które są związane z początkiem roku i z przeżywanymi rokrocznie na przełomie lat Świętami Narodzenia Pańskiego…

Kronika prowincji pw. Świętej Rodziny obejmująca Australię i Nową Zelandię przekazuje kilka bardzo ważnych informacji.

17 grudnia 2023 r., w trzecią niedzielę adwentu do Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Keysborough zostały wprowadzone relikwie kapłana, męczennika z Dachau, harcerza – bł. Druha Wicka – Stefana Wincentego Frelichowskiego. Uroczystość pod przewodnictwem bpa Sławomira Odera, ordynariusza diecezji gliwickiej, odbyła się w ramach obchodów 20. rocznicy ogłoszenia bł. Stefana Wincentego Frelichowskiego patronem polskiego harcerstwa.

Czas adwentowego oczekiwania i czuwania staramy się w naszych wspólnotach domowych, lokalnych i prowincjalnych, jak i na placówkach duszpasterskich, a także w szerszym gronie przeżyć jak najlepiej. W parafiach odbywają się Msze roratne, adwentowe rekolekcje i dni skupienia.

Na stałe już w klimat adwentowego czasu wpisała się akcja pomocowo-modlitewna, której celem jest wielorakie wsparcie naszych sióstr i braci w wierze zamieszkujących kraje byłego Związku Sowieckiego. Nasze parafie w Polsce i zagranicą w tę pomoc się włączają, a niektórzy Współbracia posługujący na Ukrainie zostali zaproszeni do wygłoszenia rekolekcji adwentowych na parafiach.

Pobyt bpa Piotra Turzyńskiego Delegata KEP ds. Duszpasterstwa Emigracji Polskiej wśród Polonii i duszpasterzy z Aulnay sous Bois w pierwszą Niedzielę Adwentu AD 2023 był początkiem poznawania przezeń różnorodności posługi chrystusowców na ziemi francuskiej. Albowiem w kolejnych dniach rozpoczętego adwentowego czasu, tj. od 4 do 6 grudnia 2023 r. miał możliwość spotkania się z wszystkimi Współbraćmi z prowincji Matki Bożej Częstochowskiej: a zatem nie tylko z Francji, lecz także z krajów półwyspu Iberyjskiego.

Dla dziewięciu młodzieńców z Pyrzyc, Szczecina Zdrojów, Sarbi, Stargardu, Poznania, a nawet z Białorusi było to mocne wejście w nowy rok liturgiczny i w czas Adwentu.

W encyklice Quas primas ustanawiającej uroczystość Chrystusa Króla papież Pius XI pisał: „Jeżeli więc teraz nakazaliśmy czcić Chrystusa – Króla całemu światu katolickiemu, pragniemy przez to zaradzić potrzebom czasów obecnych i podać szczególne lekarstwo przeciwko zarazie, która zatruwa społeczeństwo ludzkie. (…) [i] mamy (…) silną nadzieję, że uroczystość Chrystusa – Króla, którą odtąd corocznie obchodzić będziemy, sprowadzi na nowo społeczeństwo do najukochańszego Zbawiciela”, w którym można odnaleźć źródło wszelkiego dobra i szczęścia oraz zaspokojenie ludzkich pragnień (por. PIUS XI, Encyklika «Quas primas», 17 i 19).

Ciebie, Chryste, wyznajemy Królem czasu i wieczności,
Władcą ludów całej ziemi, dusz i serc najwyższym Sędzią.
(…) I (…) sławimy Ciebie jako Pana wszystkich rzeczy.

Wybrzmiewają rokrocznie te słowa podczas nieszporów w uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata: