Kiedy w 2025 roku obchodzimy jubileusz Tysiąclecia Królestwa Polskiego, podkreślamy ważne wydarzenie jakim była królewska koronacja w 1025 r. Bolesława Chrobrego i niedługo po jego śmierci – Mieszka II. Stanowiła ona bowiem podkreślenie naszej suwerenności i umocnienie znaczenia Polski na arenie międzynarodowej. Toteż doroczne uroczystości w Kolonii ku czci królowej Rychezy w takim kontekście nabierają większego znaczenia.
Jak podają kroniki w marcu 1063 r. zmarła królowa Rycheza, żona drugiego króla Polski, Mieszka II, syna Bolesława Chrobrego: jej śmierć obiła się szerokim echem, a w jednym z nekrologów zapisano, że zmarła najsławniejsza Rycheza królowa Polski, córka fundatorów, której pamięć obchodzi się uroczyście. Była świadkiem pierwszego kryzysu młodego państwa polskiego związanego najpierw z najazdami sąsiadów i objęciem władzy przez Mieszkowego brata Bezpryma (co spowodowało opuszczenie kraju), a potem z tzw. ‘reakcją pogańską’, buntem możnych i powstaniem ludowym. Przyczyniła się też do jego odbudowy, pomagając w tym dziele synowi – Kazimierzowi Odnowicielowi przez przekazanie ciągłości historycznej i kulturowej naszej ojczyzny. Albowiem to dzięki jej kontaktom i wpływom mogły odbudowywać się, a następnie wyposażać w najcenniejsze dobra kultury, kościoły i klasztory. Swojego żywota dokończyła jako benedyktyńska mniszka w Brauweiler k/Kolonii, w klasztorze ufundowanym przez jej rodziców. Spoczywa w kolońskiej katedrze i jest uważana za osobę świątobliwą, a lud uznaje ją za błogosławioną.
Tradycyjnej Mszy Świętej z okazji rocznicy śmierci królowej Rychezy w kolońskiej katedrze w niedzielne popołudnie 16 marca 2025 r. przewodniczył abp Stanisław Gądecki, metropolita poznański. On także wygłosił okolicznościową homilię, nakreślając w niej sylwetkę królowej Rychezy jako uczennicy Jezusa Chrystusa, który jest niegasnącym światłem i którego wszyscy potrzebujemy, aby w nadziei przezwyciężać próby życia i postępować na drogach wiary i świętości. Przedstawił Rychezę jako tę, która krzewiła wiarę chrześcijańską i budowała zręby polskiej kultury, stając się również swoistym pomostem pomiędzy narodami polskim i niemieckim. Rozwinięcie charakterystyki postaci polskiej królowej było ukazaniem chrześcijańskiego ideału związanego z rządzeniem i panowaniem, można by rzec chrześcijańskiego ideału władcy (o którym wiele pisali Ojcowie i Doktorzy Kościoła). W Eucharystii wzięła w niej udział Polonia z okolicznych polskich parafii i w tym tych, w których duszpasterzują kapłani Towarzystwa Chrystusowego na czele ks. Bogdanem Renuszem SChr, przełożonym prowincjalnym i ks. Michałem Wilkoszem, rektorem PMK w Niemczech. Oprawę muzyczną liturgii stanowiły połączone chóry z Polskich Misji Katolickich z Mönchengladbach i Düsseldorfu pod dyrekcją p. Zenona Tomkowa.
fotografie: ks. Janusz Kusek SChr
