Uroczystości pogrzebowe śp. Ojca Stanisława odbędą się w czwartek 9 września 2021 r. w kościele Matki Boskiej Wniebowziętej w Puszczykowie (ul. Kościelna 1, 62-040 Puszczykowo) według następującego porządku:

•   godz. 12.30 wspólna modlitwa różańcowa,
•   godz. 13.00 Msza Święta pogrzebowa,
•   po Mszy ciało zmarłego kapłana odprowadzimy do naszej zakonnej kwatery na puszczykowskim cmentarzu parafialnym, gdzie razem z innymi Współbraćmi będzie oczekiwać zmartwychwstania.

*    *    *

Ks. Stanisław Brzostek SChr, syn Antoniego i Marianny zd. Murawskiej, urodził się 18 lutego 1933 r. w Budziszewie powiat Ostrów Mazowiecka. Do Towarzystwa Chrystusowego wstąpił 7 września 1949 r. i podjął naukę w Niższym Seminarium Duchownym w Ziębicach. Kanoniczny nowicjat rozpoczął 7 września 1951 r. w Bydgoszczy, który ukończył złożeniem tamże pierwszej profesji zakonnej 8 września 1952 r. Dozgonną profesję złożył 8 września 1956 r. w Poznaniu a święcenia kapłańskie przyjął 4 czerwca 1960 r. z rąk ks. abpa Antoniego Baraniaka w poznańskiej katedrze. Po święceniach kapłańskich został skierowany do pracy duszpasterskiej w naszych parafiach na Pomorzu Zachodnim, gdzie spędził początkowe cztery lata kapłaństwa: w latach 1960-1963 posługiwał jako katecheta i wikariusz w parafii pw. św. Michała Archanioła w Poczerninie, a w latach 1963-1964 – jako wikariusz w parafii pw. św. Jana Chrzciciela w Szczecinie.

We wrześniu 1964 r. został skierowany do Ziębic i zamianowany socjuszem Magistra nowicjatu. Tą nominacją zaczęła się jego niemalże pięćdziesięcioletnia posługa jako formatora i wychowawcy wielu pokoleń chrystusowców. Po czterech latach, w sierpniu 1968 r., został zwolniony z obowiązków socjusza i mianowany Ojcem duchownym w Wyższym Seminarium Duchownym Towarzystwa Chrystusowego w Poznaniu. 28 września 1973 r. został ustanowiony Magistrem (Mistrzem) nowicjatu w Kiekrzu. Tę funkcję pełnił przez 13 lat, przeżywając pod koniec pełnienia tych obowiązków przenosiny nowicjatu do Mórkowa. 26 czerwca 1986 r. został zwolniony z obowiązków Magistra nowicjuszy a powierzono mu obowiązki opiekuna junioratu braci. Po czterech latach, we wrześniu 1990 r., ponownie został mianowany Ojcem duchownym w naszym zakonnym seminarium. Po czternastu latach towarzyszenia klerykom-chrystusowcom jako Ojciec duchowny we wrześniu 2004 r. został zwolniony z tych obowiązków i zamianowany kapelanem Sióstr Urszulanek Serca Jezusa Konającego w Pniewach. W październiku 2007 r. powrócił do Mórkowa: tym razem jako Ojciec duchowny i spowiednik nowicjuszy. Kilkakrotnie był wybierany delegatem na Kapituły Krajowe i Generalne naszego zgromadzenia. Do końca swoich ziemskich dni posługiwał jako spowiednik dla kapłanów, sióstr zakonnych, kleryków i nowicjuszy chrystusowców. Od 1 listopada 2013 r. rezydował w Domu Zakonnym w Puszczykowie. Zmarł w puszczykowskim szpitalu w niedzielne przedpołudnie 5 września 2021 r.

*    *    *

Odbywające się w czwartek 9 września 2021 r. uroczystości pogrzebowe śp. ks. Stanisława Brzostka SChr jakby klamrą spięły jego niemalże siedemdziesięcioletnie życie jako zakonnika w Towarzystwie Chrystusowym dla Polonii Zagranicznej, bowiem 70 lat temu rozpoczynał on kanoniczny nowicjat, a 69 lat temu – składał pierwsze zakonne śluby. Rzeczywiście był on przykładem kapłana i zakonnika: w wielu świadectwach – tych, które padały w rozmowach pomiędzy nami po jego śmierci, tych, które zawarliśmy w mediach społecznościowych informując o jego odejściu oraz tych wypowiedzianych w czasie homilii przez jego przyjaciela, ks. Franciszka Gałdysia SChr i nad grobem przez przełożonego generalnego ks. Krzysztofa Olejnika SChr. Świadectwo wiernego realizowania zakonnej i kapłańskiej posługi zawarł również abp Stanisław Gądecki, metropolita poznański, w telegramie kondolencyjnym odczytanym na początku liturgii przez bpa Szymona Stułkowskiego, biskupa pomocniczego archidiecezji poznańskiej (tyt. Tabalty), który przewodniczył wspólnej modlitwie i Eucharystii pogrzebowej w kościele pw. Matki Boskiej Wniebowziętej w Puszczykowie.

Wokół trumny z ciałem śp. Ojca Stanisława zgromadziła się jego rodzina i ta naturalna, i ta zakonna – kapłani, bracia, klerycy (przybyli także z Kalwarii Zebrzydowskiej ci, którzy odbywają zakonną probację), nowicjusz i aspirant Towarzystwa Chrystusowego, zgromadzili się kapłani diecezjalni, bracia Serca Jezusowego oraz siostry zakonne, szczególnie z tych zgromadzeń, w których Zmarły kapłan posługiwał – ze Zgromadzenia Sióstr Misjonarek Chrystusa Króla dla Polonii, Zgromadzenia Sióstr Świętej Elżbiety i Zgromadzenia Sióstr Urszulanek Serca Jezusa Konającego.

Odczytywane perykopy biblijne bardzo wyraziście objawiły w życiu śp. Ojca Stanisława: rzeczywiście nie żył dla siebie, tylko dla innych a przede wszystkim dla Pana Boga (por. Rz 14,7-9.10-12). Dla każdego potrafił znaleźć czas, każdego chciał pokrzepić i umocnić na duchu i w powołaniu. Starał się ukazać, że Chrystus, który jest prawdziwą drogą do pełni życia i szczęścia (por. J 14,1-6), jest centrum życia każdego kapłana i zakonnika, każdego chrześcijanina. Te rozważania i refleksje kreślił w swoim kazaniu ks. Gałdyś, podkreślając szczególnie dwie płaszczyzny kapłaństwa naszego zmarłego Współbrata, tak, jak można wyróżnić dwupłaszczyznowość nauczania naszego Zbawiciela. Z jednej strony Chrystus głosił Dobrą Nowinę licznie zgromadzonym tłumom, a z drugiej – wiele kwestii wyjaśniał swoim uczniom: formował ich, przygotowywał do późniejszej działalności apostolskiej. Podobnie było w kapłańskim życiu śp. ks. Stanisława: pierwsze jego cztery lata spędził na posłudze dla całego Ludu Bożego, po których zaczęła się niemalże pięćdziesięcioletnia posługa formowania, wychowywania kolejnych pokoleń chrystusowców, towarzyszenia im na drodze rozeznawania i rozwoju powołania.

Ks. Biskup poprowadził też obrzędy ostatniego pożegnania w puszczykowskim kościele, natomiast modlitwom na cmentarzu parafialnym w Puszczykowie przewodniczył ks. Generał, który przywołał jeszcze raz osobę i dzieło życia śp. Ojca Stanisława jako świadectwo wiernego realizowania powołania kapłańskiego i zakonnego oraz podziękował wszystkim za modlitwę i uczestnictwo w żałobnych uroczystościach. Wyrazy wdzięczności za jego posługę spowiednika alumnów Arcybiskupiego Seminarium Duchownego w Poznaniu dołączył obecny na puszczykowskim cmentarzu bp Szymon.

Wieczny odpoczynek racz mu dać, Panie!

fotografie z uroczystości pogrzebowych kl. Patryk Jaroszek SChr