Bal Wszystkich Świętych

Na jednym z portali katolickich zostało postawione pytanie: Czy motywacją do organizowania modlitewnych czuwań, balów, korowodów i zabaw związanych ze świętymi było coraz bardziej popularne w Polsce Halloween? I zaraz padła odpowiedź, że pojawiły się one poniekąd jako «katolicka alternatywa» dla dyniowych imprez, jednak sporo z nich jest udaną próbą podkreślenia, że 1 listopada nie jest dniem żałoby, ale dniem radości ze zbawienia wszystkich ludzi, którzy już są w niebie – czyli świętych, zarówno tych znanych z nazwiska, jak i tych całkiem anonimowych.

Prowadzenie do świętości pozostaje szczególnie pilnym zadaniem duszpasterskim (NMI 30) – przypominamy sobie te słowa z listu apostolskiego św. Jana Pawła II Novo Millennio Ineunte, z listu, który stanowi swoisty program dla chrześcijan w kolejnym tysiącleciu. Przypominamy o tym wezwaniu zwłaszcza wtedy, gdy obchodzimy uroczystość Wszystkich Świętych, wpatrując się w tę rzeszę, w ten niepoliczony tłum z każdego narodu i z wszystkich pokoleń, ludów i języków chwalący Boga i Baranka i wołający: «Zbawienie w Bogu naszym, Zasiadającym na tronie, i w Baranku» (por. Ap 7,10). Przypominamy o tym wezwaniu w różny sposób, proponując dosyć szeroki wachlarz duszpasterskich inicjatyw i propozycji dla starszych i dla młodszych…

„Wierzę… w świętych obcowanie, ciała zmartwychwstanie, żywot wieczny” – znamy doskonale te słowa ze Składu Apostolskiego i powtarzamy je podczas modlitwy. Przypominają one też jakie są prawdy naszej wiary…, przypominają w co wierzymy…

Wszyscy święci balują w niebie… – śpiewa w jednym z hitem Krzysztof Cugowski i „Budka Suflera” a my możemy dodać: a wszyscy najmłodsi wierni przebrani za świętych tańcują na ziemi… Barwne bowiem korowody świętych czy bale wszystkich świętych na dobre wpisały się w krajobraz ostatnich dni października w naszych parafiach, zarówno w kraju, jak i zagranicą.