Nie odkrywamy niczego nowego, gdy piszemy, że, my duszpasterze, próbujemy pomóc naszym parafianom w dobrym przeżyciu tegorocznego adwentu, bo przecież taka nasza misja… I podejmujemy ją w różny sposób na francuskiej ziemi, co przedstawia résumé w serwisie internetowym prowincji. Sami też potrzebujemy chwili ciszy, skupienia i modlitwy, aby odnowić duszpasterski zapał, wzmocnić kapłańskiego i zakonnego ducha a także podziękować za siebie wzajemnie: bo bliskość Świąt Narodzenia Pańskiego powoduje, że ów dzień skupienia jest również okazją do złożenia sobie najserdeczniejszych życzeń i braterskiej agapy w atmosferze polskiej wieczerzy wigilijnej (za którą bardzo serdecznie dziękujemy Siostrom Sercankom z Fouquières-les-Béthune).
Dlatego spotkaliśmy się w Bruay La Buissière na dniu skupienia w przedświąteczny wtorek, 20 grudnia 2016 r., któremu przewodził ks. Bogusław Burgat SChr, wikariusz generalny zgromadzenia. W konferencji o radości chrześcijańskiej kontynuował tematykę podjętą już w czasie listopadowego dnia skupienia i wspólnego świętowania uroczystości tytularnej. Cała religia chrześcijańska, mówił, opiera się na radości, bo przecież aniołowie zachęcali, wzywali Maryję w czasie zwiastowania czy pasterzy – w noc Bożego Narodzenia do radości, albowiem Bóg w ludzkim ciele przychodzi na świat, a z Nim zbawienie. W tajemnicy, do której przygotowujemy się przez adwent i którą rokrocznie świętujemy 25 grudnia objawia się Boża miłość i dobroć, bo On nas naprawdę kocha i kocha takimi, jakimi jesteśmy. W końcu zostaliśmy zachęceni przez prowadzącego do pielęgnowania tej radości czyli do życia w zgodzie z własnym sumieniem i unikania przywiązania do zła i grzechu, do przebaczenia oraz do nieustannego dziękczynienia Bogu za Jego dobrodziejstwa (tyle, ile razy proszę, tyle samo powinienem dziękować). Drugą zachętę usłyszeliśmy podczas mszalnej homilii, gdy ks. Wikariusz komentował ewangelijną perykopę o zwiastowaniu (por. Łk 1,26-38), byśmy tak, jak Maryja powtarzali Bogu nasze FIAT (niech mi się stanie według Twego słowa, Panie), nasze TAK i pozwalali Mu działać w nas i przez nas; pozwalali, aby On nas nieustannie zaskakiwał swoimi planami, jakie ma wobec każdego z nas. Niełatwa to czasem misja, zatem ośmielamy się prosić o modlitwę, byśmy umieli odkryć i wypełnić to, co Bóg nam przygotowuje…
ks. Tomasz Mikulak SChr
wspomniane résumé w serwisie internetowym prowincji...
więcej fotografii...
