Jak mówił w imieniu wszystkich przybyłych nasz przełożony generalny, ks. Krzysztof Olejnik SChr, „z radością (…) przychodzimy ze świata ciszy i skupienia oraz ze świata aktywności duszpasterskiej i apostolskiej, aby we wspólnocie wiary doświadczyć obecności Jezusa Chrystusa spotęgować Komunię Miłości z naszym Mistrzem i Panem”, aby w powiększonej rodzinie – wspólnocie różnych form życia konsekrowanego – dziękować za łaskę powołania do tej formy życia i służby dla Pana. To słowo wdzięczności zostało wplecione w formułę odnowienia zakonnych ślubowań, które wspólnie zostały odmówione po okolicznościowej homilii ks. Arcybiskupa:

„Błogosławimy i wysławiamy Cię, Ojcze Niebieski, bo w Jezusie Chrystusie, Synu Twoim, dałeś nam niedościgniony wzór Sługi posłusznego, dla Niego wypełnianie Twojej świętej woli było pokarmem, służba bliźnim zasadą postępowania w życiu, miłość najwyższym prawem Królestwa Bożego.
Dziękujemy Ci, Ojcze, za dar Jezusa Chrystusa, Syna Twojej Służebnicy, Sługi posłusznego aż do śmierci.
Z radością odnawiamy dzisiaj nasze śluby, pragnąc żyć w posłuszeństwie względem Ewangelii, wobec głosu Kościoła Świętego i naszej reguły życia.

Błogosławimy i wysławiamy Cię, Ojcze Niebieski, bo w Jezusie Chrystusie, naszym bracie, dałeś nam najdoskonalszy przykład daru z samego siebie. On, będąc bogaty, dla nas stał się ubogi. Obwieścił światu, że prawdziwie błogosławionymi są ubodzy w duchu i otworzył dla nich skarby swego Królestwa.
Dziękujemy Ci, Ojcze, za dar Jezusa Chrystusa, Syna Człowieczego, cichego, pokornego i ubogiego, który nie miał gdzie głowy skłonić.
Z radością odnawiamy dzisiaj nasze śluby, pragnąc żyć w ubóstwie i w wyrzeczeniu, aby z radością, jaką daje całkowita ofiara z siebie samego przezwyciężyć pragnienie posiadania dóbr tego świata, posługując się nimi jedynie w głoszeniu Dobrej Nowiny i dla zbawienia bliźnich.

Błogosławimy i wysławiamy Cię, Ojcze Niebieski, bo w Jezusie Chrystusie, Synu Dziewicy Maryi, dałeś nam najwyższy wzór miłości. On, Baranek bez skazy, żył miłując Ciebie i braci. Umierając, przebaczył nam grzechy i otworzył bramy Nieba.
Dziękujemy Ci, Ojcze, za dar Jezusa Chrystusa, przeczystego Oblubieńca Kościoła Świętego.
Z radością odnawiamy dzisiaj nasze śluby, pragnąc zachować czystość duszy i ciała, aby żyć miłością niepodzielną na Twoją chwałę i dla zbawienia braci”.

Zatem pod przewodnictwem arcybiskupa-metropolity poznańskiego zgromadzeni w katedrze siostry i bracia zakonni, nowicjuszki i nowicjusze, postulantki i postulanci, w tym liczna reprezentacja chrystusowców ze wszystkich naszych zakonnych domów w Wielkopolsce, zawierzali siebie oraz wszystkie osoby konsekrowane. Przyzywając wstawiennictwa Jasnogórskiej Królowej Polski, która w tym czasie jest obecna w świętym znaku Ikony Nawiedzenia w archidiecezji (w tym i domach zakonnych) prosiliśmy o nowe powołania do wszystkich form życia konsekrowanego w Kościele. Przez wstawiennictwo Maryi, Matki o Sercu Niepokalanym, wypraszaliśmy dla wszystkich osób konsekrowanych konsekwentne bycie świadkami Wielkiej Tajemnicy Wiary, głoszącymi Śmierć i Zmartwychwstanie Naszego Pana Jezusa Chrystusa i oczekującymi Jego przyjścia w chwale.

Refleksja naszego Pasterza, komentująca odczytane biblijne czytania, szczególnie Ewangelię, przypomniała związek między misterium Ofiarowania Pańskiego w jerozolimskiej świątyni i misterium Eucharystii a tym, co dokonuje się w życiu każdej osoby poświęcającej się Panu Bogu i ofiarującej Mu wszystko: to, kim jest i to, co posiada, ofiarującej całe swoje życie i zdolności, aby Pan mógł objawiać swoją wielką Miłość całemu światu i zbawczy plan wobec niego.

Z okazji święta wszystkich osób konsekrowanych do sióstr i braci zakonnych posługujących wśród Polonii słowa życzeń i podziękowań skierował bp Wiesław Lechowicz, delegat KEP ds. Duszpasterstwa Emigracji Polskiej.

fot. kl. Piotr Gutsche SChr oraz kl. Krystian Smykla SChr