To była piękna, prosta, Chrystusowa DROGA KRZYŻOWA. Nie ekstremalna, jakaś wydumana, oryginalna. Krzyża nie wolno udziwniać, ustrajać emocjami, na swoją modłę. Wędrujący. I rozmodleni nie chcieli niczego sobie udowadniać, zbijać kilometry. Nie, zapragnęli być z Jezusem, umęczonym i wzgardzonym. Z Nim i tylko z Nim, pokutując i przepraszając za osobiste grzechy z całego życia, za wpuszczenie demonów gniewu, zazdrości, pogardy, do swoich rodzin, do naszej Ojczyzny.

Wierni pokonali 11 kilometrów, niosąc duży drewniany krzyż i kamyki, symbolizujące konkretny grzech, który ich upadla, zawstydza i od którego nie mogą się uwolnić. On się obarczył naszym cierpieniem. On dźwigał nasze boleści a myśmy Go za skazańca uznali, chłostanego przez Boga i zdeptanego. Lecz On był przebity za nasze grzechy (Iz 53,4-5). Te kamyki-grzechy zostaną złożone w Grobie Pańskim w Wielki Piątek. Za krzyżem poszło bardzo wielu ludzi, młodych, starszych, matki, ojcowie, całe rodziny. Odczuć można było siłę i jedność rozmodlonego Kościoła, który polegać może tylko na Chrystusie i Jego miłosierdziu. Wreszcie ta cisza... Modlitwa w milczeniu, skąpana ciemnością nocy, blaskiem księżyca, ogniem pochodni. Intymna modlitwa ‘sam nas sam’ z Panem, który swoim słowem i milczeniem, mówił do pokutującego serca. Uczestnicy Drogi zawierzyli też Bogu przyszłość swoich rodzin i naszej Ojczyzny. Na zakończenie POKUTNEJ DROGI KRZYŻOWEJ wierni przyjęli Komunię Świętą.

Dziękujemy wspólnocie MĘSKIEGO RÓŻAŃCA oraz lektorom, za przygotowanie i realizację POKUTNEJ DROGI KRZYŻOWEJ oraz wszystkim wiernym z Goleniowa i okolic, którzy tłumnie wzięli w niej udział, za wspólną modlitwę.

tekst i zdjęcia: ks. Rafał J. Sorkowicz SChr