W 1999 r. wyświęcono w Towarzystwie Chrystusowym 11 kapłanów. Po piętnastu latach pięciu z nich (pozostali niestety nie mogli dotrzeć) spotkało się w sanktuarium Najświętszego Serca Pana Jezusa w Szczecinie, aby podziękować Panu Bogu za dar powołania kapłańskiego i zakonnego i za 15 lat posługiwania w różnych częściach świata i na różnych stanowiskach. Dla trzech był to powrót do parafii, w której przed laty posługiwali. Taka rocznica to także okazja, aby po prostu się spotkać w gronie kolegów, przyjaciół na co dzień rozrzuconych po całym świecie. Szkoda, że zabrakło współbraci, którzy pracują obecnie w Brazylii, na Ukrainie, we Włoszech i w USA.

Swoją kryształową rocznicę święceń przeżywali 1 czerwca podczas akademickiej Mszy Świętej sprawowanej o godz. 20.00. Przy ołtarzu stanęli: ks. Artur Botur – ekonom prowincji australijskiej i rektor sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Melbourne – jako przewodniczący, ks. Mirosław Ziembiński – duszpasterz polonijny w Wuppertalu, ks. Bogusław Kozioł – magister nowicjatu i wykładowca w naszym seminarium w Poznaniu, ks. Jan Hadalski – dyrektor wydawnictwa Hlondianum, redaktor miesięcznika „Msza Święta” i także wykładowca w seminarium i na UKSW oraz ks. Zbigniew Regucki – miejscowy duszpasterz akademicki. Towarzyszył im gospodarz miejsca – proboszcz i kustosz sanktuarium ks. Jarosław Staszewski, który w poetyckiej homilii połączył przeżywaną uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego, gorejącą i zapalającą miłość Serca Jezusowego z kapłańskim wątkiem i życzeniami, aby każdy z „jubilatów” zawsze kochał kapłaństwo i tą Jezusową miłością płonął składając Bogu siebie w ofierze.

Klimat modlitwy i wdzięczności podtrzymywały i wzmacniały pieśni – specjalnie dobrane – w wykonaniu scholii akademickiej, która co niedziela ubogaca wieczorną liturgię w sanktuarium. Na koniec były życzenia i kwiaty od studentów, rodziców ks. Zbyszka, przyjaciół, były wzruszenia…

Bogu niech będą dzięki!