Kilka dni przed kanonizacją błogosławionych Jana XXIII oraz Jana Pawła II, całe seminarium wybrało się do Rzymu, aby na miejscu uczestniczyć w uroczystości, a przy okazji – zwiedzić Wieczne Miasto.
Z Poznania wyruszyliśmy autokarem we wtorkowy wieczór, 22 kwietnia. Podróż trwała prawię dobę, po przyjeździe w środowe popołudnie mieliśmy czas na zakwaterowanie. Na miejscu czekało już na nas trzech współbraci z piątego roku, którzy na miejscu – pod kierunkiem Ojca Duchownego seminarium – odbywali tzw. probację przed ślubami wieczystymi. Przez czas pobytu w Rzymie rezydowaliśmy w domu, który nasze zgromadzenie dzierżawi od jakiegoś czasu przy Via Pier Ruggero Piccio.
Pierwszym pełnym dniem pobytu w stolicy Włoch był więc dla nas czwartek. Rozpoczęliśmy go od udziału w polskojęzycznej Mszy, odprawionej w Bazylice św. Piotra, w kaplicy św. Sebastiana, w której spoczywa ciało (już świętego) Jana Pawła II. Ten dzień i następny poświęciliśmy głównie na zwiedzanie miasta pod przewodnictwem naszego Ks. Prefekta. Ma on za sobą doświadczenie 3-letniej pracy we Włoszech, był więc pewnym przewodnikiem po zabytkowych obiektach Wiecznego Miasta. Przez dwa dni odwiedziliśmy przede wszystkim wiele pięknych świątyń, w tym cztery tzw. bazyliki większe: św. Piotra w Watykanie, św. Jana na Lateranie, Matki Bożej Większej oraz św. Pawła za Murami. W niektórych kościołach spędziliśmy więcej czasu, odmawiając wspólny różaniec czy koronkę do Bożego Miłosierdzia. Ciekawym przeżyciem były wspólne nieszpory całej grupy odśpiewane w jednej z kaplic bazyliki św. Pawła za Murami, którą mieliśmy w tym czasie niejako „na wyłączność”.
Poza obiektami sakralnymi przypatrywaliśmy się także niektórym okazałym pozostałościom po budowlach Rzymu starożytnego. Każdy z obiektów, które zwiedzaliśmy, miał też swojego przypisanego „przewodnika”, jednego z kleryków – każdy z nas przed wyjazdem miał bowiem dokładniej przygotować się do opisu konkretnego miejsca, aby wspomóc swą wiedzą pozostałych uczestników pielgrzymki. Drugiego dnia zwiedzania przyszliśmy też do Scala Sancta, czyli Świętych Schodów. Według tradycji są to schody z jerozolimskiego pałacu Poncjusza Piłata, po których wchodził Jezus podczas swojego procesu i które zostały przewiezione do stolicy Cesarstwa Rzymskiego przez św. Helenę, matkę cesarza Konstantyna Wielkiego, który słynie z tego, że zalegalizował w Cesarstwie wiarę chrześcijańską. Po tych schodach wspinać się można tylko na kolanach, co też nasza grupa – obok wielu innych pielgrzymów – uczyniła.
Sobota była dla nas luźniejszym dniem, który mogliśmy wykorzystać według własnego uznania. Korzystając z wolnego czasu, grupy kleryków po śniadaniu rozeszły się w różnych kierunkach, aby dalej poznawać miasta, którego historia liczy już prawie 3 tys. lat, w którym rozgrywały się wydarzenia ważne dla całego chrześcijaństwa i które po dziś dzień związane jest bardzo mocno ze Stolicą Piotrową.
I wreszcie niedziela 27 kwietnia, czyli dzień kanonizacji. Wstaliśmy nad ranem, aby jeszcze przed świtem wyjść w kierunku Watykanu. Po kilkudziesięciu minutach marszu dotarliśmy na miejsce i ustawiliśmy się z biletami w kolejce, na otwarcie bramek trzeba bowiem było jeszcze poczekać. Około ósmej mogliśmy już wejść na plac i zająć miejsce w sektorze dla duchowieństwa. Znajdował się on blisko ołtarza, mieliśmy więc dobrą widoczność. Poza nami w sektorze znajdowali się także chrystusowcy z różnych placówek, przybyli na kanonizację. We Mszy uczestniczyliśmy niejako w pełnym rynsztunku, w sutannach i komżach. Dla niejednego z nas była to pierwsza okazja do tego rodzaju przeżycia. Kanonizacja dwóch papieży dokonywana z udziałem dwóch papieży (obecnie sprawującego funkcję i emerytowanego), mnóstwo osób duchownych i setki tysięcy świeckich. Podniosłe chwile przeżywane w międzynarodowej, multikulturowej wspólnocie wiary...
Po zakończeniu Eucharystii, papież przejechał jeszcze blisko nas w swoim papa mobile. Po otwarciu sektorów ruszyliśmy z powrotem do naszego domu, aby zjeść obiad i przygotować się do wyjazdu. Wyruszyliśmy ok. 17.00, aby o 16.00 następnego dnia, w poniedziałek, znaleźć się ponownie przy ul. Panny Marii 4 w Poznaniu, w naszym klasztorze.
Dzięki niech będą Bogu oraz wszystkim innym, dzięki którym odbyliśmy tę pielgrzymkę.