Jak co roku na peszteńskim cmentarzu Rákoskeresztúr, 1 listopada na polskiej Mszy świętej zgromadzili się osiedli w Budapeszcie Polacy. Wśród wiernych obecny był ambasador RP na Węgrzech Roman Kowalski z Małżonką, rzecznik spraw narodowości polskiej w Zgromadzeniu Narodowym Węgier dr Csúcs Lászlóné Halina, przewodnicząca OSP dr Rónayné Słaba Ewa i przewodnicząca SSP dr Dorota Varnai. Przybyli przedstawiciele organizacji polonijnych i osoby prywatne. Historia polskiej kwatery cmentarnej liczy 74 lata, kiedy to rozpoczęto starania by nasi rodacy ( przede wszystkim uchodźcy wojenni) mogli spoczywać w jednym miejscu i w tym celu przedstawiciele Komitetu Obywatelskiego oraz PCK zwrócili się do ówczesnych władz węgierskich o przyznanie odpowiedniego terenu. 5 września 1940 roku na cmentarzu Rákoskeresztúr w X dzielnicy Budapesztu poświęcono pierwszych 17 grobów. W uroczystości tej między innymi uczestniczyli z ramienia Komitetu Obywatelskiego ds. Opieki nad Polskimi Uchodźcami Henryk Sławik oraz pierwszy proboszcz polski ks. Wincenty Danek, który 17 kwietnia 1945 roku tam właśnie został pochowany. W 2010 roku dzięki współpracy Stowarzyszenia Bema, Ogólnokrajowego Samorządu Polskiego z Radą Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa w Warszawie, a w szczególności zmarłego tragicznie w katastrofie lotniczej pod Smoleńskiem śp. Andrzeja Przewoźnika - ówczesnego sekretarza ROPWiM - 3 miesiące po jego śmierci - polska kwatera - podobnie jak kwatery w Egerze i Győr stała się oficjalną kwaterą wojskową. Przeprowadzono inwentaryzację grobów, a obok wojskowej powstała kwatera o charakterze cywilnym. I to właśnie tu przy wspólnym krzyżu od lat, 1 listopada przy polowym ołtarzu proboszcz Polskiej Parafii Personalnej na Węgrzech odprawia kojęzyczną mszę świętą w Dniu Wszystkich Swiętych. Tym razem po raz pierwszy w tym miejscu procesję żałobną prowadził i mszę świętą sprawował pełniący od niedawna tę funkcję ks. Krzysztof Grzelak SChr.
Modlono się za kapłanów, siostry zakonne, matki, poległych na wojnach oraz za wszystkich zmarłych poleconych w wypominkach. Nie zapomniano też o tych, którzy jeszcze do niedawna byli członkami naszej polonijnej rodziny, a także o tych których groby rozsiane są po całych Węgrzech: w Budapeszcie, Solymár, Budakeszi, Egerze, Győr, Sárvárze, Vasvárze, Isaszegu, Derenku i wielu - wielu innych miejscach pomiędzy Cisą a Dunajem.
Bożena Bogdańska - Szadai