Zamiarem redaktorów i autorów poszczególnych części jest wprowadzenie w aktualną tematykę duszpasterstwa imigrantów, którzy z racji politycznych lub ekonomicznych musieli emigrować poza swoją etniczną i religijną wspólnotą. Publikacja nie ma charakteru monografii ani podręcznika a raczej zachęty do zainteresowania się współczesnymi migracjami. W pierwszej części bp Krzysztof Zadarko, Przewodniczący Rady Konferencji Episkopatu Polski ds. Migracji, Turystyki i Pielgrzymek składa świadectwo o egzystencji imigrantów w obozach na wyspach Samos i Lesbos. Tak nakreślone wprowadzenie zostaje stopniowo rozwinięte przez kolejnych autorów (ks. prof. Janusza Balickiego, ks. Wojciecha Necla, dr Martę Jadwigę Pietrusińską i dr. Andrzeja Szabaciuka). Natomiast w kolejnej części publikacji zaproponowane są konspekty o migracji opracowane przez s. dr Gabrielę Janikula ASC, s. dr Barbarę Olejnik RSCJ i mgr Agnieszkę Kosowicz.

Zdaniem autorów prezentowana publikacja ma ona celu przygotowanie parafialnej wspólnoty przyjmującej imigrantów na spotkanie z innością przybyszów i na rozpoczęcie procesu włączania ich w życia Kościoła diecezjalnego i właściwej parafii. Zachęca ona by nie tylko zauważyć przybysza, ale stopniowo włączać w życie wspólnoty między innymi poprzez udziału w niedzielnym Zgromadzeniu Eucharystycznym, z odpowiednią homilią czy okolicznościowym kazaniem, przez katechezy o tematyce migracyjnej, regularne wizyty duszpasterskie przybyłych rodzin, duszpasterstwo chorych imigrantów itd. Zdaniem autorów dla wielopokoleniowego procesu integracji przybyłych ważna jest zachęca do udziału w życiu organizacji parafialnych i do podejmowania działalności w stowarzyszeniach i ruchach kościelnych. Proponowany materiał podkreśla, że ze względu na stopień integracji, szczególnie w drugim i dalszych pokoleniach, ważne jest przekazywanie prawd wiary tak w języku imigranta, jak i w języku miejscowym. Dzieci i młodzież z następnych pokoleń imigrantów niedostatecznie mogą znać język ojców, aby zrozumieć przekaz prawd wiary i podjąć pracę nad swoim sumieniem oraz w pełni włączyć się w życie wspólnotowe parafii terytorialnej. W duszpasterstwie na rzecz imigranta ważna jest rola proboszcza parafii terytorialnej. On to przygotowując powierzoną sobie parafię na przyjęcie przybyszów zobowiązany jest do szczególnej duszpasterskiej pieczy nad imigrantami nawet wówczas, gdy na terenie parafii jest ośrodek duszpasterstwa migrantów prowadzony przez  przygotowanego duszpasterza.

Stałym punktem odniesienia dla wspólnoty chrześcijańskiej w zakresie przyjmowania migrantów i wędrujących oraz nawiązywania z nimi dialogu jest osoba Chrystusa, naszego Pana. Kościół zawsze dostrzega w migrantach obraz Chrystusa, który powiedział: „Byłem przybyszem, a przyjęliście mnie” (Mt 25,35).

ks. Wojciech Necel SChr