Coś się kiedyś kończy… można by tak skwitować to, co się wydarzyło z końcem listopada 2025 r. w polonijnej parafii w Bruay La Buissière, wspólnocie, która w swoich niemalże 105 latach istnienia była naznaczona posługą sióstr zakonnych. I teraz przyszedł czas pożegnania i podziękowania…
W początkach jej istnienia, jej zrębów przy kościele/kaplicy św. Barbary (chapelle Sainte-Barbe) i budowy kaplicy Najświętszego Serca Pana Jezusa (Sacré Coeur), w okresie jeszcze międzywojnia w duszpasterstwo była zaangażowana szarytka, s. Kazimiera, w okresie wojennym i tuż powojennym – siostry sercanki, które w pobliskim Fouquières-lès-Béthune prowadziły szkołę gospodarstwa domowego dla dziewcząt i gdzie w latach 1963-2019 mieścił się Dom Prowincjalny. W końcu w 1956 r. do Bruay, na zaproszenie chrystusowców, którzy od zakończenia II wojny światowej pełnią posługę duszpasterską w tutejszej polskiej parafii, przybyły siostry felicjanki, najpierw ze Stanów Zjednoczonych (z powodu trudności związanych z wyjazdami zagranicznymi z krajów zza tzw. ‘Żelaznej Kurtyny’ nie mogły przybyć siostry z Polski), a od 1971 r. z ojczyzny, z przemyskiej (lwowskiej) prowincji zgromadzenia. W tej pierwszej grupie sióstr znalazła się s. Lucjana Jarmuła CSSF, jedna z dwóch sióstr kończących ich posługiwanie w Bruay i we Francji (druga – s. Czesława Filip CSSF do Francji przyjechała w początkach lat dziewięćdziesiątych XX wieku).
Podziękowanie za długoletnią, ofiarną posługę sióstr odbyło się w ostatnią niedzielę roku kościelnego, w uroczystość Chrystusa Króla. Rozpoczęło się już w sobotę 22 listopada 2025 r. wieczorem w kaplicy w Houdain, w dzień liturgicznego wspomnienia św. Cecylii, patronki organistów i muzyki kościelnej, a więc również s. Czesławy CSSF, która w parafii posługiwała jako organistka. Kontynuowane było w niedzielę 23 listopada w kaplicy Sacré Coeur z Bruay z udziałem założonego w 1922 r. przez tamtejszą Polonię Towarzystwa Muzycznego «Echo». Dziękczynnym Eucharystiom przewodniczył ks. Zbigniew Wcisło SChr, przełożony prowincjalny chrystusowców posługujących we Francji, Hiszpanii i Portugalii. W tym dziękczynieniu wzięły udział siostry z domu prowincjalnego z Przemyśla oraz ks. Jan Kałuża SChr, były duszpasterz – proboszcz w latach 2002-2022.
O tych ostatnich chwilach felicjanek na ziemi francuskiej wspomniała lokalna prasa. W pojawiających się artykułach, jak i w słowach wypowiadanych w czasie liturgii nie zabrakło wzruszenia i emocji słów. Wypowiedzi, szczególnie parafian, podkreślały jak bardzo obecność i posługa sióstr wpisała się w życie tamtejszej społeczności. Rzeczywiście kończy się pewna epoka…
zdjęcia: ks. Jan Ciągło SChr
