Tomaszowe słowa „Pan mój i Bóg mój” (J 20,28b), które wypowiedział po spotkaniu ze Zmartwychwstałym są przepięknym wyznaniem wiary. Owo wyznanie wiary osoby konsekrowane niejako potwierdzają w składanej profesji zakonnej, że właśnie w Tym, którego nazwali Panem i Bogiem odnaleźli pragnienie miłości i pragną świadczyć o skarbie i wierze w obietnice Ewangelii, iż życie wieczne jest rzeczywistością, która rozpoczyna się już na tej ziemi…

„Wesoły nam dzień dziś nastał, którego z nas każdy żądał…” – jak w roku ubiegłym przywołujemy pierwsze słowa znanej wielkanocnej pieśni, która rozpoczynała Mszę Świętą w kaplicy domu głównego i seminarium Towarzystwa Chrystusowego w szóstą niedzielę Wielkanocy 17 maja 2020 r., podczas której br. Sławomir Szymański i kl. Chris Czapla złożyli swoje dozgonne śluby zakonne.

W naszych zakonnych ustawach w części poświęconej formacji czytamy: przed złożeniem profesji dozgonnej klerycy odbędą pod kierownictwem ojca duchownego lub innego wychowawcy miesięczną probację. Jest ona pomocą do pogłębionego rozpoznania swego powołania do życia w Towarzystwie (art. 100.2 UiDTChr). Od kilku lat Współbracia przygotowujący się do tego ważnego wydarzenia, jakim jest wieczysta profesja zakonna, korzystają z gościnności Ojców Bernardynów z Kalwarii Zebrzydowskiej i tam odbywają te duchowe ćwiczenia.

Widzieliśmy Pana! (J 20,25) – słowa Apostołów, którzy spotkali się ze Zmartwychwstałym, skierowane do jednego, nieobecnego wówczas, Tomasza, pięknie opisują kontekst naszego zakonnego święta, jakim jest wieczysta profesja zakonna kolejnego batalionu Bożej Podchorążówki, jak zwykł określać kolejne roczniki chrystusowców Współzałożyciel, o. Ignacy Posadzy, która tradycyjnie rokrocznie odbywa się w Niedzielę w Oktawie Wielkanocy, w Niedzielę Miłosierdzia Bożego.

W dniach 27-31 stycznia 2018 r. w zakopiańskim domu zgromadzenia Sióstr Wspólnej Pracy od Niepokalanej Maryi odbywał się formacyjno-rekreacyjny zjazd braci juniorystów Towarzystwa Chrystusowego.