Pokładając ufność i nadzieję w Jezusie Zmartwychwstałym informujemy, że 13 listopada 2021 r., w liturgiczne wspomnienie Świętych Pięciu Braci Pierwszych Męczenników Polski, do wieczności został odwołany śp. ks. Zbigniew Olbryś, chrystusowiec, l. 89, ongiś długoletni duszpasterz polonijny na kontynencie północnoamerykańskim.

Pogrzeb śp. ks. Zbigniewa odbędzie się we wtorek 16 listopada 2021 r. w kaplicy pw. Chrystusa Uchodźcy w domu chrystusowca-seniora w Puszczykowie:

•    godz. 12.30 modlitwa różańcowa
•    godz. 13.00 Msza Święta pogrzebowa, po której odprowadzimy ciało zmarłego kapłana na puszczykowski cmentarz parafialny, gdzie wraz ze Współbraćmi będzie oczekiwać na zmartwychwstanie.

Polecamy naszego zmarłego Współbrata Bożemu miłosierdziu.
Requiescat in pace…

*    *    *

Ks. Zbigniew Olbryś SChr, syn Zygmunta i Wiktorii z Wilczewskich, urodził się 13 sierpnia 1932 r. w Grodnie i tam też został ochrzczony. Wojenna zawierucha i powojenne przesunięcia granic wymusiły opuszczenie rodzinnych stron: sakrament bierzmowania młody Zbigniew otrzymał w Białymstoku, a wykształcenie w zakresie szkoły średniej zdobył w Niższym Seminarium Duchownym Towarzystwa Chrystusowego w Ziębicach.

Do Towarzystwa Chrystusowego wstąpił 23 sierpnia 1949 r. i po krótkim aspirandacie 7 września 1949 r. w Ziębicach rozpoczął czas nowicjackiej próby. Nowicjat ukończył złożeniem 8 września 1950 r. w Ziębicach pierwszej profesji zakonnej, po której podjął studia filozoficzno-teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym Towarzystwa Chrystusowego w Poznaniu. W odbudowywanej po wojennych zniszczeniach poznańskiej katedrze 6 kwietnia 1957 r. z rąk wikariusza kapitulnego bpa Franciszka Jedwabskiego przyjął święcenia kapłańskie.

Zaraz po święceniach przez 1,5 roku posługiwał jako wikariusz w parafii Przemienienia Pańskiego w Płotach. Od września 1958 r. do września 1960 r. posługiwał w Poznaniu: najpierw jako asystent w Wyższym Seminarium Duchownym a ostatnie dziewięć miesięcy [roku 1960] jako wikariusz w parafii Najświętszego Zbawiciela. 1 września 1960 r. został mianowany wikariuszem w parafii pw. św. Jana Chrzciciela przy kościele NSPJ w Szczecinie. Po trzech latach powrócił do Poznania i podjął obowiązki Referenta Duszpasterskiego.

W lipcu 1966 r. wyjechał z Polski, by podjąć misję Towarzystwa Chrystusowego na kontynencie północnoamerykańskim: pierwsze miesiące spędził w Kanadzie, a następnie w latach 1967-1968 był wikariuszem w Providence w stanie Rhode Island. Od września 1968 r. podjął obowiązki duszpasterskie w polonijnej parafii Matki Bożej Jasnogórskiej w Los Angeles, najpierw jako asystent (wikariusz) ks. Stanisława Jureki, a po jego śmierci, od grudnia 1973 r. jako jej administrator i od września 1974 r. proboszcz. (Ks. Olbryś stał się pierwszym chrystusowcem proboszczem polskiej parafii w Mieście Aniołów, jak zwykło nazywać się najludniejsze miasto Kaliforni). W grudniu 1980 r. został ustanowiony proboszczem niedawno utworzonej parafii w Sterling Heights na przedmieściach Detroit, gdzie posługiwał przez kolejne trzy lata. We wrześniu 1983 r. został przeniesiony do Kanady, by rozpocząć tworzenie nowej wspólnoty parafialnej we wschodnim rejonie Toronto – Matki Bożej Królowej Polski w Scarborough. Po sześciu latach duszpasterskiej pracy na przedmieściach Toronto został przeniesiony do parafii Matki Bożej Królowej Pokoju w Calgary, gdzie posługiwał w latach 1989-1994. Zmiany ustrojowe w Polsce i w innych krajach Europy Środkowo-Wschodniej oraz upadek Związku Sowieckiego otworzyły nowe możliwości posługi duszpasterskiej: we wrześniu 1994 r. ks. Olbryś przybył do rodzinnego Grodna i zaangażował się w duszpasterstwo w parafii farnej (katedralnej) i sanktuarium Matki Bożej Kongregackiej (Studenckiej). Po trzech latach powrócił do Kanady i pomagał w duszpasterstwie we wspólnotach: Scarborough (1997-1999), Chatham (1999-2002), Regina (2002-2003), Oshawa (wakacje 1999 r. i 2003-2007).

Z powodu wieku i pogarszającego się zdrowia w listopadzie 2007 r. powrócił do Polski i zamieszkał w domu chrystusowca-seniora w Puszczykowie, gdzie zmarł w liturgiczne wspomnienie Świętych Pięciu Braci Pierwszych Męczenników Polski, 13 listopada 2021 r.

*    *    *

Chociaż datę uroczystości pogrzebowych śp. ks. Zbigniewa Olbrysia SChr ustalano tak, aby nie trzeba było odwoływać zaplanowanych już wcześniej spotkań i by móc uczestniczyć również w pogrzebie mamy jednego ze Współbraci to przypadła ona w liturgiczne święto Najświętszej Maryi Panny Matki Miłosierdzia czyli Matki Bożej Ostrobramskiej tak bardzo czczonej na Grodzieńszczyźnie, na której wychowywał nasz zmarły Współbrat. Przyzywając Tej, co w Ostrej świeci Bramie zgromadziliśmy się w kaplicy pw. Chrystusa Uchodźcy w domu chrystusowca-seniora w Puszczykowie najpierw na wspólnej modlitwie różańcowej, a następnie na Mszy Świętej pogrzebowej pod przewodnictwem ks. Krzysztofa Olejnika SChr, naszego przełożonego generalnego. Wspólnotę modlitwy wraz z siostrzeńcami i rodziną śp. ks. Olbrysia stworzyła jego duchowa rodzina czyli kapłani i bracia, nowicjusz i klerycy Towarzystwa Chrystusowego, pośród której trzeba wymienić ks. Stanisława Kuczaika SChr, kursowego Współbrata, który niedawno powrócił do ojczyzny, dalej ks. Roman Poźniak, proboszcz puszczykowskiej parafii, siostry misjonarki z wikarią i ekonomką generalną na czele, pracownicy naszego domu w Puszczykowie, przedstawiciele wspólnot parafialnych, gdzie Zmarły posługiwał, szczególnie zza Wielkiej Wody, w tym polonijni harcerze z Scarborough, którym wiele lat kapelanował śp. ks. Zbigniew, przekazując im cześć i miłość do Boga i Ojczyzny.

Okolicznościowe, pogrzebowe kazanie wygłosił ks. Tadeusz Winnicki SChr, były przełożony generalny i prowincjał północnoamerykański, który przywołując niektóre epizody z duszpasterskiej posługi ks. Olbrysia ukazywał jego gorliwość jako polonijnego duszpasterza przekazującego wartości chrześcijańskie i patriotyczne. Mówił o jego pełnej zaangażowania działalność w harcerstwie oraz ogromnym poczuciu humoru, a wskazując na potrzebę gorliwej modlitwy za zmarłych (por. 2 Mch 12,43-46) chciał wzbudzić w nas wszystkich ufność i nadzieję, że nasz zmarły Współbrat po ziemskich trudach i cierpieniach odnalazł obiecane miejsce w Domu Ojca Niebieskiego (por. J 14,1-6). Na duszpasterską gorliwość i wrażliwość śp. ks. Olbrysia wskazał również w swoim przesłaniu przełożony prowincji Królowej Polonii Zagranicznej ks. Jacek Walkiewicz SChr (które to zostało odczytane pod koniec Mszy) oraz w swoim bardzo osobistym przemówieniu hm. Zbigniew Kowalczyk z Chorągwi Harcerzy w Kanadzie: było to podziękowanie za ofiarną posługę naszego Współbrata wobec harcerzy, za przekazywanie im całej chrześcijańskiej i patriotycznej spuścizny. Przedstawiciel harcerzy również zadbał o przeprowadzenie transmisji z pogrzebu dla wspólnot polonijnych, którym bliska i droga była osoba zmarłego kapłana.

Modlitwy na puszczykowskim cmentarzu parafialnym poprowadził przełożony domu chrystusowca-seniora ks. Zbigniew Kutnik SChr, który również podziękował wszystkim za wspólną modlitwę i uczestnictwo w uroczystościach pogrzebowych. Słowo szczególnej wdzięczności wypowiedział do br. Piotra Kaczówki SChr, który zaopiekował się śp. ks. Zbigniewem po jego przybyciu do Puszczykowa i który troszczył się o niego w czasie jego choroby. Przywołując homilię jeszcze raz zachęcił do ufnej, gorliwej i wytrwałej modlitwy za bliskich i drogich zmarłych.

fotografie z uroczystości pogrzebowych kl. Patryk Jaroszek SChr

 


13 listopada 2021r. 230 6518 Drukuj

Towarzystwo Chrystusowe

ul. Panny Marii 4, 61-108 Poznań, tel. +48 61 64 72 100

2014 - 2024 © Wszelkie Prawa Zastrzeżone

projektowanie, design, stron www, design,branding, projektowanie logo, aplikacje mobilne