Święcenia, prymicje, jubileusz… – opisując przed kilkoma laty wydarzenia, które miały miejsce w naszej rodzinie zakonnej, w Domu Głównym zgromadzenia, powstał nowy system odmierzania dni tygodnia…

Niemiecka Polonia ma swoje tradycyjne miejsca, do których podąża – to przede wszystkim maryjne sanktuaria w belgijskim Banneux (Sanktuarium Matki Bożej Ubogich) oraz te w Niemczech: w Kevelaer (Sanktuarium Pocieszycielki Strapionych) i Neviges (Sanktuarium Matki Bożej Królowej Pokoju zwane westfalską Częstochową).

Tradycją w naszej wspólnocie zakonnej już jest, że kandydaci do święceń diakonatu i prezbiteratu rekolekcje przed tym bardzo ważnym wydarzeniem odbywają w Domu Nowicjackim w Mórkowie: tam, gdzie zaczynali przed kilkoma laty realizację powołania zakonnego i kapłańskiego w Towarzystwie Chrystusowym.

W 17. dniu miesiąca (a szczególnie 17 stycznia), podobnie jak każdego 22. dnia miesiąca (zwłaszcza 22 października) przyświeca nam prośba o wyniesienie do chwały ołtarzy Założyciela i Współzałożyciela Towarzystwa Chrystusowego. Od formalnego zakończenia procesów kanonizacyjnych i ogłoszeniu dekretów o heroiczności cnót Czcigodnych Sług Bożych kard. Augusta Hlonda SDB (w maju 2018 r.) i ks. Ignacego Posadzego SChr (w grudniu 2022 r.) modlimy się o cud za ich wstawiennictwem…

W dniach 4-6 kwietnia 2025 r. w Domu Głównym Towarzystwa Chrystusowego odbyły się Wielkopostne Dni Rozeznawania.

Przekazujemy naszym Drogim Czytelnikom i Przyjaciołom serdeczne i noworoczne pozdrowienia…

Nie ustajemy w modlitwie o beatyfikację Założyciela i Współzałożyciela naszej zakonnej wspólnoty…

Gaude, Societas Christi! Raduj się, Towarzystwo Chrystusowe!
Radujcie się wszyscy chrystusowcy posługujący w kraju i na emigracji!

Albowiem oto kolejnych czterech śmiałków, a zaczerpnąwszy z nazewnictwa Ojca Ignacego, elewów 85. Batalionu Bożej Podchorążówki, Adam, Aleksander, Leon i Paweł, składając na ręce ks. Krzysztofa Olejnika SChr, przełożonego generalnego zgromadzenia śluby czystości, ubóstwa i posłuszeństwa. Choć złożyli je tylko na rok (tak, jak to na zakończenie kanonicznego nowicjatu przewidują nasze Ustawy), to pragniemy otoczyć ich serdeczną modlitwą, aby wytrwali i z entuzjazmem realizowali zakonne i kapłańskie powołanie, do którego wezwał ich Pan Bóg, aby stali się gorliwymi poszukiwaczami i ewangelizatorami zagubionych polskich dusz wychodźczych… Do tej modlitwy zapraszamy Was, Drodzy Przyjaciele i Czytelnicy…

We wtorek 21 maja 2024 r. w poznańskiej bazylice archikatedralnej przez posługę abpa Stanisława Gądeckiego, metropolity poznańskiego kolejni chrystusowcy otrzymali święcenia prezbiteratu i diakonatu.

Nie tylko refleksją nad misją i powołaniem świeckich żył Kościół w Kurytybie w ostatnich dniach sierpnia 2024 r. Nie mogło zabraknąć w tych dniach szczególny modlitwy do Czarnej Madonny; modlitwy za wstawiennictwem Tej, która w Obrazie Jasnogórskim towarzyszyła Polakom wyjeżdżającym z ojczyzny w poszukiwaniu lepszego życia i który to Obraz znajdziemy niemalże w każdej świątyni, gdzie na modlitwie gromadzą się Polacy i osoby pochodzenia polskiego. A w ponad dwumilionowej Kurytybie, według oficjalnych danych, co piąty jej mieszkaniec ma polskie korzenie. Nic więc dziwnego, że wiele tu miejsc i pamiątek związanych z Polską.

Okres wakacyjny sprzyja spotykaniu się Współbraci: doroczne Dni Wspólnoty, w czasie których obchodzimy imieniny naszego Przełożonego Generalnego gromadzą wielu chrystusowców z różnych zakątków świata. Ten wspólnotowy zjazd również inspiruje do celebracji rocznic święceń kapłańskich, zwłaszcza tych jubileuszowych.

Pójdźcie za Mną, a uczynię was rybakami ludzi… Idźcie i wy do mojej winnicy… Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem… (Mt 4,19; 20,4; 28,19a.20a) – w każdym czasie zaprasza i zachęca nasz Zbawiciel, Jezus Chrystus.

Odbywające się w pierwszym tygodniu wakacji Spotkanie Młodzieży Chrystusa «Góra Tabor» stanowi podsumowanie rocznej pracy formacyjnej z młodymi w naszych wspólnotach parafialnych.

Od wielu już lat okoliczność rocznicy śmierci Ojca Ignacego gromadzi na wspólnej modlitwie nowennowej jego ziemską i zakonne rodziny. Te dziewięć dni jest naznaczone szczególnym zagłębianiem się w jego życie i nauczanie oraz wołaniem o dar jego beatyfikacji. Kulminacja pod przewodnictwem ks. Krzysztofa Olejnika SChr, przełożonego generalnego Towarzystwa Chrystusowego nastąpiła ósmego i dziewiątego dnia: ósmego – w Domu Generalnym Zgromadzenia Sióstr Misjonarek Chrystusa Króla, dziewiątego – w naszym Domu Głównym i seminarium.

W zakonnych kronikach i na okolicznościowym zaproszeniu możemy przeczytać, że 1 maja 1984 r. grupa nowicjuszy Towarzystwa Chrystusowego przyjechała na rowerach z Kiekrza do Mórkowa, inaugurując tym samym pierwszy dzień nowicjatu naszego zgromadzenia w Mórkowie. Niemalże równo po 40 latach od tamtego przyjazdu, w sobotę 4 maja 2024 r., chrystusowcy (i ci którzy tworzyli kolejne bataliony Bożej Podchorążówki, jak zwykł określać nowicjaty Ojciec Współzałożyciel w murach domu w Mórkowie, i ci, którzy towarzyszyli i towarzyszą kandydatom do zgromadzenia w zakonnym raczkowaniu), a razem z nimi kapłani diecezjalni i zakonni z okolicznych parafii i klasztorów oraz grupa Przyjaciół i Dobrodziejów z Mórkowa, Lipna, Leszna i innych miejscowości zgromadzili się na wspólnym uwielbieniu Pana Boga i podziękowaniu Mu za wszelkie dobrodziejstwa i łaski.

W pierwszym tygodniu Wielkiego Postu chrystusowcy posługujący w wielu krajach europejskich w prowincji pw. Świętego Józefa przeżywali swoje doroczne rekolekcje zakonne.

Tradycyjnie już do naszej tytularnej uroczystości przygotowujemy się uczestnicząc w naszych wspólnotach domowych we wspólnej modlitwie ku czci Chrystusa Króla: szczególny wymiar ta modlitwa otrzymuje w domach formacyjnych.