17. dnia każdego miesiąca o godz. 17 chrystusowcy i siostry misjonarki gromadzą się na wspólnej modlitwie w intencji beatyfikacji Czcigodnego Sługi Bożego Ojca Ignacego Posadzego przy jego doczesnych szczątkach znajdujących się w tzw. dolnej kaplicy Domu Głównego Towarzystwa Chrystusowego w Poznaniu. Jedynie czas wakacyjny jakby zawiesza tę tradycję, ale nie zawsze…
U progu lipca 2023 r. na Eucharystii w tym miejscu pod przewodnictwem ks. Mateusza Sochy SChr i modlitwie o cud za wstawiennictwem swojego Założyciela zgromadziły się siostry misjonarki odbywające zakonną probację w swoim Domu Generalnym w Poznaniu-Morasku. Natomiast dokładnie 17 lipca 2023 r. o godz. 17 ten czas odnowy i ugruntowania, jakim właśnie jest zakonna probacja dla zakonników po ślubach wieczystych, rozpoczęli chrystusowcy, którzy kilkanaście lat temu wypowiadając formułę dozgonnego ślubowania rad ewangelicznych czystości, ubóstwa i posłuszeństwa, na zawsze ofiarowali Bogu siebie i swoje zdolności. Wspólnej modlitwie o beatyfikację przewodniczył ks. Bogusław Burgat SChr, wikariusz generalny zgromadzenia, koordynujący również poszczególne etapy probacji, która potrwa do końca lipca.
Czytających nasze zakonne kalendarium i naszych Drogich Przyjaciół ośmielamy się prosić o modlitewne memento w intencji naszych Współbraci, by te duchowe ćwiczenia przyniosły błogosławione owoce…
W jednej z konferencji Ojca Posadzego czytamy: Intymna przyjaźń z Chrystusem – jakie to wielkie wyróżnienie. Ta przyjaźń niweczy wszelkie osamotnienie. Zakonnik nie czuje się samotny, nawet w najcięższych chwilach. Wierzy, że Chrystus, którego wybrał jako cząstkę dziedzictwa swego, jest mu bardzo bliski. Dzieli z Nim wszystkie myśli, plany, tęsknoty i marzenia. Boski Przyjaciel uczy go miłości wielkiej, ofiarnej, miłości niewymiernej, przewyższającej wszystko. W szkole Boskiego Przyjaciela przechodzi formację wyższego rzędu.
Przyjaźń żąda jednak zjednoczenia. Te same muszą być myśli, sądy i uczucia. (…)
I nieco dalej Ojciec pyta: Czy Chrystus jest dla mnie wielkim Przyjacielem, Gościem mojej duszy? Czy rozmawiam z Nim od czasu do czasu? Czy mam zwyczaj łączyć się z Nim przy rozpoczęciu jakiejś czynności? Czy moim ideałem jest umysł przepełniony Jego myślami, serce przesycone Jego uczuciami?
(I. POSADZY, Przeobrażenie się w Jezusa, w: I. POSADZY, Dzieła t. III., red. B. KOZIOŁ, Poznań 2011, s. 334-335)
fotografie: br. Krystian Zarosa SChr
* * *
Wykłady i warsztaty prowadzone przez zaproszonych gości stanowiły codzienność tego czasu. Probacja została urozmaicona wyjazdami integracyjnymi: do miejsca medialnej posługi jednego z chrystusowców – do radiowego i telewizyjnego studia w Toruniu oraz weekendowymi wyprawami z pomocą duszpasterską do naszych parafii w Polsce: dla Współbraci z zagranicy stały się one okazją do powrotów do placówek pierwszych lat kapłaństwa…