Dzień święceń jest wyjątkowym dniem w życiu nie tylko seminarium, ale całej naszej wspólnoty zakonnej. Od wielu lat uroczystość ta gromadzi bardzo wielu z nas przyjeżdzających nieraz z odległych stron świata. W związku z sytuacją epidemiczną i obowiązującymi restrykcjami nie można było zaprosić wszystkich gości, dlatego też zachęcamy do duchowej łączności za pośrednictwem internetowej transmisji na kanale YouTube bazyliki archikatedralnej.

Zwracamy się z prośbą o modlitwę za tegorocznych kandydatów do święceń, za wszystkich kleryków i o nowe powołania do naszej wspólnoty.

*    *    *

Jeden z majowych wtorków staje się dla całego Towarzystwa Chrystusowego dniem wyśpiewania radosnego a jednocześnie uroczystego Te Deum laudamus… i Magnificat… za kolejnych prezbiterów i diakonów, jakie otrzymuje zgromadzenie dla realizowania swojej misji w Kościele. Wysławiamy i uwielbiamy Boga za każdego chrystusowca, który przez nałożenie rąk i modlitwę konsekracyjną zostaje wyświęcony i posłany, by pójść odnajdywać i przyprowadzać do Chrystusa często zagubione polskie dusze wychodźcze. We wtorek 25 maja 2021 r. przez posługę bpa Szymona Stułkowskiego, biskupa pomocniczego archidiecezji poznańskiej (tyt. Tabalty) na prezbiterów zostało wyświęconych dwóch diakonów: dk. Chris Michael Czapla SChr i dk. Sebastian Stawierej SChr, na diakona natomiast kl. Paweł Hałgas SChr.

Ksiądz Biskup w wygłoszonej homilii wskazywał na ważkość dnia święceń, iż jest on radosnym świętem całego zgromadzenia: potwierdzeniem, że powołanie kandydatów do święceń jest autentyczne (co zaznaczone jest w liturgii święceń, gdy podczas prezentacji kandydatów zaświadcza o tym odpowiedzialny za ich formację). Zatem, mówił homilista, trzeba podjąć modlitwę za przyjmujących święcenia, aby to, co będzie dokonywać się przez ich posługę jako prezbiterów i diakonów było piękne i owocne: by nie zdezerterowali na widok piętrzących się trudności (albowiem ta posługa nie jest przecież pozbawiona chwil bolesnych i trudnych, nie jest pozbawiona krzyża).

Pandemiczne okoliczności, w których przeżywamy ten moment, czyli choroba, kwarantanny, obostrzenia, a nawet nagłe odchodzenie bliskich osób nie powinny napawać lękiem, lecz raczej stają się wezwaniem do nadziei i ufności, a także odważnego głoszenia Chrystusa. Tak, jak było w pierwszej wspólnocie chrześcijańskiej: przestraszeni Apostołowie przebywają zamknięci w jednym miejscu, lecz Zmartwychwstały Jezus przychodzi, by ich umocnić i obdarzyć darem Ducha Świętego, którym przyobleczeni wychodzą by głosić prawdę o Zmartwychwstałym i zmartwychwstaniu. Tę prawdę 1055 lat temu przyniesiono na polską ziemię i tę prawdę teraz głosić będą głosić, o niej świadczyć przede wszystkim własnym życiem nowo wyświęceni.

Do nich więc bp Szymon zwrócił się z osobistym słowem i życzeniami, by stawali się radosnymi i świętymi sługami Boga głoszącymi światu Boże zbawienie, Jego cuda i chwałę wobec wszystkich narodów (por. Ps 96[95],2b-3). Życzył, by nie bali się obumierać jak pszeniczne ziarno, aby przynosić obfity i błogosławiony owoc (por. J 12,24-26), by umieli dzielić się wiarą, uśmiechem i życzliwością (bo wtedy też doświadczą pośród fal wrogości przejawów dobroci i wdzięczności). Mówiąc o dzieleniu się wiarą Ksiądz Biskup żartobliwie nawiązał do epidemii, że z wiarą winno być jak z koronawirusem – ona jest przekazywana z człowieka na człowieka i to jest misją wszystkich ochrzczonych…

Dołączamy się do życzeń homilisty, zapewniając naszych neoprezbiterów Chrisa i Sebastiana oraz nowo ustanowionego diakona Pawła o modlitwie, do której zostaliśmy zachęceni i o którą też ośmielamy się prosić…

foto: Danka Witkowska (Hlondianum)