W 17. dniu miesiąca (a szczególnie 17 stycznia), podobnie jak każdego 22. dnia miesiąca (zwłaszcza 22 października) przyświeca nam prośba o wyniesienie do chwały ołtarzy Założyciela i Współzałożyciela Towarzystwa Chrystusowego. Od formalnego zakończenia procesów kanonizacyjnych i ogłoszeniu dekretów o heroiczności cnót Czcigodnych Sług Bożych kard. Augusta Hlonda SDB (w maju 2018 r.) i ks. Ignacego Posadzego SChr (w grudniu 2022 r.) modlimy się o cud za ich wstawiennictwem…

Przekazujemy naszym Drogim Czytelnikom i Przyjaciołom serdeczne i noworoczne pozdrowienia…

Chrystusowcy, mieszkańcy Domu Głównego oraz nasi seminarzyści ze swoimi wychowawcami włączyli się w odbywające się w Sanktuarium Matki Bożej w Cudy Wielmożnej, Pani Poznania XXII Poznańskie Jerycho Różańcowe.

1 grudnia 2024 r. przypadła pierwsza niedziela Adwentu, z którą rozpoczęliśmy wraz z całą wspólnotą Kościoła nowy rok liturgiczny. Można powiedzieć, że wszelkie duchowe ćwiczenia zaplanowane i przeprowadzane w weekend przełomu listopada i grudnia były takim mocnym wejściem w nowy czas i nowy rok kościelny…

Odbywający się niemalże pod koniec wakacji Kongres Liturgicznej Służby Ołtarza zgromadził w naszym Domu Głównym dosyć liczne grono ministrantów i lektorów nie tylko z naszych parafii.

Nie ustajemy w modlitwie o beatyfikację Założyciela i Współzałożyciela naszej zakonnej wspólnoty…

We wtorek 21 maja 2024 r. w poznańskiej bazylice archikatedralnej przez posługę abpa Stanisława Gądeckiego, metropolity poznańskiego kolejni chrystusowcy otrzymali święcenia prezbiteratu i diakonatu.

Okres wakacyjny sprzyja spotykaniu się Współbraci: doroczne Dni Wspólnoty, w czasie których obchodzimy imieniny naszego Przełożonego Generalnego gromadzą wielu chrystusowców z różnych zakątków świata. Ten wspólnotowy zjazd również inspiruje do celebracji rocznic święceń kapłańskich, zwłaszcza tych jubileuszowych.

W Poznaniu choć nowy 2024 rok powitał nas dosyć łagodną pogodą, to jednak w pierwszej połowie stycznia doświadczyliśmy tej groźniejszej albo właściwej odsłony zimy z chłodem, mrozem i śniegiem. Nie mogło jednak zabraknąć tradycyjnych elementów, które są związane z początkiem roku i z przeżywanymi rokrocznie na przełomie lat Świętami Narodzenia Pańskiego…

Pójdźcie za Mną, a uczynię was rybakami ludzi… Idźcie i wy do mojej winnicy… Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem… (Mt 4,19; 20,4; 28,19a.20a) – w każdym czasie zaprasza i zachęca nasz Zbawiciel, Jezus Chrystus.

W niedzielę 12 maja 2024 r., w uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego, srebrny jubileusz kapłaństwa w kaplicy Domu Głównego i seminarium Towarzystwa Chrystusowego dla Polonii Zagranicznej świętował ks. Jan Hadalski SChr, rektor seminarium.

Raz po raz na łamach naszego kalendarium informujemy o comiesięcznej modlitwie o rychłą beatyfikację Założyciela i Współzałożyciela Towarzystwa Chrystusowego.

15 maja 1974 r. z rąk abpa Antoniego Baraniaka SDB, ówczesnego pasterza archidiecezji poznańskiej, kolejny batalion Bożej Podchorążówki (jak zwykł określać kolejne roczniki chrystusowców Czcigodny Sługa Boży Ojciec Ignacy Posadzy SChr, Współzałożyciel zgromadzenia i ostatni, którego do nowicjatu przyjmował Ojciec Ignacy jako przełożony generalny Towarzystwa) otrzymał święcenia kapłańskie. Pięćdziesiąt lat później ostatnich dwóch żyjących przedstawicieli tego rocznika stanęło przy ołtarzu, aby podziękować Dobremu Bogu za lata kapłańskiej posługi oraz wyśpiewać radosny hymn uwielbienia Magnificat anima mea, et exsultavit spiritus meus in Deo salutari meo.

Od wielu już lat okoliczność rocznicy śmierci Ojca Ignacego gromadzi na wspólnej modlitwie nowennowej jego ziemską i zakonne rodziny. Te dziewięć dni jest naznaczone szczególnym zagłębianiem się w jego życie i nauczanie oraz wołaniem o dar jego beatyfikacji. Kulminacja pod przewodnictwem ks. Krzysztofa Olejnika SChr, przełożonego generalnego Towarzystwa Chrystusowego nastąpiła ósmego i dziewiątego dnia: ósmego – w Domu Generalnym Zgromadzenia Sióstr Misjonarek Chrystusa Króla, dziewiątego – w naszym Domu Głównym i seminarium.

Od szeregu już lat, oczywiście z wyjątkami, druga niedziela Wielkiej Nocy (która ma wiele określeń – Biała, Przewodnia, Miłosierdzia Bożego) jest dniem, w którym kolejni chrystusowcy oddają się na wieki na wyłączną służbę Chrystusowi Królowi w szerzeniu Jego królestwa prawdy, pokoju i zbawienia wśród polskiej rzeszy wychodźczej: zobowiązując się do życia według rad ewangelicznych czystości, ubóstwa i posłuszeństwa chcą zaświadczyć, że w Jezusie Chrystusie odnaleźli wypełnienie wszystkich pragnień i tęsknot, że Jezusowi Chrystusowi Królowi, Panu i Zbawicielowi chcą poświęcić całe swoje życie, to, kim są i wszystko, co posiadają. Wypowiadane w tym uroczystym dniu wieczyste ślubowanie zakonne staje się realizacją zapisanych w zakonnym hymnie słów, że pragną być Chrystusowym hufcem i Jego przyboczną strażą.

Dla dziewięciu młodzieńców z Pyrzyc, Szczecina Zdrojów, Sarbi, Stargardu, Poznania, a nawet z Białorusi było to mocne wejście w nowy rok liturgiczny i w czas Adwentu.

Tradycyjnie już do naszej tytularnej uroczystości przygotowujemy się uczestnicząc w naszych wspólnotach domowych we wspólnej modlitwie ku czci Chrystusa Króla: szczególny wymiar ta modlitwa otrzymuje w domach formacyjnych.