W tym roku Polonia z Aulnay sous Bois 11 listopada świętuje razem z miejscową parafią francuską podwójną rocznicę: stulecie zakończenia I wojny światowej (l’Armistice de 1918) oraz stulecie odzyskania przez Polskę niepodległości po 123 latach zaborów. Odwaga i poświęcenie przodków, którzy złożyli swe życie na ołtarzu naszych dwóch ojczyzn, stają się dla nas przykładem do naśladowania. Albowiem miłość do Ojczyzny stanowi ważną część naszej tożsamości: jeżeli zniknie patriotyzm, razem z nim zniknie wspólne dziedzictwo i pamięć zbiorowa. Bez niego wspólne życie na tym samym terytorium staje się trudne a czasami wręcz niemożliwe. I nie można powiedzieć, że jest się prawdziwym chrześcijaninem jeżeli odmawia się służby Ojczyźnie.
Słowami św. Jana Pawła II, który mówił, że Patriotyzm sytuuje nas w ramach czwartego przykazania, które nakazuje czcić ojca i matkę swoją… Ojczyzna jest wspólnym dobrem wszystkich obywateli, i jako taka staje się ich wspólnym obowiązkiem…, ks. prowincjał Jan Ciągło SChr rozpoczął uroczystą Mszę Świętą w ten dzień 11 listopada. Koncelebrowali ją jego Współbracia: duszpasterz Polaków, ks. Jarosław Koch SChr i proboszcz miejscowej francuskiej parafii św. Józefa, ks. Roman Wrocławski SChr, a asystował diakon Philippe Solignac.
Liturgia, podczas której modliliśmy się wspólnie z parafią francuską, odprawiana była w dwóch językach. Przystrojony ołtarz przystrojony białymi i czerwonymi kwiatami, flagi polska i francuska, ubrani w galowe mundury panowie z drużyny straży honorowej pw. św. Floriana, kilkoro dzieci i dorosłych w strojach ludowych, sztandar Bractwa Żywego Różańca, podkreślały uroczysty charakter i powagę tego święta. A niejednej czy niejednemu z nas mocniej zabiło serce, gdy usłyszeliśmy jakże drogie nam pieśni „Gaude Mater Polonia”, „Te Deum laudamus” bądź „Rota” wykonane w wersji wielogłosowej przez chlubę naszej parafii – chór „Soli Deo”. Łącząc się ze wszystkimi Polakami w kraju i na emigracji po Mszy Świętej zaśpiewaliśmy wspólnie hymny Polski „Mazurek Dąbrowskiego” i Francji „Marsyliankę”. Nsstępnie w przykościelnej salce wraz z francuskimi parafianami spędziliśmy czas przy lamce wina i na rozmowie.
Dzisiejsza, uroczysta i piękna liturgia na długo pozostanie w sercach i pamięci nas wszystkich, bo chyba dzięki niej jeszcze bardziej uświadamiamy sobie jak dumni jesteśmy i szczęśliwi jako Polacy, że mamy wolny i niepodległy kraj. Mimo że mieszkamy z dala od Ojczyzny, to tę naszą Ojczyznę – Polskę nosimy w sercu i nigdy o niej nie zapomnimy. Jednocześnie jesteśmy wezwani do modlitwy za tych, którzy walczyli o wolną Polskę, do modlitwy za wszystkie ofiary Wielkiej Wojny, a przede wszystkim do modlitwy o trwały i sprawiedliwy pokój na całym świecie. Niech ta piękna, okrągła rocznica pomoże nam odnajdywać swoje korzenie i pielęgnować to, co stanowiło i stanowi o wielkości naszych dwóch krajów – Polski i Francji.
Elżbieta Noster
Dodajmy również, że TVP Polonia w swoim tournée po świecie mówiącym o świętowaniu tego dnia przez Polonię zawitała również do Aulnay (reportaż z Aulnay znajdziemy pomiędzy 2:30 a 5 minutą nagrania).
W wielu innych miejscach Francji uroczystości stulecia odzyskania niepodległości przez Polskę odbywały się również ipsa die i były połączone z 100. rocznicą zakończenia Wielkiej Wojny, albowiem właśnie dzień zakończenia działań wojennych i podpisania aktu zawieszenia broni w Compiegne został uznany za dzień odrodzenia państwa polskiego po 123 latach zaborów i narodzin II Rzeczypospolitej. W Montigny en Ostrevent, w kościele st Charles (zbudowanym dla przybywających przed prawie stu laty polskich rodzin górniczych) na modlitwie zgromadzili się wspólnie Francuzi i osoby polskiego pochodzenia. W polskiej kaplicy w Dunkierce wokół ołtarza na liturgii sprawowanej przez obecnego i poprzedniego duszpasterza – ks. Ryszarda Oblizajka SChr i ks. Władysława Dobrocia SChr zgromadzili się Polacy zamieszkujący to portowe miasto, jego okolice a także Boulogne sur Mer a następnie przeszli pod pomnik polskich lotników walczących w 1940 r. i stelę ku czci bł. Jerzego Popiełuszki. W Beaulieu Roche la Molière obchody miały dwojaki charakter: modlitewny i kulturalny.
