Pogrzeb śp. ks. Zbigniewa odbędzie się we wtorek 16 listopada 2021 r. w kaplicy pw. Chrystusa Uchodźcy w domu chrystusowca-seniora w Puszczykowie:

•    godz. 12.30 modlitwa różańcowa
•    godz. 13.00 Msza Święta pogrzebowa, po której odprowadzimy ciało zmarłego kapłana na puszczykowski cmentarz parafialny, gdzie wraz ze Współbraćmi będzie oczekiwać na zmartwychwstanie.

Polecamy naszego zmarłego Współbrata Bożemu miłosierdziu.
Requiescat in pace…

*    *    *

Ks. Zbigniew Olbryś SChr, syn Zygmunta i Wiktorii z Wilczewskich, urodził się 13 sierpnia 1932 r. w Grodnie i tam też został ochrzczony. Wojenna zawierucha i powojenne przesunięcia granic wymusiły opuszczenie rodzinnych stron: sakrament bierzmowania młody Zbigniew otrzymał w Białymstoku, a wykształcenie w zakresie szkoły średniej zdobył w Niższym Seminarium Duchownym Towarzystwa Chrystusowego w Ziębicach.

Do Towarzystwa Chrystusowego wstąpił 23 sierpnia 1949 r. i po krótkim aspirandacie 7 września 1949 r. w Ziębicach rozpoczął czas nowicjackiej próby. Nowicjat ukończył złożeniem 8 września 1950 r. w Ziębicach pierwszej profesji zakonnej, po której podjął studia filozoficzno-teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym Towarzystwa Chrystusowego w Poznaniu. W odbudowywanej po wojennych zniszczeniach poznańskiej katedrze 6 kwietnia 1957 r. z rąk wikariusza kapitulnego bpa Franciszka Jedwabskiego przyjął święcenia kapłańskie.

Zaraz po święceniach przez 1,5 roku posługiwał jako wikariusz w parafii Przemienienia Pańskiego w Płotach. Od września 1958 r. do września 1960 r. posługiwał w Poznaniu: najpierw jako asystent w Wyższym Seminarium Duchownym a ostatnie dziewięć miesięcy [roku 1960] jako wikariusz w parafii Najświętszego Zbawiciela. 1 września 1960 r. został mianowany wikariuszem w parafii pw. św. Jana Chrzciciela przy kościele NSPJ w Szczecinie. Po trzech latach powrócił do Poznania i podjął obowiązki Referenta Duszpasterskiego.

W lipcu 1966 r. wyjechał z Polski, by podjąć misję Towarzystwa Chrystusowego na kontynencie północnoamerykańskim: pierwsze miesiące spędził w Kanadzie, a następnie w latach 1967-1968 był wikariuszem w Providence w stanie Rhode Island. Od września 1968 r. podjął obowiązki duszpasterskie w polonijnej parafii Matki Bożej Jasnogórskiej w Los Angeles, najpierw jako asystent (wikariusz) ks. Stanisława Jureki, a po jego śmierci, od grudnia 1973 r. jako jej administrator i od września 1974 r. proboszcz. (Ks. Olbryś stał się pierwszym chrystusowcem proboszczem polskiej parafii w Mieście Aniołów, jak zwykło nazywać się najludniejsze miasto Kaliforni). W grudniu 1980 r. został ustanowiony proboszczem niedawno utworzonej parafii w Sterling Heights na przedmieściach Detroit, gdzie posługiwał przez kolejne trzy lata. We wrześniu 1983 r. został przeniesiony do Kanady, by rozpocząć tworzenie nowej wspólnoty parafialnej we wschodnim rejonie Toronto – Matki Bożej Królowej Polski w Scarborough. Po sześciu latach duszpasterskiej pracy na przedmieściach Toronto został przeniesiony do parafii Matki Bożej Królowej Pokoju w Calgary, gdzie posługiwał w latach 1989-1994. Zmiany ustrojowe w Polsce i w innych krajach Europy Środkowo-Wschodniej oraz upadek Związku Sowieckiego otworzyły nowe możliwości posługi duszpasterskiej: we wrześniu 1994 r. ks. Olbryś przybył do rodzinnego Grodna i zaangażował się w duszpasterstwo w parafii farnej (katedralnej) i sanktuarium Matki Bożej Kongregackiej (Studenckiej). Po trzech latach powrócił do Kanady i pomagał w duszpasterstwie we wspólnotach: Scarborough (1997-1999), Chatham (1999-2002), Regina (2002-2003), Oshawa (wakacje 1999 r. i 2003-2007).

Z powodu wieku i pogarszającego się zdrowia w listopadzie 2007 r. powrócił do Polski i zamieszkał w domu chrystusowca-seniora w Puszczykowie, gdzie zmarł w liturgiczne wspomnienie Świętych Pięciu Braci Pierwszych Męczenników Polski, 13 listopada 2021 r.

*    *    *

Chociaż datę uroczystości pogrzebowych śp. ks. Zbigniewa Olbrysia SChr ustalano tak, aby nie trzeba było odwoływać zaplanowanych już wcześniej spotkań i by móc uczestniczyć również w pogrzebie mamy jednego ze Współbraci to przypadła ona w liturgiczne święto Najświętszej Maryi Panny Matki Miłosierdzia czyli Matki Bożej Ostrobramskiej tak bardzo czczonej na Grodzieńszczyźnie, na której wychowywał nasz zmarły Współbrat. Przyzywając Tej, co w Ostrej świeci Bramie zgromadziliśmy się w kaplicy pw. Chrystusa Uchodźcy w domu chrystusowca-seniora w Puszczykowie najpierw na wspólnej modlitwie różańcowej, a następnie na Mszy Świętej pogrzebowej pod przewodnictwem ks. Krzysztofa Olejnika SChr, naszego przełożonego generalnego. Wspólnotę modlitwy wraz z siostrzeńcami i rodziną śp. ks. Olbrysia stworzyła jego duchowa rodzina czyli kapłani i bracia, nowicjusz i klerycy Towarzystwa Chrystusowego, pośród której trzeba wymienić ks. Stanisława Kuczaika SChr, kursowego Współbrata, który niedawno powrócił do ojczyzny, dalej ks. Roman Poźniak, proboszcz puszczykowskiej parafii, siostry misjonarki z wikarią i ekonomką generalną na czele, pracownicy naszego domu w Puszczykowie, przedstawiciele wspólnot parafialnych, gdzie Zmarły posługiwał, szczególnie zza Wielkiej Wody, w tym polonijni harcerze z Scarborough, którym wiele lat kapelanował śp. ks. Zbigniew, przekazując im cześć i miłość do Boga i Ojczyzny.

Okolicznościowe, pogrzebowe kazanie wygłosił ks. Tadeusz Winnicki SChr, były przełożony generalny i prowincjał północnoamerykański, który przywołując niektóre epizody z duszpasterskiej posługi ks. Olbrysia ukazywał jego gorliwość jako polonijnego duszpasterza przekazującego wartości chrześcijańskie i patriotyczne. Mówił o jego pełnej zaangażowania działalność w harcerstwie oraz ogromnym poczuciu humoru, a wskazując na potrzebę gorliwej modlitwy za zmarłych (por. 2 Mch 12,43-46) chciał wzbudzić w nas wszystkich ufność i nadzieję, że nasz zmarły Współbrat po ziemskich trudach i cierpieniach odnalazł obiecane miejsce w Domu Ojca Niebieskiego (por. J 14,1-6). Na duszpasterską gorliwość i wrażliwość śp. ks. Olbrysia wskazał również w swoim przesłaniu przełożony prowincji Królowej Polonii Zagranicznej ks. Jacek Walkiewicz SChr (które to zostało odczytane pod koniec Mszy) oraz w swoim bardzo osobistym przemówieniu hm. Zbigniew Kowalczyk z Chorągwi Harcerzy w Kanadzie: było to podziękowanie za ofiarną posługę naszego Współbrata wobec harcerzy, za przekazywanie im całej chrześcijańskiej i patriotycznej spuścizny. Przedstawiciel harcerzy również zadbał o przeprowadzenie transmisji z pogrzebu dla wspólnot polonijnych, którym bliska i droga była osoba zmarłego kapłana.

Modlitwy na puszczykowskim cmentarzu parafialnym poprowadził przełożony domu chrystusowca-seniora ks. Zbigniew Kutnik SChr, który również podziękował wszystkim za wspólną modlitwę i uczestnictwo w uroczystościach pogrzebowych. Słowo szczególnej wdzięczności wypowiedział do br. Piotra Kaczówki SChr, który zaopiekował się śp. ks. Zbigniewem po jego przybyciu do Puszczykowa i który troszczył się o niego w czasie jego choroby. Przywołując homilię jeszcze raz zachęcił do ufnej, gorliwej i wytrwałej modlitwy za bliskich i drogich zmarłych.

fotografie z uroczystości pogrzebowych kl. Patryk Jaroszek SChr