Liturgii przewodniczył ks. abp Andrzej Dzięga, arcybiskup-senior archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej, a przybyli na nią ponadto ks. Paweł Jasina SChr wikariusz generalny Towarzystwa Chrystusowego oraz o. prof. Paweł Warchoł OFMConv, który przywiózł relikwie z Niepokalanowa i wygłosił okolicznościową homilię. Na początku Eucharystii wszystkich jej uczestników powitał gospodarz, opisujący wydarzenie miejscowy proboszcz ks. Rafał Dyguła SChr. Na Mszy świętej był obecny też 

W homilii zostały przypomniane i ukazane postać, życie i dzieło św. Maksymiliana Kolbego oraz jego bogata działalność ewangelizacyjna, wydawnicza i misjonarska. Kaznodzieja podkreślił, że Święty od dzieciństwa aż po męczeńską śmierć szczególną miłością darzył Maryję Niepokalaną, zakładając w Rzymie i na polskiej ziemi, gdy wrócił ze studiów, ku Jej czci „Rycerstwo Niepokalanej”. Temu celowi, kontynuował homilista, służył założony w Niepokalanowie klasztor oraz wydawnictwo, albowiem Ojciec Maksymilian wiedział, że przez słowo drukowane i środki społecznego przekazu (jakim w okresie międzywojnia było radio) może dotrzeć do wszystkich ludzi i przez to zdobyć ich dla Boga przez Niepokalaną. Podobne działania podjął w czasie posługi misjonarskiej w dalekiej Japonii. Ojciec Paweł rysował kolejne obrazy z życia Świętego, z czasów II wojny światowej, kiedy Niemcy zabronili działalności wydawniczej, Niepokalanów stał się ośrodkiem pomocy dla wszystkich potrzebujących, a sam Maksymilian został aresztowany i następnie wywieziony do niemieckiego obozu koncentracyjnego w Auschwitz. Tam dobrowolnie oddał życie za nieznanego ojca rodziny Franciszka Gajowniczka i poszedł do głodowego bunkra, stając się dla wielu ludzi świadkiem miłości. Został dobity zastrzykiem fenolu 14 sierpnia 1941 r., w wigilię Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Beatyfikowany (jako wyznawca) w 1971 r. przez papieża Pawła VI, a potem w 1982 r. kanonizowany (jako męczennik) przez Jana Pawła II, jest orędownikiem spraw trudnych.

Na tę uroczystość licznie przybyli wierni ze wszystkich wiosek tworzących parafię MB Królowej Polski oraz czciciele św. Maksymiliana z całej okolicy, albowiem jest to osoba dosyć znana i dlatego bliska: to też pierwszy Polak beatyfikowany po wojnie, który również dla nas – chrystusowców – stał się postacią, która inspirowała, szczególnie Ojca Ignacego Posadzego, naszego Współzałożyciela. Obecni byli strażacy i przedstawiciele Krucjaty Wyzwolenia Człowieka. Na koniec słowo podziękowania, które wyrażało też radość ze wspólnego święta wypowiedzieli Ksiądz Arcybiskup oraz ks. Wikariusz. 

tekst i zdjęcia: ks. Rafał Dyguła SChr, proboszcz parafii