1 grudnia 2024 r. przypadła pierwsza niedziela Adwentu, z którą rozpoczęliśmy wraz z całą wspólnotą Kościoła nowy rok liturgiczny. Można powiedzieć, że wszelkie duchowe ćwiczenia zaplanowane i przeprowadzane w weekend przełomu listopada i grudnia były takim mocnym wejściem w nowy czas i nowy rok kościelny…

W sobotę 11 stycznia 2025 r. w kościele św. Jana Chrzciciela w Stargardzie kolejny raz wybrzmiała „Stargardzka pastorałka pod szczęśliwą gwiazdą u chrystusowców”, wyjątkowy koncert zespołów wokalnych Młodzieżowego Domu Kultury w Stargardzie. Wystąpiły trzy grupy: Rupaki, Dzikie Wino i Layla, których członkowie – młodzi wokaliści – na co dzień doskonalą swoje umiejętności pod kierunkiem pani Ewy Krysian.

Niedziela 5 stycznia 2025 r. na stałe zapisze się w annałach historii Stargardu i Pomorza. Tego dnia w stargardzkim kościele pw. św. Jana Chrzciciela miało miejsce historyczne wydarzenie zarówno dla miasta Stargard jak też prowadzonej od 80 lat przez chrystusowców parafii pw. św. Józefa. Tym wydarzeniem była uroczystość pobłogosławienia i wybudzenia średniowiecznych dzwonów, której przewodniczył abp Wiesław Śmigiel, metropolita szczecińsko-kamieński. Dzwony, w tym najcenniejszy, ważący blisko 4 tony Jan Maria, zwany też Wielkim Dzwonem, znów odezwały się po kilkudziesięciu latach milczenia.

Zespół Pieśni i Tańca „Śląsk” im. Stanisława Hadyny w grudniu 2024 r. odbył wyjątkową trasę koncertową po Stanach Zjednoczonych, prezentując program z najpiękniejszymi polskimi kolędami i pastorałkami. Zespół kolędował m.in. w ośrodkach duszpasterskich prowadzonych przez chrystusowców w: Denver, Las Vegas, Phoenix, Los Angeles, San Diego, San Francisco i San Jose.

„Między nami nie ma dali…” – słowa te zamieścił nasz Założyciel Czcigodny Sługa Boży kard. August Hlond SDB w 1946 r., we wpisie do Księgi Pamiątkowej Towarzystwa Chrystusowego, kiedy opuszczał Poznań, by objąć rządy na biskupiej stolicy w Warszawie. Nie było to pożegnanie tylko przypomnienie co powinno łączyć chrystusowców, wszak Kardynał Założyciel wskazywał w ostatnich słowach do nas – swoich duchowych synów, byśmy byli jedno…

Listopadowe zapiski kronikarza…

24 listopada 2024 r., w uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata, w Domu Jasna Góra w Huddersfield miała miejsca miła i podniosła uroczystość. Otóż ks. Jan Wojczyński SChr, trzeci proboszcz polonijnej parafii w Manchester, został odznaczony przez Konsula Generalnego RP w Manchesterze Ireneusza Truszkowskiego medalem «PRO PATRIA», nadanym przez Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych.

Polonia zamieszkująca Republikę Południowej Afryki uczciła 106. rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości w niedzielę 10 listopada 2024 r.

Dwie ważne rocznice (do tego okrągłe) uczyniły szczególnymi w Bredzie ostatnią niedzielę października i pierwszą listopada 2024 r. Były to 80 rocznica wyzwolenia miasta przez żołnierzy 1 Dywizji Pancernej pod dowództwem gen. Stanisława Maczka oraz piętnastolecie istnienia polskiej parafii.

Ewangelizacyjna misja św. Ottona z Bambergu sprzed 900 lat spowodowała ugruntowanie się chrześcijaństwa na Pomorzu Zachodnim i ukształtowała tam kościelną strukturę.

W niedzielę 15 września 2024 r., w kościele św. Patryka w Oldham odbyła się podniosła Msza Święta dziękczynna z ok. 90-lecia ks. Jana Wojczyńskiego SChr, trzeciego proboszcza polonijnej parafii w Manchester i jednocześnie najstarszego żyjącego przełożonego wspólnoty chrystusowców na Wyspach.

„Nie o zemstę, ale o pamięć i prawdę wołają ofiary” – wiele razy to zdanie pojawiało się w mediach: i jest ono wciąż aktualne, i stanowi motto podejmowanych działań mających na celu godne upamiętnienie ofiar Zbrodni Wołyńskiej.

Nie tylko refleksją nad misją i powołaniem świeckich żył Kościół w Kurytybie w ostatnich dniach sierpnia 2024 r. Nie mogło zabraknąć w tych dniach szczególny modlitwy do Czarnej Madonny; modlitwy za wstawiennictwem Tej, która w Obrazie Jasnogórskim towarzyszyła Polakom wyjeżdżającym z ojczyzny w poszukiwaniu lepszego życia i który to Obraz znajdziemy niemalże w każdej świątyni, gdzie na modlitwie gromadzą się Polacy i osoby pochodzenia polskiego. A w ponad dwumilionowej Kurytybie, według oficjalnych danych, co piąty jej mieszkaniec ma polskie korzenie. Nic więc dziwnego, że wiele tu miejsc i pamiątek związanych z Polską.

Ks. Zdzisław Malczewski SChr, nasz Współbrat i polonijny duszpasterz z dotkniętego przed kilkoma miesiącami powodzią Porto Alegre przesyła obszerne i szczegółowe sprawozdanie z ostatniego czasu – czasu szacowania strat i podjętych prac remontowych przy polskim kościele w tym mieście. Dołącza również płynące z serca słowo podziękowania za przekazane wsparcie duchowe i materialne oraz kilka fotografii…

Zachęcamy do dalszej pomocy, którą koordynuje istniejąca przy naszej wspólnocie zakonnej Fundacja kard. Augusta Hlonda.

Chyba nie było miejsca w naszej ojczyźnie, gdzie nie uczczono by kolejnej rocznicy wybuchu Powstania Warszawskiego. Uczczono ją również poza jej granicami.

„Bem-vindos à Polónia! (Witaj w Polsce!)” – to tytuł książki promującej Polskę jaką udało się w połowie lipca 2024 r. sprowadzić naszemu Współbratu, ks. Kazimierzowi Długoszowi SChr do Brazylii.

Parafie polonijne z północnej części Anglii pod koniec czerwca, a dokładnie w sobotę 29 czerwca 2024 r., udały się do sanktuariów położonych w północnej Walii w hrabstwie Flintshire, do Holywell oraz Panatasaph.

We wtorek 18 czerwca 2024 r. chrystusowcy – mieszkańcy Domu Zakonnego w Puszczykowie spędzili cały dzień odwiedzając wielkopolskie sanktuaria maryjne.

15 maja 1974 r. z rąk abpa Antoniego Baraniaka SDB, ówczesnego pasterza archidiecezji poznańskiej, kolejny batalion Bożej Podchorążówki (jak zwykł określać kolejne roczniki chrystusowców Czcigodny Sługa Boży Ojciec Ignacy Posadzy SChr, Współzałożyciel zgromadzenia i ostatni, którego do nowicjatu przyjmował Ojciec Ignacy jako przełożony generalny Towarzystwa) otrzymał święcenia kapłańskie. Pięćdziesiąt lat później ostatnich dwóch żyjących przedstawicieli tego rocznika stanęło przy ołtarzu, aby podziękować Dobremu Bogu za lata kapłańskiej posługi oraz wyśpiewać radosny hymn uwielbienia Magnificat anima mea, et exsultavit spiritus meus in Deo salutari meo.

Ks. dr Zdzisław Malczewski SChr, rektor PMK w Brazylii i duszpasterz Polonusów w Porto Alegre, które nawiedziła niespotykana powódź przesyła kolejne informacje dotyczące stanu z końca maja 2024 r., kiedy ujawniają się tragiczne skutki powodzi…

Od wielu już lat okoliczność rocznicy śmierci Ojca Ignacego gromadzi na wspólnej modlitwie nowennowej jego ziemską i zakonne rodziny. Te dziewięć dni jest naznaczone szczególnym zagłębianiem się w jego życie i nauczanie oraz wołaniem o dar jego beatyfikacji. Kulminacja pod przewodnictwem ks. Krzysztofa Olejnika SChr, przełożonego generalnego Towarzystwa Chrystusowego nastąpiła ósmego i dziewiątego dnia: ósmego – w Domu Generalnym Zgromadzenia Sióstr Misjonarek Chrystusa Króla, dziewiątego – w naszym Domu Głównym i seminarium.

W samo południe 3 maja 2024 r. w centrum Manchester odsłonięto pamiątkową tablicę poświęconą Polskim Siłom Zbrojnym.

W zakonnych kronikach i na okolicznościowym zaproszeniu możemy przeczytać, że 1 maja 1984 r. grupa nowicjuszy Towarzystwa Chrystusowego przyjechała na rowerach z Kiekrza do Mórkowa, inaugurując tym samym pierwszy dzień nowicjatu naszego zgromadzenia w Mórkowie. Niemalże równo po 40 latach od tamtego przyjazdu, w sobotę 4 maja 2024 r., chrystusowcy (i ci którzy tworzyli kolejne bataliony Bożej Podchorążówki, jak zwykł określać nowicjaty Ojciec Współzałożyciel w murach domu w Mórkowie, i ci, którzy towarzyszyli i towarzyszą kandydatom do zgromadzenia w zakonnym raczkowaniu), a razem z nimi kapłani diecezjalni i zakonni z okolicznych parafii i klasztorów oraz grupa Przyjaciół i Dobrodziejów z Mórkowa, Lipna, Leszna i innych miejscowości zgromadzili się na wspólnym uwielbieniu Pana Boga i podziękowaniu Mu za wszelkie dobrodziejstwa i łaski.

Staraniem parafii we Władysławowie pw. Wniebowzięcia NMP i św. Wojciecha Bp i M, ukazała się drukiem książka o pierwszym proboszczu tej parafii pt. „Proboszcz i budowniczy. Życie i działalność księdza Alojzego Piłata TChr (1913-1969)”, której autorem jest Mateusz Jauksz.