W Potulicach – kolebce naszego zgromadzenia zakonnego – odbędą się 7 października uroczystości upamiętniające 150 lat istnienia kościoła wybudowanego przez rodzinę Potulickich oraz 80 lat istnienia Towarzystwa Chrystusowego, które swój dom macierzysty miało właśnie w Potulicach.
W programie obchodów, w dziękczynną uroczystość religijną wpisze się seria prelekcji przybliżająca historię parafii, kościoła i naszego zgromadzenia i jego obecności w Potulicach.
Plan uroczystości:
11.00 Prelekcje:
- 150. rocznica wybudowania kościoła - konserwator zabytków, kierownik delegatury w Bydgoszczy Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Toruniu, mgr Iwona Brzozowska,
- 80. rocznica powstania zgromadzenia zakonnego w Potulicach: Towarzystwa Chrystusowego dla Polonii Zagranicznej - ks. prof. UAM dr hab. Bernard Kołodziej TChr,
- 80. rocznica śmierci Anieli hrabiny Potulickiej - ks. prof. UKSW dr hab. Wojciech Necel TChr,
- Potulice dzisiaj i jutro - burmistrz miasta i gminy w Nakle nad Notecią mgr inż. Sławomir Napierała.
13.00 Uroczysta Msza Święta koncelebrowana pod przewodnictwem JE. ks. bpa Jana Tyrawy, ordynariusza diecezji bydgoskiej.
16.00 Koncert pieśni sakralnych - Alicja Majewska i Włodzimierz Korcz.
Proboszcz parafii, ks. Ryszard Czajka TChr serdecznie zaprasza do udziału w tych uroczystościach.
Potulice od 1726 roku związane były z rodem Potulickich, Jan Jakub Potulicki kupił wówczas wielki kompleks dóbr ślesińskich od Anny z Lubomirskich księżnej Radziwiłłowej. Ich częścią były Nowe Potulice, które wcześniej zwano Kantowem. W połowie XIX w. Potuliccy zdecydowali się osiąść na stałe w Potulicach. Około 1870 roku powstał okazały pałac w stylu angielskiego neogotyku z licznymi elementami florenckiego renesansu wg projektu Leandra i Henryka Marconich oraz Stanisława Hebanowskiego, wkomponowany w otaczający ogromny 60 hektarowy park utrzymany w stylu angielskim. Jego właściciel hrabia Kazimierza Wojciecha Potulicki, uznawany był wówczas za jednego z najbogatszych ludzi w zaborze pruskim. Potulice, wraz z dobrami ślesińskimi o pow. 6617 hektarów, odziedziczyła jego trzecia córka, Aniela Konstancja (1861-1932), która jako gorliwa katoliczka, finansowała działalność filantropijną i charytatywną. Wspierała budowę i remont kościołów w Samsiecznie i Ślesinie, a także przeznaczyła znaczne fundusze na rozbudowę Zakładu Opiekuńczego i Żłobka pod wezwaniem św. Floriana w Bydgoszczy. Hrabina Aniela Potulicka ostatnia dziedziczka rodu, pałac wraz z parkiem w Potulicach oddala do dyspozycji Prymasa kard. Augusta Hlonda, z przeznaczeniem na siedzibę Towarzystwa Chrystusowego dla Wychodźców, które miało tu swą siedzibę w latach 1932-1939. W tym czasie Potulice stały się centrum przygotowującym duszpasterzy polonijnych. Wybuch II wojny światowej spowodował, że Towarzystwo Chrystusowe utraciło swój majątek. W 1941 r. w Potulicach utworzono obóz, początkowo przesiedleńczy dla wysiedlonej ludności i osób wywożonych na roboty przymusowe do Rzeszy. Początkowo była to filia obozu Stutthof, a od 1942 r. obóz pracy, przez który przeszło kilka tysięcy więźniów, w tym wiele dzieci. Po wojnie do roku 1950 roku, istniał w Potulicach Centralny Obóz Pracy dla ludności niemieckiej oraz polskich więźniów politycznych, który wpisuje się w historię „Polskiego Gułagu”. Liczba więźniów tym czasie przekraczała nawet 16 tys., z czego zmarło 14 tys. osób. Trudne doświadczenie wojenne przekładają się dziś na wspólne spotkanie Polaków i Niemców – byłych więźniów dwóch funkcjonujących po sobie ciężkich obozów karnych. 16 września br. miało miejsce IX ekumeniczne spotkania byłych więźniów. Co roku na wiosnę przybywają do Potulic ci, którzy doczekali wyzwolenia z obozu hitlerowskiego.
Kościół parafialny w Potulicach to dawna kaplica dworska pobudowana w 1862 roku w stylu neoklasycystycznym przez właścicieli dóbr – rodzinę Potulickich. W latach 1932-1939 posługę duszpasterską w kościele dla miejscowej ludności świadczyli kapłani Towarzystwa Chrystusowego. Kaplica zakonna mieściła się we wnętrzu pałacu Potulickich, który był domem macierzystym Zgromadzenia, a kościół jak i obecna plebania stanowiły własność Fundacji Potulickich. W latach II wojny światowej kaplice Potulickich zamieniono na magazyn, a po wojnie władze komunistyczne uniemożliwiły dostęp do kaplicy i do sprawowania posługi duszpasterskiej. 13 sierpnia 1971 roku Prymas Polski, kard. Stefan Wyszyński, erygował w oparciu o kościół w Potulicach parafię. Nie została ona jednak zatwierdzona przez władze państwowe i funkcjonowała jako samodzielny ośrodek duszpasterski. Duszpasterzem ośrodka był ks. Bogdan Krysiński. 12 stycznia 1980 roku dotychczasowy ośrodek został formalnie erygowany jako parafia, a ks. B. Krysiński został jej pierwszym proboszczem. Od 1993 r. duszpasterstwo w parafii prowadzą księża z Towarzystwa Chrystusowego.
(informacje ze strony diecezji bydgoskiej)