Niech Miłość Twa, jak ognia żar, niech Miłość Twa zapłonie w nas! – jedno krótkie zdanie wyśpiewane przez scholę tuż po zakończeniu Mszy Świętej streszcza wszystkie myśli i modlitwy, które towarzyszą nam – chrystusowcom – w przeżywaniu tytularnej uroczystości. Zgromadzeni już od rana w ostatnią niedzielę roku liturgicznego, w uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata w sercu domu głównego i seminarium w Poznaniu – w kaplicy zanosimy pokorną i ufną modlitwę, aby Chrystus Król królował nad nami, władał sercami i umysłami, by dzięki temu zapłonął znicz niezachwianej wiary a zew ufności i miłości cały świat zawiódł pod Jego sztandary…
Poranna medytacja i wspólny śpiew jutrzni, adoracja Najświętszego Sakramentu a podczas niej litania do Najświętszego Serca Pana Jezusa i akt oddania oraz różaniec w intencji wszystkich Współbraci, w końcu uroczysta wieczorna Eucharystia pod przewodnictwem bpa Szymona Stułkowskiego, biskupa pomocniczego archidiecezji poznańskiej (tyt. Tabalty) stanowiły kolejne punkty modlitewnego przeżywania naszej tytularnej uroczystości.
Na ów kulminacyjny moment świętowania – na Mszę Świętą przybyli licznie kapłani diecezjalni i zakonni, siostry i bracia zakonni, pracownicy agend naszego zgromadzenia, nasi przyjaciele i darczyńcy, nasi nowicjusze a także rodzice naszych alumnów. Ks. Biskup w wygłoszonym słowie wyjaśniał sposób królowania przez Jezusa: On nigdy w czasie publicznej działalności nie określił siebie królem, o swojej godności królewskiej mówił dopiero w czasie procesu przed Piłatem. Odśpiewana Ewangelia (Łk 23,35-43) zaś najpełniej ukazuje sposób Jezusowego królowania: oto Król zhańbiony, wyszydzony i umęczony w cierniowej koronie królujący na tronie, którym jest Jego Krzyż.
Homilista w swoim rozważaniu przypomniał wydarzenie Niedzieli Palmowej – uroczysty wjazd Jezusa na pożyczonym osiołku do Świętego Miasta Jeruzalem i mówił o wypełnieniu proroctw Starego Testamentu (por. Za 9,9-10) oraz charakteryzował, jakim królem jest Pan Jezus: że jest On Królem ubogim, Królem pokoju, a Jego królestwo ma powszechny charakter. Kontynuując, ks. Biskup dokonał bardzo obrazowej charakterystyki posługi chrystusowców i Sióstr Misjonarek (które też w uroczystość Chrystusa Króla obchodzą swoje tytularne święto, w tym roku podkreślone ponadto przez jubileusz 60-lecia istnienia zgromadzenia): głosimy owo Chrystusowe królestwo prawdy i życia, świętości i łaski, sprawiedliwości, miłości i pokoju od morza do morza i aż po krańce ziemi. By każdego dnia to urzeczywistniać na zakończenie liturgii zaśpiewaliśmy nasz zakonny hymn prosząc z ufnością:
My, Chryste, hufiec twój, my Twa przyboczna straż,
O bratnie dusze idziem w bój,
Ty nam błogosław, Wodzu nasz…
fot. kl. Piotr Gutsche SChr