Ze smutkiem, ale też z głęboką ufnością i wiarą w zmartwychwstanie i życie wieczne informujemy, że o poranku w środę 20 września 2023 r. Pan Życia i Śmierci odwołał do siebie śp. ks. Zenona Gąsiorowskiego, chrystusowca (l. 90) w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX wieku duszpasterza brazylijskiej Polonii, a potem proboszcza parafii w Brojcach, Bielicach i Kozielicach.
Uroczystości pogrzebowe śp. ks. Zenona odbędą się w piątek 22 września 2023 r. w kaplicy pw. Chrystusa Uchodźcy domu chrystusowca-seniora w Puszczykowie (ul. Ignacego Posadzego 1, 62-040 Puszczykowo):
godz. 12.30 – wspólny Różaniec
godz. 13.00 – Msza Święta pogrzebowa, po której odprowadzimy ciało Zmarłego Kapłana na miejsce oczekiwania na Zmartwychwstanie do kwatery chrystusowców na puszczykowskim cmentarzu parafialnym
* * *
Ks. Zenon Gąsiorowski SChr, syn Antoniego i Stanisławy z Gogolewskich, urodził się 11 lutego 1933 r. w Modlinie w powiecie i województwie warszawskim. Został ochrzczony w parafii św. Anny w Pomiechowie w diecezji płockiej. Sakrament bierzmowania przyjął w Kwidzyniu 4 czerwca 1950 r. Po ukończeniu Technikum Chemicznego w Grudziądzu w połowie sierpnia 1952 r. wstąpił do Towarzystwa Chrystusowego. We wrześniu 1952 r. w Bydgoszczy rozpoczął kanoniczny nowicjat, który ukończył 8 września 1953 r. złożeniem pierwszej profesji zakonnej. Następnie podjął studia filozoficzno-teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym w Poznaniu. 23 maja 1959 r. z rąk abpa Antoniego Baraniaka SDB, pasterza archidiecezji poznańskiej, przyjął święcenia kapłańskie.
Po święceniach i prymicjach przez pierwszy rok kapłaństwa pomagał w różnych parafiach Towarzystwa na Pomorzu Zachodnim, zastępując tamtejszych duszpasterzy. Od września 1960 r. podjął stałą posługę wikariuszowską w parafii Matki Bożej Częstochowskiej w Maszewie, a po roku pracy w Maszewie został przeniesiony do parafii św. Józefa w Stargardzie Szczecińskim. Stamtąd po kolejnym roku – do parafii św. Ottona w Pyrzycach, gdzie przepracował zaledwie trzy jesienne miesiące 1962 r., albowiem został skierowany do posługi duszpasterskiej wśród Polonii w Ameryce Południowej.
W Ziemi Krzyża Południa spędził prawie 15 lat, od stycznia 1963 r. do października 1977 r., i posługiwał we wspólnotach parafialnych w Triunfo, Vila Rio Branes, Guarani das Missões i Rio de Janeiro. Piastował też urzędy II Radnego i Zastępcy Przełożonego w Wiceprowincji w Brazylii, a także wykładał w Papieskim Instytucie w Rio de Janeiro.
W październiku 1977 r. powrócił do ojczyzny i został skierowany do Ziębic. Następnie, w latach 1978-1979 posługiwał jako wikariusz w parafii św. Katarzyny w Goleniowie, w latach 1979-1981 – w parafii Świętego Ducha w Szczecinie Zdrojach, a w latach 1981-1982 – w parafii Matki Bożej Bolesnej w Chociwlu. W marcu 1982 r. został wybrany Delegatem na VII Kapitułę Generalną Towarzystwa, a we wrześniu tegoż roku – mianowany administratorem-proboszczem i przełożonym wspólnoty zakonnej w parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Brojcach. Po dziewięciu latach posługi, w 1991 r., został proboszczem i przełożonym wspólnoty w parafii Matki Bożej Królowej Polski w Bielicach. W sierpniu 1996 r. został przeniesiony i ustanowiony proboszczem w parafii św. Stanisława, Biskupa i Męczennika w Kozielicach. Posługiwał tam tylko rok, gdyż w sierpniu 1997 r. otrzymał nominację na przełożonego Domu Zakonnego Towarzystwa Chrystusowego w Częstochowie.
Po upłynięciu trzyletniej kadencji przełożeńskiej, w 2000 r., został zwolniony z tych obowiązków i przeniesiony do pomocy duszpasterskiej w parafii Wniebowzięcia NMP we Władysławowie. Po kolejnym roku został posłany do parafii Zwiastowania NMP w Potulicach i do tamtejszego Zakładu Karnego w charakterze kapelana. W lipcu 2003 r. zamieszkał jako rezydent w domu zakonnym w Ziębicach (skąd udawał się z duszpasterską posługą do pobliskiej wsi Lipa), a w styczniu 2013 r. – w domu chrystusowca-seniora w Puszczykowie, w którym zakończyła się jego ziemska pielgrzymka 20 września 2023 r.
* * *
Uroczystości pogrzebowe śp. ks. Zenona Gąsiorowskiego odbyły się w piątek 22 września 2023 r. w kaplicy pw. Chrystusa Uchodźcy domu chrystusowca-seniora w Puszczykowie. Rozpoczęły się wspólną modlitwą różańcową, po której została odprawiona Msza Święta. Przewodniczył jej i homilię wygłosił ks. Bogusław Burgat SChr, wikariusz generalny zgromadzenia, a koncelebrowali chrystusowcy z wielu domów zakonnych oraz pochodzący z Ziębic werbista o. Artur Stawarz SVD. Razem z siostrzeńcem i jego najbliższymi na modlitwie zgromadzili się nasi bracia, klerycy i aspiranci, siostry misjonarki Chrystusa Króla z ekonomką generalną na czele (pośród nich nie zabrakło s. Benigny Olszańskiej MChR, z którą Zmarły 15 lat współpracował w czasie swojej posługi w Brojcach, Bielicach, Kozielicach i Częstochowie) oraz pracownicy naszego puszczykowskiego domu. W wygłoszonej homilii został przypomniany rys duchowości i pobożności kapłańskiej śp. ks. Zenona, mocno oparty na Maryi, Matce Bożej. Homilista nadto nawiązał do swoistego kontekstu pogrzebu, że jest on czwartym w dosyć krótkim czasie: w ciągu zaledwie miesiąca pożegnaliśmy aż czterech Współbraci, co winno pobudzać do refleksji na temat kruchości i przemijalności ludzkiego życia na tym świecie oraz ufności, że ono zmienia się, ale nie kończy (por. 1. Prefacja o zmarłych), że to nie śmierć, lecz Dobry Bóg przychodzi do swoich wiernych, jak to do swoich współsióstr mówiła św. Teresa od Dzieciątka Jezus na kilka miesięcy przed swoim odejściem (por. TERESA OD DZIECIĄTKA JEZUS, Rady i wspomnienia III. Zebrane przez nowicjuszki). Obrzędy ostatniego pożegnania w kaplicy, jak i modlitwy na parafialnym cmentarzu w Puszczykowie poprowadził ks. Zbigniew Kutnik SChr, przełożony puszczykowskiego domu. On też wypowiedział słowa podziękowania za udział w pogrzebie i wspólną modlitwę. Podziękował też za opiekę nad śp. ks. Zenonem w ostatnich latach, miesiącach i tygodniach jego życia.
Zmarłego Współbrata polecajmy miłosierdziu Bożemu,
Requiescat in pace
