Z wiarą w Chrystusa Zmartwychwstałego i nadzieją życia wiecznego zawiadamiamy, że w czwartek 2 października 2025 roku,
we wspomnienie Aniołów Stróżów w puszczykowskim Domu Seniora odszedł do Pana śp. ks. Aleksander MELBRUDA, chrystusowiec (l. 94), wieloletni duszpasterz polonijny posługujący w Prowincji p.w. św. Józefa a ostatnie lata mieszkaniec Domu Seniora w Puszczykowie.
Uroczystości pogrzebowe śp. ks. Aleksandra odbędą się w poniedziałek, 6 października 2025 r., w kaplicy pw. Chrystusa Uchodźcy (Ignacego Posadzego 1, 62-040 Puszczykowo; https://maps.app.goo.gl/aVuSTFLbHi8y4AUc6):
godz. 12.30 – modlitwa różańcowa,
godz. 13.00 – Msza Święta pogrzebowa, po której ciało Zmarłego zostanie przewiezione na cmentarz parafialny w Puszczykowie (ul. Piaskowa; https://maps.app.goo.gl/LAhTXzgkCjXbyicG6).
godz. 14.00 – kondukt pogrzebowy do kwatery Towarzystwa Chrystusowego dla Polonii Zagranicznej, gdzie ciało śp. Księdza Aleksandra zostanie złożone do grobu.
Polecajmy zmarłego Współbrata miłosierdziu Bożemu:
Dobry Jezu, a nasz Panie, daj mu wieczne spoczywanie…
* * *
Ks. Aleksander Melbruda, chrystusowiec, syn Feliksa i Kazimiery z Bogielów, urodził się 17 lutego 1931 r. w Rościszewie, w powiecie sierpeckim w województwie warszawskim. Został ochrzczony w kościele parafialnym w Rościszewie 26 lutego 1931 r., w dniu poświęconym – według Martyrologium Romanum – czci jego Patrona, św. Aleksandra, biskupa Aleksandrii. W Rościszewie po przygotowaniu przystąpił do pierwszej spowiedzi i Komunii Świętej, natomiast w Sierpcu w 1948 r. przyjął sakrament bierzmowania. Rok później zetknął się z Towarzystwem Chrystusowym dla Wychodźców, podejmując edukację w zakresie szkoły średniej w Niższym Seminarium Towarzystwa w Ziębicach. Po kolejnych dwóch latach, we wrześniu 1951 r., w Bydgoszczy rozpoczął kanoniczny nowicjat, którego zwieńczeniem było złożenie pierwszej profesji zakonnej 8 września 1952 r. Zakonne śluby ponawiał co rok, by we wrześniu 1956 r. w Poznaniu złożyć profesję wieczystą. W Niższym Seminarium w Ziębicach dokończył przerwaną nowicjatem szkołę średnią, a następnie podjął studia filozoficzno-teologiczne. Kurs filozofii odbył w Ziębicach, teologii – w Poznaniu. Na początku studiów teologicznych został włączony do stanu duchownego przed obrzęd tonsury, a potem sukcesywnie przyjmował niższe i wyższe święcenia. Święcenia kapłańskie otrzymał 4 czerwca 1960 r. w katedrze poznańskiej z rąk abpa Antoniego Baraniaka SDB.
Po święceniach i prymicjach został skierowany do pracy duszpasterskiej na Pomorze Zachodnie i przez pierwsze 8 lat pracował w parafiach w Szczecinie Podjuchach (1960-1961), Golczewie (1961-1965), Szczecinie (1965-1968). Kolejne lata kapłaństwa spędził na placówkach duszpasterskich bądź na Dolnym Śląsku, bądź Pomorzu Zachodnim, posługując jako wikariusz w Bożnowicach (1968-1969), Stargardzie Szczecińskim (1969-1970 i 1971-1974), Świdnicy (1970-1971) oraz administrator w Chociwlu (1974-1977), Krzelkowie (1977-1984). W Świdnicy pełnił ponadto obowiązki ekonoma domowego i należał do ostatnich chrystusowców posługującym w świdnickiej parafii św. Józefa, a w Chociwlu – przełożonego wspólnoty zakonnej.
W połowie września 1984 r. został skierowany do prowincji Świętego Józefa i wyjechał do pracy duszpasterskiej wśród Polonii holenderskiej. Zamieszkał w Arnhem, skąd wyruszał do większych skupisk polonijnych, by posługiwać naszym Rodakom: odprawiać Eucharystie, głosić słowo Boże i sprawować sakramenty. Po niemalże trzydziestu latach, w 2013 r., został przeniesiony do Domu Prowincjalnego w Bochum i stamtąd kolejne kilka lat jeździł do Holandii i pomagał w duszpasterstwie młodszym Współbraciom, szczególnie w Eindhoven. Z końcem czerwca 2021 r. zamieszkał w domu chrystusowca-seniora w Puszczykowie, gdzie w dzień wspomnienia Świętych Aniołów Stróżów, 2 października 2025 r. Pan życia i śmierci odwołał go do siebie.
