Pokładając ufność w Jezusie Chrystusie, który jest zmartwychwstaniem i życiem zawiadamiamy, że 27 sierpnia 2023 r. zakończyła się ziemska pielgrzymka śp. br. Wawrzyńca SOBIECKIEGO (l. 81).
Uroczystości pogrzebowe śp. br. Wawrzyńca odbędą się w środę 30 sierpnia 2023 r. w Domu Głównym w Poznaniu
według następującego porządku:
- o godz. 10.00 – wspólna modlitwa różańcowa w kaplicy Chrystusa Króla Wszechświata
- o godz. 10.30 – Msza Święta pogrzebowa
Następnie przejazd na cmentarz miłostowski (wjazd od ul. Gnieźnieńskiej). Wyjście z kaplicy o godz. 12.00.
* * *
Brat Wawrzyniec Sobiecki SChr, syn Franciszka i Franciszki z domu Szcześniak, urodził się 24 lipca 1942 r. we wsi Czermno w powiecie gostynińskim. Został ochrzczony dziesięć dni później 2 sierpnia 1942 r. w miejscowym kościele parafialnym pw. św. Wawrzyńca. Tam też w sierpniu 1954 r. przyjął sakrament bierzmowania. 15 września 1959 r., w wieku 17 lat, wstąpił do Towarzystwa Chrystusowego, gdzie po półrocznym aspirandacie 18 marca 1960 r. rozpoczął kanoniczny nowicjat w Ziębicach. Nowicjacką próbę zwieńczył złożeniem pierwszych ślubów zakonnych w uroczystość św. Józefa, Oblubieńca NMP Roku Pańskiego 1961. Co roku je ponawiał aż do złożenia w Poznaniu 18 marca 1967 r. ślubów dozgonnych na ręce przełożonego generalnego i współzałożyciela zgromadzenia Ojca Ignacego Posadzego.
Po pierwszych ślubach został skierowany do posługi w kuchni Domu Głównego w Poznaniu, gdzie pomagał w przygotowywaniu posiłków, zapraw i przetworów śp. bratu Józefowi Drążkowi SChr. Posługa w klasztornej kuchni i prowadzenia domu zakonnego towarzyszyła br. Wawrzyńcowi przez niemalże całe życie zakonne. Od września 1980 r. do marca 1981 r. posługiwał w domu w Ziębicach. Następnie od marca 1981 r. do października 1995 r. – w Łomiankach. W połowie lat dziewięćdziesiątych ubiegłego stulecia wyjechał zagranicę: najpierw do Budapesztu, gdzie spędził pierwsze trzy lata emigracyjnej posługi. Od czerwca 1998 r. przez szesnaście miesięcy jego zadaniem było codzienne prowadzenie podrzymskiego domu Towarzystwa Chrystusowego w Genzano di Roma. W październiku 1999 r. powrócił do ojczyzny i został skierowany do rozbudowywanego wówczas domu w Częstochowie. Z dniem 1 października 2001 r. został przeniesiony do domu na zakopiańskich Krzeptówkach, gdzie podjął obowiązki gospodarza domu wypoczynkowego i kucharza. W sierpniu 2008 r. po likwidacji domu w Zakopanem ponownie znalazł się w częstochowskim domu Towarzystwa. Niecałe trzy lata później, w roku swojego złotego jubileuszu życia zakonnego, został mieszkańcem Domu Głównego: powrócił do domu, w którym rozpoczynał swoje zakonne posługiwanie. Tym razem otrzymał inne obowiązki – furtiana oraz pomagającego w Biurze Wieczystej Księgi Fundatorów i Darczyńców zgromadzenia oraz w zakonnej bibliotece. Powierzone obowiązki wypełniał przez ostatnie 12 lat swojego życia na ile mu zdrowie i siły pozwalały. W domu poznańskim celebrował złoty i diamentowy jubileusz życia zakonnego. Ziemska pielgrzymka brata Wawrzyńca zakończyła się w Poznaniu w niedzielę 27 sierpnia 2023 r.
* * *
W środowe przedpołudnie 30 sierpnia 2023 r. odbyły się uroczystości pogrzebowe śp. brata Wawrzyńca Sobieckiego SChr. Rozpoczęła je wspólna modlitwa różańcowa w kaplicy Domu Głównego Towarzystwa Chrystusowego w Poznaniu, po której została odprawiona Msza Święta pogrzebowa pod przewodnictwem ks. Krzysztofa Olejnika SChr, przełożonego generalnego zgromadzenia. Koncelebrowało ją niemalże 45 kapłanów – chrystusowców z kraju i zagranicy, a wokół trumny i rodziny Zmarłego na modlitwie zgromadzili się siostry i bracia zakonni, aspiranci, nowicjusz i klerycy, nasi świeccy współpracownicy z różnych agend zgromadzenia. Okolicznościową homilię wygłosił ks. Marek Grygiel, ekonom generalny, który w odczytaną w czasie liturgii perykopę z Księgi Mądrości (Mdr 3,1-9) oraz w inne znane biblijne fragmenty, obecne bądź w oficjum za zmarłych, bądź w pogrzebowych obrzędach wwijał epizody z życia zmarłego Współbrata. Przypominając jak śp. brat Wawrzyniec starał się realizować powołania brata zakonnego w Towarzystwie Chrystusowym posłanego do posługi w klasztornej kuchni i codziennego prowadzenia domu zakonnego (a w kilku krajowych i zagranicznych domach dane mu było posługiwać), homilista wskazywał na prostą i jednocześnie głęboką jego wiarę, też tę w zmartwychwstanie i życie wieczne, której zewnętrznym znakiem stało się częste powtarzanie słów z napisu ze słonecznego zegara umieszczonego na ścianie wadowickiej bazyliki: czas ucieka, wieczność czeka oraz bardzo częste aż nieustanne odmawianie różańca i powierzania w tej modlitwie osób i spraw Współbraci. Te pobożnościowe rysy uwypuklił również prowadzący pogrzebowe obrzędy na miłostowskim cmentarzu w Poznaniu ks. Ryszard Szymanik, przełożony Domu Głównego, który dziękował Zmarłemu za świadectwo wiary i zakonnego powołania, a wszystkim przybyłym na pogrzeb za dar modlitwy i wspólnoty.
fotografie z uroczystości pogrzebowych: ks. Mateusz Socha SChr, br. Krystian Zarosa SChr
Zmarłego Współbrata polecajmy miłosierdziu Bożemu,
Requiescat in pace…
