+ śp. ks. Zdzisław Jędruszek

W 2005 roku objął kolejną swoją placówkę duszpasterską w Gosławiu na Pomorzu Zachodnim, niezbyt daleko od swoich stron rodzinnych i od Gryfic, parafii w której rozpoczynał swoje życie kapłańskie. Podczas pobytu w Poznaniu na inauguracji roku akademickiego w naszym seminarium duchownym w październiku tegoż roku, rozwijał wielkie plany dotyczące nowej swojej parafii. Niestety, nagła śmierć wyrwała go z kręgu żyjących - Pan Życia i Śmierci powołał go do siebie.

Ks. Zdzisław Jędruszek urodził się 16 marca 1948 r. w Wyszoborze pow. Gryfice na Pomorzu Zachodnim. Syn Józefa i Janiny z domu Przewłoka. Ochrzczony został 29 marca 1948 r. w parafii Płoty, do której wtedy Wyszobór należał. W tej parafii przyjął też 24 września 1959 r. sakrament bierzmowania z rąk ks. infułata Karola Milika. W 1962 r. ukończył siódmą klasę Szkoły Podstawowej w Wyszoborze. Chciał wtedy wstąpić do Niższego Seminarium Duchownego Towarzystwa Chrystusowego w Świdnicy, zdał pomyślnie egzamin wstępny, niestety wtedy to decyzją władz państwowych seminarium to rozwiązano. Zgłosił się więc do Technikum Rolniczego w Płotach, które ukończył w 1967 r. egzaminem dojrzałości. Po maturze zgłosił się do Towarzystwa Chrystusowego w Poznaniu, jako kandydat na kapłana, podkreślając w podaniu, że prośbę tę ponawia już po raz drugi. Do Towarzystwa Chrystusowego wstąpił 15 sierpnia 1967 r. i rozpoczął aspirandat w Ziębicach na Dolnym Śląsku. Tam też 7 września rozpoczął kanoniczny roczny nowicjat. Po ukończeniu nowicjatu 8 września 1968 r. złożył pierwszą profesję zakonną. Po profesji zakonnej rozpoczął dwuletnie studia filozoficzne w Wyższym Seminarium Duchownym Towarzystwa Chrystusowego w Poznaniu, zakończone 4 czerwca 1970 r. egzaminem tzw. philosophicum. Następnie w tym samym seminarium rozpoczął czteroletnie studia teologiczne. Podczas studiów ponawiał swoje śluby zakonne, a profesję dozgonną złożył 29 kwietnia 1973 r. W tym samym roku, 14 czerwca złożył egzamin z teologii tzw. rigorosum. Posługą biskupa Franciszka Jedwabskiego został włączony do stanu duchownego przez obrzęd tonsury 18 września 1970 r. Tzw. niższe święcenia otrzymał: ostiariat i lektorat 19 września 1970 r. udzielone przez arcybiskupa Antoniego Baraniaka; egzorcysta i akolitat 21 października 1971 r. udzielone przez bpa F. Jedwabskiego. Świecenia diakonatu przyjął z rąk abpa A. Baraniaka 19 czerwca 1973 r., a święcenia kapłańskie 15 maja 1974 r. również z rąk abpa Baraniaka.

Po święceniach kapłańskich został skierowany na swoją pierwszą placówkę duszpasterską i został zamianowany wikariuszem w parafii Gryfice. Parafia ta wtedy obejmowała dwa kościoły w mieście, kościoły filialne oraz kilkanaście innych wiosek. W 1975 r. parafia gryficka została przekazana duchowieństwu diecezjalnemu, a ks. Zdzisław został skierowany przez przełożonych na studia specjalistyczne na Wydziale Teologicznym KUL, sekcja teologii ascetycznej. W czerwcu 1978 r. uzyskał stopień magistra teologii, a 29 lipca został odwołany z KUL i mianowany socjuszem magistra nowicjatu w Kiekrzu. Obowiązki socjusza pełnił do kwietnia 1980 r., kiedy to zostało powierzone mu stanowisko zastępcy prefekta w Wyższym Seminarium Duchownym Towarzystwa Chrystusowego w Poznaniu. 25 czerwca 1982 r. został zwolniony z obowiązków prefekta w seminarium duchownym, celem umożliwienia kontynuowania studiów specjalistycznych na KUL, dla uzyskania kolejnych stopni naukowych. Studia te zostały przerwane w lutym 1984 r. wyjazdem na okres sześciu miesięcy do Australii, gdzie głosił rekolekcje parafialne oraz służył pomocą duszpasterską w parafiach obsługiwanych przez chrystusowców. Po powrocie został 1 września 1984 r. mianowany administratorem parafii Przemienienia Pańskiego w Płotach na Pomorzu Zachodnim. 24 września dekret ten został przez ordynariusza zmieniony i został mianowany proboszczem parafii.

Od nominacji na proboszcza w Płotach rozpoczęła się znów praca duszpasterska na Pomorzu Zachodnim, która trwała do końca życia. Parafia w Płotach była znana ks. Zdzisławowi, gdyż w tej parafii został ochrzczony oraz tam też kończył szkołę średnią. Będąc proboszczem pełnił zarazem obowiązki przełożonego zakonnego. Swoje znajomości ludzi w parafii wykorzystał i podjął się wybudowania nowej plebanii położonej w bezpośredniej bliskości kościoła. Doceniając wkład w duszpasterstwo, biskup ordynariusz Kazimierz Majdański 1 lipca 1991 r. mianował ks. Zdzisława Duszpasterzem rodzin i Wizytatorem religii dekanatu Gryfice. W czerwcu 1992 r. został odwołany z parafii Płoty i 1 lipca 1992 r. został mianowany proboszczem parafii p.w. Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Suchaniu. Równocześnie został mianowany przełożonym lokalnej wspólnoty zakonnej. W tej parafii, posiadającej wiele małych kościołów filialnych, oprócz normalnej pracy duszpasterskiej kontynuował odbudowę zniszczonego kościoła w Suchanówku. W związku z reorganizacją dekanatów w archidiecezji 1 stycznia 1995 r. został mianowany dziekanem nowo utworzonego dekanatu Suchań. Pracę duszpasterską w Suchaniu pełnił do czerwca 1997 r., kiedy to został przeniesiony do parafii p.w. św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Kozielicach, gdzie 1 lipca 1997 r. został mianowany proboszczem. W tej parafii, posiadającej tylko jeden kościół filialny pracował sam. Niestety zdrowie zaczęło się pogarszać, przeszedł operację, ale nadal pracował gorliwie w parafii oddając się duszpasterstwu. W tej parafii przeżywał w 1999 r. swój srebrny jubileusz kapłaństwa, który zgromadził wielu księży oraz delegacje z poprzednich parafii na których pracował. W Kozielicach pracował do sierpnia 2005 r., kiedy to został przeniesiony do parafii p.w. Chrystusa Króla w Gosławiu, zostając mianowany tam proboszczem. Po objęciu tej parafii, obok pracy duszpasterskiej, rozpoczął systematyczne jej modernizowanie. Swoimi planami dzielił się w Poznaniu kiedy przyjechał na uroczyste rozpoczęcie nowego roku akademickiego 2006/2007. Niestety, tych planów już nie zrealizuje. 4 listopada 2006 r. jadąc na spotkanie zakonne do Stargardu Szczecińskiego, po wyjeździe z Gryfic zasłabł w samochodzie i w nim zakończył swoje życie. Ks. Zdzisław Jędruszek przeżył 58 lat życia, w tym 38 życia zakonnego i 32 kapłańskiego.

Uroczystości pogrzebowe rozpoczęły się w środę 8 listopada w Gosławiu Mszą świętą, której przewodniczył szczeciński biskup pomocniczy Błażej Kryszyłowicz, on też wygłosił homilię pogrzebową. Mszę świętą koncelebrowali: przełożony generalny ks. Tadeusz Winnicki, wikariusz generalny ks. Zbigniew Rakiej, licznie przybyli współbracia z kraju i zagranicy z kolegami kursowymi ks. Zdzisława, kapłani diecezjalni, matka ks. Zdzisława i jego rodzeństwo ze swymi rodzinami, siostry zakonne i liczni parafianie z Gosławia i parafii w których pracował. Na koniec Mszy świętej przemówił przełożony generalny ks. T. Winnicki, przybyły z Kanady kolega kursowy ks. Stanisław Rakiej oraz dziekan dekanatu Trzebiatowskiego. Po modlitwach pożegnalnych, którym przewodniczył biskup Kruszyłowicz ciało zmarłego ks. Zdzisława zostało przewiezione do Gryfic.

Dalszy ciąg uroczystości pogrzebowych rozpoczął się następnego dnia w kościele mariackim w Gryficach uroczystą Mszą świętą o godz. 12.00. Mszy świętej pogrzebowej przewodniczył szczeciński biskup pomocniczy Jan Gałecki. Mszę świętą koncelebrowali: przełożony generalny ks. Tadeusz Winnicki, wikariusz generalny ks. Stanisław Rakiej, bardzo licznie zebrani współbracia kapłani i bracia zakonni, kapłani diecezjalni i zakonni, siostry zakonne, rodzina zmarłego ks. Zdzisława z matką i rodzeństwem, a kościół wypełnili wierni z Gryfic, Płot, Gosławia, Suchania, Kozielic, rodzinnego Wyszoboru oraz innych parafii. Homilię pogrzebową wygłosił ks. Bernard Kołodziej, kolega kursowy ks. Zdzisława. Podkreślił w niej, że liturgia żałobna odbywa się w kościele w którym przed 32 laty ks. Zdzisław rozpoczynał swoją posługę kapłańską, że ten kościół gryficki, matka kościołów gryfickich, poczynając od 1945 r. przez wiele lat obsługiwany był przez chrystusowców, a ziemia ta zrodziła wiele powołań kapłańskich i zakonnych; w tym mieście i przy tym kościele pracował przez wiele lat, jeden z pierwszych chrystusowców, patriarcha tej ziemi ks. Stanisław Rut. Powołanie ks. Zdzisława było jednym z wielu wywodzących się z tej ziemi gryfickiej. Po Mszy świętej słowa pożegnania wypowiedział przełożony generalny ks. T. Winnicki, dziękując za osobę ks. Zdzisława; ks. Roman Werner, trzeci żyjący jeszcze kolega kursowy ks. Zdzisława oraz przedstawiciel parafii Gosław. Po liturgii pożegnania kondukt pogrzebowy przez miasto na miejscowy cmentarz poprowadził wikariusz generalny ks. Zbigniew Rakiej. On też nad otwartą mogiłą wraz z biskupem Gałeckim pożegnali zmarłego kapłana. Słowa pożegnania nad grobem wypowiedziała jeszcze przedstawicielka rodzinnego Wyszoboru. Ks. Zdzisław Jędruszek spoczął na cmentarzu gryfickim obok swojego ojca i ks. Stanisława Ruta, gdzie oczekują zmartwychwstania.

Ks. Bernard Kołodziej TChr