+ śp. ks. Edward Wowra

Ks. Edward Wowra ur. się 19 września 1912 r. w miejscowości Suszec k. Pszczyny. Rodzicami jego byli: Dominik i Maria z d. Błażyca. Chrzest św. i sakrament bierzmowania przyjął w swojej rodzinnej parafii. W 1933 r. w gimnazjum klasycznym w Żorach zdobył maturę. Do Towarzystwa Chrystusowego dla Polonii Zagranicznej wstąpił 14 sierpnia 1933 r. a kanoniczny nowicjat rozpoczął 28 września tegoż roku w Potulicach. Tutaj też - w domu potulickim - 29 września 1934 r. złożył swoją I profesję zakonną, jak i profesję wieczystą (29 września 1937 r.). W okresie ślubów czasowych ks. Edward poprzez studia filozoficzno-teologiczne w Gnieźnie i Poznaniu przygotowywał się do przyjęcia święceń kapłańskich. Wybuch II wojny światowej przerywa jego przygotowania. Święcenia kapłańskie przyjął ostatecznie 3 maja 1940 r. z rąk ks. bpa Bieńka w kurii diecezjalnej w Katowicach.
Jako neoprezbiter rozpoczął posługę duszpasterską w parafii św. Barbary w Królewskiej Hucie. Później jako wikariusz do grudnia 1940 r. pracował na jednej z parafii Mysłowic. Przez następne dwa lata do grudnia 1942 r. obowiązki duszpasterskie pełnił w Niedobczycach k. Rybnika. Jako Ślązak zostaje wcielony do armii niemieckiej. Jego żołnierska tułaczka skończyła się w Danii w dniu zakończenia II wojny światowej. Poprzez obozy jenieckie przybywa w grudniu 1945 r. do Gdyni.
Po krótkim odpoczynku w rodzinnych stronach na Śląsku przełożeni Towarzystwa skierowali go (l3 marca 1946 r.) do pracy duszpasterskiej w Maszewie. l września 1949 r. objął obowiązki wikariusza w Gryficach, a rok później został zamianowany administratorem parafii w Marianowie. Swoją posługę duszpasterską w Marianowie pełnił przez 25 lat. Zwolniony z obowiązków administratora rezydował najpierw w Pyrzycach, a później w Stargardzie Szczecińskim. W miarę swoich możliwości, z właściwą sobie gorliwością, włączał się w pracę duszpasterską. W ostatnim okresie swojej działalności wybudował kościół - kaplicę pw. św. Joachima w Kiczarowie k. Stargardu.

ks. Zbigniew Rakiej TChr