+ śp. brat mgr Jan Tybor

Po długoletniej pracy na placówkach Towarzystwa Chrystusowego w kraju brat Jan został pod koniec 2007 r. przeniesiony do Puszczykowa, gdzie miał spędzić resztę swego życia zakonnego na odpoczynku i modlitwie. Niedługo nacieszył się tym odpoczynkiem, gdyż 23 kwietnia 2010 r. Pan życia i śmierci powołał go do siebie.
Brat Jan Tybor urodził się 21 maja 1925 roku w Jurgowie na Spiszu, powiat Nowy Targ. Był synem Jakuba i Marii, z domu Maciczek. Ochrzczony został w miejscowej parafii i tam też przyjął sakrament bierzmowania. Naukę pobierał w miejscowej szkole podstawowej. Po zakończeniu wojny pomagał rodzicom, wtedy też odkrył w sobie powołanie zakonne. W 1950 r. zgłosił się do miejscowego proboszcza w Jurgowie z prośbą o wystawienie zaświadczenia, gdyż pragnął wstąpić do Towarzystwa Chrystusowego. Proboszcz wystawił dobre świadectwo, iż Jan pochodzi z wzorowej rodziny katolickiej, jest chłopcem z prawym charakterem i praktykującym katolikiem. Do Towarzystwa Chrystusowego dla Polonii Zagranicznej (wtedy używano nazwy: dla Wychodźców) wstąpił w Poznaniu 1 października 1950 r. Po półrocznym aspirandacie rozpoczął 18 marca 1951 r. w Morasku k. Poznania kanoniczny nowicjat. Po rocznym nowicjacie 19 marca 1952 r. złożył na ręce ówczesnego przełożonego generalnego ks. Ignacego Posadzego swoją pierwszą profesję zakonną. Następnie dwukrotnie, w latach 1953 i 1954, ponawiał profesję zakonną na kolejne lata. 19 marca 1955 r., w uroczystość św. Józefa, złożył w Puszczykowie na ręce przełożonego generalnego ks. Ignacego Posadzego dozgonną profesję zakonną.
Już po pierwszej profesji zakonnej podjął obowiązki brata zakonnego na placówkach w Morasku, Puszczykowie, Poznaniu i Ziębicach. W czasie wykonywanych prac rozpoczął również ćwiczenia z zakresu muzyki kościelnej, aby w przyszłości mógł grać na organach w kościołach
obsługiwanych przez chrystusowców. Na początku września 1962 r. otrzymał dekret przenoszący go z Ziębic do Szczecina do domu Towarzystwa Chrystusowego przy ul. Bogurodzicy w charakterze pomocnika organisty. Po trzech latach pracy 25 maja 1965 r. otrzymał dekret przenoszący go do Władysławowa do pracy w kuchni na okres wakacyjny. 10 września 1965 r. otrzymał kolejny dekret przenoszący go do domu Towarzystwa Chrystusowego w Chociwlu w charakterze organisty i katechety. Brat ni miał wtedy jeszcze ukończonego kursu katechetycznego więc wiele czasu musiał poświęcić na przygotowanie katechez. Po trzech latach pracy w Chociwlu 20 listopada 1968 r. został przeniesiony powtórnie do Szczecina do pracy w parafii Serca Pana Jezusa przy ul. Bogurodzicy. Po niecałych dwóch latach, bo 4 marca 1970 r., został przeniesiony na placówkę Towarzystwa Chrystusowego w Brojcach w charakterze katechety i organisty. W okresie, w którym pracował i prowadził katechezę, ukończył Zaoczne Liceum Ogólnokształcące i zdał egzamin maturalny.
Po uzyskaniu świadectwa dojrzałości brat Jan skierował prośbę do władz zgromadzenia o udzielenie zgody na rozpoczęcie zaocznych studiów uniwersyteckich z zakresu pedagogiki. Nim tę zgodę uzyskał, zgłosił się na Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, do Studium Zaocznego Wydziału Filozoficzno-Historycznego, na kierunek pedagogika. Studia rozpoczął w roku akademickim 1970/1971. W styczniu 1971 r. został przeniesiony do Ziębic w charakterze furtiana i zakrystiana. Jednak już we wrześniu 1971 r. został przeniesiony do Domu Głównej w Poznaniu, gdzie pełnił funkcję nocnego furtiana i kontynuował rozpoczęte studia. Ukończył je w 1975 r. i otrzymał stopień magistra na podstawie pracy magisterskiej „Funkcja książki i prasy w poradnictwie zawodowym i tle innych środków orientacji", która została oceniona na stopień bardzo dobry. W czasie studiów ukończył kurs obsługiwania aparatów projekcyjnych i uzyskał prawo do samodzielnego, niezawodowego obsługiwania aparatów projekcyjnych, wydane przez Centralę Rozpowszechniania Filmów.
Po ukończeniu nauki został przeniesiony do domu zakonnego w Puszczykowie, a następnie do wypoczynkowego domu zakonnego w Zakopanem. W Zakopanem blisko swoich stron rodzinnych, brat Jan odzyskał zdrowie, które zostało nadszarpnięte, zwłaszcza przez bóle reumatyczne. Pracował najpierw z bratem Andrzejem Fligiem z którym dobrze się uzupełniali. W czasie odwiedzin księży i innych gości brat Jan chętnie zapraszał do dyskusji na różne tematy społeczne, które zawsze go interesowały. 19 września 2001 r., dekretem wikariusza generalnego ks. Zbigniewa Rakieja, został odwołany z Zakopanego i przeniesiony do domu zakonnego w Częstochowie, gdzie pracował do maja 2006 r. Wówczas dekretem przełożonego został przeniesiony do domu zakonnego w Łomiankach gdzie pracował przez rok. Następnie, 9 października 2007 roku, został przeniesiony do domu zakonnego w Puszczykowie. To była już ostatnia jego placówka, od której przed laty rozpoczynał pracę w Towarzystwie Chrystusowym.


Żył cicho i skromnie, poświęcał wiele czasu na modlitwę oraz lektury i ustawiczne poznawanie nowych zagadnień, o których chętnie dyskutował.
Jak cicho żył, tak też umarł w nocy 23 kwietnia 2010 roku. Zmarł w 85. roku życia i 60. roku życia zakonnego.
Uroczystości pogrzebowe z udziałem najbliższej rodziny, księży, braci, kleryków, sióstr zakonnych oraz bliskich osób rozpoczęły się we wtorek 27 kwietnia 2010 r. O godzinie 14.00 w kościele parafialnym pw. Matki Boskiej Wniebowziętej w Puszczykowie została odprawiona Masza Święta pogrzebowa, której przewodniczył ekonom generalny Towarzystwa Chrystusowego ks. Karol Kozłowski. Homilię żałobną wygłosił ks. Michał Kamiński SChr. Na koniec Mszy Świętej, po ostatnim pożegnaniu
w kościele, ks. Karol Kozłowski podziękował wszystkim obecnym za udział i modlitwy w intencji zmarłego brata Jana. Następnie wszyscy udali się na miejscowy cmentarz, gdzie kondukt żałobny i ostatnie modlitwy poprowadził także ekonom generalny ks. Karol Kozłowski. Na koniec jeszcze raz podziękował wszystkim obecnym za obecność i modlitwy w intencji zmarłego brata Jana.
Brat Jan Tybor spoczął w kwaterze księży i braci chrystusowców na cmentarzu parafialnym w Puszczykowie.

ks. Bernard Kołodziej