+ śp. brat Mieczysław Chmiel

W czwartek 20 stycznia 2011 r. wziął udział we Mszy Świętej pogrzebowej zmarłego współbrata ks. Józefa Bakalarza SChr, która została odprawiona w kaplicy Domu Głównego. Zapewne wtedy nie przypuszczał, że była to już jego ostatnia Msza Święta w życiu i ostatnia przyjęta Komunia Święta. Tego właśnie dnia wieczorem Pan życia i śmierci powołał go do siebie.
Brat Mieczysław Chmiel urodził się 11 lutego 1927 r. w Komarowie, powiat Tomaszów Lubelski. Był synem Jana i Katarzyny, z domu Białowolska. Został ochrzczony 22 lutego w rodzinnej parafii w Komarowie, tam też 15 czerwca 1938 r. przyjął sakrament bierzmowania. Wybrał sobie imię Kazimierz. W Komarowie rozpoczął naukę w miejscowej szkole podstawowej, której ukończenie uniemożliwił wybuch II wojny światowej. Szkołę tę ukończył w 1948 r., kiedy 11 maja 1948 r. przystąpił do egzaminu z zakresu szkoły powszechnej, a wystawione świadectwo było równoznaczne z ukończeniem szkoły. Wkrótce po tym, 16 maja w swojej parafii został przyjęty do Milicji Niepokalanej, pobożnego stowarzyszenia założonego 17 października 1917 r. w Rzymie przez o. Maksymiliana Kolbego. Otrzymał dyplomik, który zachował przez całe życie.
Do Towarzystwa Chrystusowego wstąpił 19 marca 1949 r. Po półrocznym aspirandacie 28 września 1949 r. rozpoczął w Morasku k. Poznania kanoniczny nowicjat. Po rocznym nowicjacie 29 września 1950 r. złożył na ręce przełożonego generalnego ks. Ignacego Posadzego swoją pierwszą profesję zakonną. Śluby zakonne następnie ponawiał jeszcze dwukrotnie - w 1951 i 1952 r. Dozgonną profesję zakonną złożył 29 września 1953 r. w Puszczykowie.
Po pierwszej profesji zakonnej pracował w domu zakonnym w Ziębicach na Dolnym Śląsku, skąd po roku został przeniesiony do Poznania. W 1951 r. rozpoczął 3-letni kurs katechetyczny organizowany w Domu Studiów Towarzystwa Chrystusowego, który ukończył 15 czerwca 1954 r. z ogólnym wynikiem dobrym. Kurs obejmował: dogmatykę, historię biblijną, etykę, katechetykę, pedagogikę, filozofię oraz lekcje praktyczne. Prowadził go delegat Kurii Metropolitalnej ks. dr Marian Finke. W Poznaniu br. Mieczysław pracował do października 1955 r. Wtedy został przeniesiony do pracy w domu zakonnym w Bydgoszczy. We wrześniu 1957 r. powrócił do Poznania, gdzie prowadził sprawy meldunkowe współbraci oraz pomagał w redakcji miesięcznika „Msza Święta". Za zgodą przełożonego zakonnego od 5 października 1964 r. do 28 czerwca 1965 r. odbył kurs języka rosyjskiego, który ukończył egzaminem zdanym z wynikiem bardzo dobrym. Kurs ten był zorganizowany w Poznaniu przez Wojewódzki Zarząd TPPR. Podnosił stale swoje kwalifikacje i 20 października 1967 r. zdał przed komisją archidiecezjalną egzamin organistowski, któremu przewodniczyli: ks. prałat Gerard Mizgalski i ks. Marcin Karpiński. Otrzymane świadectwo uprawniało egzaminowanego do objęcia posady organistowskiej III kategorii. Po reaktywowaniu Niższego Seminarium Towarzystwa Chrystusowego br. Mieczysław został przeniesiony 7 listopada 1967 r. do domu zakonnego w Świdnicy w charakterze organisty. Z okazji imienin w 1967 r. otrzymał specjalne życzenia od ówczesnego przełożonego generalnego ks. Ignacego Posadzego, który oprócz życzeń podziękował solenizantowi za dotychczasową pracę w domu poznańskim oraz w Świdnicy. Wszystkie uzyskane przez br. Mieczysława kwalifikacje zostały dostrzeżone przez współbraci i na podstawie wyborów został delegatem na IV Kapitułę Generalną, która rozpoczęła się 4 lipca 1968 r. Po likwidacji domu zakonnego w Świdnicy 1 września 1970 r. br. Mieczysław został przeniesiony do domu zakonnego i nowicjackiego w Ziębicach w charakterze organisty. Po 2 latach został powtórnie wybrany na delegata na V Kapitułę Generalną, która rozpoczęła się 16 lutego 1970 r. w Poznaniu. 31 października 1973 r. został mianowany przedstawicielem Rady Domowej w Ziębicach, a 16 czerwca 1974 r. został mianowany współpracownikiem i administratorem ziębickiego domu. Tę funkcję pełnił we współpracy z miejscowym superiorem i ekonomem domowym. W 1976 r. został 3 raz wybrany przez współbraci na delegata na VI Kapitułę Generalną Towarzystwa Chrystusowego, która rozpoczęła się 26 czerwca w Poznaniu. W Ziębicach pracował do 1979 r., kiedy to za zgodą przełożonego generalnego ks. Czesława Kamińskiego został katechetą i organistą przy kościele św. Katarzyny w Nowym Targu, zachował jednocześnie wszystkie prawa i obowiązki zakonne. W tym czasie często odwiedzał współbraci w zakopiańskim domu zakonnym. Po powrocie do domu zakonnego w Poznaniu od 1980 r. podjął pracę współpracownika w księgarni, którą prowadzi zgromadzenie zakonne. Przydała się wtedy jego znajomość języka rosyjskiego, gdyż od 1990 r. przygotowywał książki religijne wydawane w tym języku, które były następnie przesyłane na Wschód. W księgarni
pracował do grudnia 1994 r. W następnym roku podjął pracę w redakcji „Miłujcie się", gdzie pracował do końca swoich dni.
W 2000 roku przypadła 60. rocznica pierwszej profesji zakonnej, na którą zamówił 30 Mszy Świętych gregoriańskich jako dziękczynienie za łaskę powołania do stanu zakonnego. Msze zostały odprawione od 2 lutego do 2 marca. W tym samym roku poprosił jeszcze raz o odprawienie Mszy Świętych gregoriańskich, tym razem intencja była następująca: „Śp. Rodziców i krewnych, którzy na tym świecie przez chrzest upodobnili się do Chrystusa, uwolnij ich z wszelkich więzów grzechu i spraw, aby wskrzeszeni żyli z Twoimi świętymi w chwale zmartwychwstania".
Brat Mieczysław Chmiel SChr 20 stycznia 2011 r. wziął udział we Mszy Świętej pogrzebowej współbrata ks. Józefa Bakalarza, a wieczorem tego samego dnia odszedł do Pana i dołączył do współbraci i krewnych. Zmarł w 84. roku życia i w 61. roku życia zakonnego. Tego samego dnia wieczorem w Puszczykowie zmarł ks. Tadeusz Perlik SChr, dlatego uroczystości pogrzebowe tych współbraci odbyły się razem.
Uroczystości pogrzebowe obydwu współbraci rozpoczęły się w środę 26 stycznia w Domu Głównym Towarzystwa Chrystusowego w Poznaniu. Trumny z ciałami śp. ks. Tadeusza Perlika SChr i br. Mieczysława Chmiela SChr zostały przywiezione do głównej kaplicy zakonnej, w której o godz. 10.30 odmówiono „Różaniec" za zmarłych współbraci, a o godz. 11.00 rozpoczęła się Msza Święta pogrzebowa, na której zgromadzili się bardzo licznie kapłani Towarzystwa Chrystusowego z kraju i z zagranicy, księża diecezjalni, bracia zakonni, klerycy, nowicjusze, siostry misjonarki Chrystusa Króla, siostry „Wspólnej Pracy", siostry elżbietanki, rodziny zmarłych współbraci oraz znajomi i przyjaciele zmarłych. Mszy Świętej przewodniczył przełożony generalny ks. Tomasz Sielicki SChr, który po przywitaniu zebranych odczytał list kondolencyjny od ordynariusza łomżyńskiego, chrystusowca, bpa Stanisława Stefanka rozpoczynający się od słów: „Święci idą do nieba parami". Homilię żałobną wygłosił ks. Edward Szymanek SChr. Podkreślił w niej bogactwo powołania do życia kapłańskiego i zakonnego, dokonania ks. Tadeusza na powierzonych mu urzędach oraz życie br. Mieczysława. Po Mszy Świętej nastąpił obrzęd pożegnania, któremu przewodniczył również Przełożony Generalny. Następnie ciała zmarłych współbraci zostały odprowadzone do karawanów i przewiezione na cmentarz miłostowski. Dalszy ciąg uroczystości pogrzebowych odbył się na cmentarzu. Kondukt żałobny i ostatnie modlitwy poprowadził wikariusz generalny ks. Krzysztof Grzelak. Na koniec podziękował wszystkim za obecność i modlitwy w intencji zmarłego kapłana Tadeusza i brata Mieczysława.
Brat Mieczysław Chmiel SChr spoczął w kwaterze księży i braci chrystusowców na cmentarzu miłostowskim w Poznaniu, gdzie ze współbraćmi oczekuje zmartwychwstania.

ks. Bernard Kołodziej SChr