+ śp. ks. mgr Stanisław Gogulski

Przeszło 33 lata pełnił z oddaniem gorliwą posługę duszpasterską wśród naszych rodaków na kontynencie południowoamerykańskim w Brazylii. Wypełniał to szczytne powołanie w kraju wśród szumiących piniorów, jak mawiał współzałożyciel ks. Ignacy Posadzy.
Ks. Stanisław Gogulski urodził się 9 stycznia 1950 r. w Kałowie, powiat Poddębice, w rodzinie rolniczej. Był synem Leopolda i Heleny z domu Walczyk. Został ochrzczony w rodzinnej parafii w Kałowie 15 stycznia 1950 r. Kiedy miał pięć lat, cała rodzina przeprowadziła się do Aleksandrowa Łódzkiego. Tam też w 1957 r. rozpoczął naukę w Szkole Podstawowej nr 3, którą ukończył po siedmiu latach. W Aleksandrowie, w parafii pw. św. Rafała, 16 września 1961 r. przyjął sakrament bierzmowania wraz z imieniem Zdzisław. Po ukończeniu szkoły podstawowej od 1964 r. kontynuował naukę w Szkole Rzemiosł Budowlanych w Łodzi. Po trzech latach zdał egzamin końcowy i został przyjęty do Technikum Budowlano-Drogowego w Łodzi. Technikum ukończył w 1970 r. egzaminem maturalnym.
6 czerwca 1970 r. napisał podanie do Seminarium Zagranicznego Towarzystwa Chrystusowego w Poznaniu z prośbą o przyjęcie. Prośbę motywował pragnieniem poświęcenia się pracy dla dobra rodaków za granicą.
Do Towarzystwa Chrystusowego młody Stanisław został przyjęty 15 sierpnia 1970 roku. Po krótkim aspirandacie 7 września 1970 roku rozpoczął w Ziębicach na Dolnym Śląsku roczny kanoniczny nowicjat. Nowicjat, podczas jego trwania, został przeniesiony do Kiekrza pod Poznaniem. Po jego ukończeniu 8 września 1971 r. złożył w Poznaniu pierwszą profesję zakonną. W opinii o nowicjuszu magister nowicjatu ks. Jan Jabłoński napisał m.in. „że dał się poznać jako człowiek pracowity, skłonny do refleksji i samotności”. Po pierwszej profesji zakonnej 10 września 1971 r. rozpoczął w Wyższym Seminarium Duchownym Towarzystwa Chrystusowego w Poznaniu dwuletnie studia filozoficzne ukończone 15 czerwca 1973 roku egzaminem philosophicum. Następnie odbył w tym seminarium czteroletnie studia teologiczne, ukończone egzaminami rigorosum 3 lutego 1977 r.
Podczas studiów ponawiał profesję zakonną: II złożył 14 czerwca 1972 r.; III – 28 września 1973 r. – obydwie w Poznaniu oraz 24 kwietnia 1976 roku złożył profesję dozgonną, również w Poznaniu. W czasie studiów został wprowadzony w posługi kapłańskie oraz przyjął wyższe święcenia kapłańskie: lektorat 8 marca 1974 r. z rąk przełożonego generalnego ks. Wojciecha Kani; akolitat 12 stycznia 1975 r. z rąk wikariusza generalnego ks. Edwarda Szymanka, diakonat 11 maja 1976 r., święcenia kapłańskie 9 maja 1977 r. w katedrze poznańskiej, obydwa z rąk poznańskiego biskupa pomocniczego Tadeusza Ettera. W podaniu do przełożonego generalnego z prośbą o dopuszczenie do święceń kapłańskich napisał: „kapłaństwo uważam za swoje powołanie, które pragnę realizować przez służbę Bogu i ludziom”.
Po święceniach kapłańskich, jak większość chrystusowców, został skierowany 1 lipca 1977 r., do pracy duszpasterskiej na Pomorze Zachodnie do parafii pw. Świętego Ducha w Szczecinie-Zdrojach, w charakterze wikariusza współpracownika. Po dwu latach pracy duszpasterskiej w Szczecinie-Zdrojach od 20 sierpnia 1979 r. został skierowany na podobne stanowisko do parafii pw. Michała Archanioła w Dobrzanach. Tam również pracował przez dwa lata, do 16 września 1981 r. Wtedy to został przeniesiony do parafii pw. Przemienia Pańskiego w Płotach. Pełniąc obowiązki wikariusza w Płotach, równocześnie, na prośbę biskupa szczecińskiego i za zgodą przełożonego zakonnego, pomagał w pracy duszpasterskiej w pobliskim Resku.
Pod koniec 1981 r. został przez przełożonego ks. Czesława Kamińskiego skierowany do zagranicznej pracy polonijnej w Brazylii. Na początku 1982 r., mimo trwającego stanu wojennego, ks. Stanisław rozpoczął starania o uzyskanie paszportu oraz odpowiednich wiz. 27 kwietnia 1982 roku został zwolniony z pracy duszpasterskiej w diecezji szczecińskiej oraz otrzymał podziękowanie od ordynariusza bpa Kazimierza Majdańskiego. 13 września 1982 r. wyjechał do Brazylii.
Po przybyciu do Brazylii został przez przełożonego prowincji skierowany do pomocy w parafii Ijui RS, gdzie równocześnie rozpoczął naukę języka portugalskiego. Następnie pomagał w polonijnej pracy duszpasterskiej mieszkając w Kurytybie. Od 1985 r. został wikariuszem w parafii pw. Matki Boskiej Różańcowej w Barão de Cotegipe. Mieszkając tam, pełnił równocześnie obowiązki rektora kościoła polskiego pw. Matki Boskiej Częstochowskiej. Był to kościół wybudowany przez księży z Polskiego Kościoła Narodowego, który obsługiwali go do 1976 r. Do parafii należały wtedy 22 kaplice, 4 oratoria i szkoła. Do wszystkich dojeżdżali księża.
W 1986 r. został proboszczem w parafii Matki Boskiej Różańcowej w Rio Claro do Sul PR. Była to rozległa parafia leżąca w czterech powiatach, a duszpasterstwo było prowadzone w 11 kaplicach oraz w 10 szkołach. Na dodatek, na prośbę bpa Waltera Michaela Ebejera, ordynariusza diecezji União da Vitòria, pełnił przejściowo obowiązki administratora parafii pw. Świętej Anny w Paulo Frontim. W lutym 1990 r. został proboszczem w pw. Świętej Anny w Carlos Gomes RS. Duszpasterstwo w tej parafii obejmowało jeszcze, oprócz miejscowości macierzystej, kolonie z 10 kaplicami i 5 szkołami, w których okresowo odprawiano nabożeństwa. Po 13 latach pracy został przeniesiony do kolejnej parafii i 23 lutego 2003 r. został proboszczem w parafii Chrystusa Króla w Campo do Tenente PR. Parafia ta również była rozległa i obejmowała, oprócz kościoła macierzystego, 11 kaplic w koloniach w interiorze. Ta parafia była jego ostatnią placówką duszpasterską w Brazylii.
W Brazylii ks. Stanisław przeżywał swoje rocznice i jubileusze kapłańskie i zakonne. Na 25-lecie kapłaństwa ówczesny przełożony generalny ks. Tadeusz Winnicki napisał do srebrnego jubilata: „niech mi będzie wolno złożyć jak najlepsze życzenia i podziękowania Bogu za to wydarzenie. Dziękuję za służbę w naszym Zgromadzeniu”.
4 listopada 2014 r., ze względu na pogarszający się stan zdrowia, został czasowo odwołany z parafii do Domu Prowincjalnego w Kurytybie, a do parafii posłano ks. Zbgniewa Perdjona, który miał pełnić obowiązki do czasu wyzdrowienia ks. Stanisława. Zdrowie się jednak nie poprawiało i 1 lutego 2015 r. został definitywnie odwołany z funkcji proboszcza i z parafii. Został w Kurytybie. Parafię natomiast oddano pod opiekę diecezji. Niestety zdrowie nadal się pogarszało i 29 grudnia 2015 r. ks. Stanisław zmarł w Kurytybie. Przeżył 65 lat, w tym 45 lat życia zakonnego i 38 kapłańskiego.
Uroczystości pogrzebowe rozpoczęły się w poniedziałek 4 stycznia 2016 r. w parafii chrystusowców w Bateias, gdzie na miejscowym cmentarzu znajduje się kaplica pochówku chrystusowców. Uczestniczyli w niej: współbracia zakonni, duchowieństwo diecezjalne i zakonne, siostry zakonne, Konsul RP w Kurytybie Marek Makowski i przedstawiciele polskich organizacji oraz wierni z placówek, w których pracował ks. Stanisław, głównie z ostatniej parafii – Campo do Tenente. Najpierw odmówiono modlitwy przy trumnie zmarłego kapłana. Następnie o godz. 10 rozpoczęła się koncelebrowana Msza Święta pogrzebowa, której przewodniczył bp Francisco, ordynariusz diecezji, do której należała parafia. On też wygłosił homilię, w której podkreślił sylwetkę zmarłego oraz jego pełne miłości podejście do ludzi i troskę o powołania kapłańskie i zakonne. Po liturgii mszalnej odczytano list kondolencyjny przełożonego generalnego ks. Ryszarda Głowackiego oraz przemówili jeszcze: rektor Polskiej Misji Katolickiej w Brazylii ks. Zdzisław Malczewski SChr i prowincjał chrystusowców ks. Kazimierz Długosz. Rektor przypomniał niektóre momenty z życia zmarłego kapłana oraz jego troskę o rodaków i ich potomków w Brazylii. Ks. prowincjał podziękował zmarłemu ks. Stanisławowi za realizację charyzmatu zgromadzenia, a obecnym za troskę o zmarłego i modlitwy za niego. Po liturgii ostatniego pożegnania, odprawionej w języku polskim, trumnę przeniesiono z kościoła na miejscowy cmentarz i złożono w grobowcu chrystusowców.
W niedzielę Chrztu Pańskiego, 10 stycznia, parafianie z Campo do Tenente zaprosili do swojej parafii ks. prowincjała K. Długosza, aby odprawił Mszę Świętą w intencji zmarłego duszpasterza ks. S. Gogulskiego. Msza Święta została odprawiona w centrum kultury polskiej, wybudowanym staraniem ks. Stanisława. Zgromadziła licznych wiernych, a przedstawicielka społeczności miejscowej przedstawiła projekt uczczenia w parafii ks. Stanisława oraz Towarzystwa Chrystusowego.
Ks. Stanisław Gogulski, jako ósmy chrystusowiec, spoczął w kaplicy Księży Chrystusowców na cmentarzu parafialnym w Bateias, PR, gdzie razem ze współbraćmi oczekuje zmartwychwstania.
DOBRY JEZU A NASZ PANIE DAJ MU WIECZNE SPOCZYWANIE!

ks. Bernard Kołodziej SChr