Wzniesiony ok. 1600 r. z kamienia polnego i cegły. Salowy, na rzucie prostokąta. Na wystrój szczytu wschodniego składają się dwie zdwojone blendy z pełnym dwułuczem ze wspornikami. Flankują je dwie pojedyncze pełnołukowe blendy. Powyżej zdwojonych blend pojedyncza pełnołukowa wnęka. Otwory okienne i łuku półeliptycznym. Portal południowy także o łuku półeliptycznym; dawniej z pozornym ryzalitem i sterczynami. Portal zachodni również o łuku półeliptycznym. W 2 poł. XIX w. dostawiono do zachodu neogotycką wieżę, której cokół wymurowano z kamienia polnego, a wyższe partie z cegły. Barkowy ołtarz z 1722 r. oraz ambona z ok. 1735 r.
Poświęcony przez księży Towarzystwa Chrystusowego 29.06.1946 r.
Odpust przypada na 29 czerwca.